Sprawy administracyjne

Nie obarczać kaznodziejów sprawami administracyjnymi — Każdy człowiek ma swoją pracę do wykonania. Ci, którzy przystępują do służby kaznodziejskiej, wykonują szczególnego rodzaju pracę i powinni całkowicie oddać się modlitwie i głoszeniu Słowa Bożego. Nie należy obciążać ich umysłów sprawami administracyjnymi. W ciągu wielu lat Pan pouczał mnie, abym ostrzegała naszych braci wykonujących służbę kaznodziejską, ażeby nie obarczali swych umysłów sprawami administracyjnymi do tego stopnia, żeby nie mieć czasu na obcowanie w modlitwach z Bogiem i na utrzymanie łączności z Duchem Świętym. Kaznodzieja nie może utrzymywać swego umysłu w najlepszym stanie duchowym, gdy zleca mu się rozwiązywanie kłopotów i drobnych trudności, występujących w życiu rozmaitych zborów. Nie jest to jego praca, którą mu powierzono. Bóg pragnie, aby każdy talent Jego wybranych posłów był wykorzystany dla głoszenia prawdy. Umysł kaznodziei nie powinien być absorbowany uczestnictwem w posiedzeniach komitetów, trwających do późnej nocy, ponieważ Bóg pragnie, aby kaznodzieja z jasnym i wypoczętym umysłem głosił Ewangelię dobitnie, wyraźnie i przekonywająco, na wzór Jezusa Chrystusa.Ew 61.3

Przeciążony innymi obowiązkami kaznodzieja często jest tak zajęty, że z trudem znajduje czas na zastanowienie się nad sobą, czy on sam trwa w wierze. Kaznodzieja taki niewiele znajduje czasu na rozważanie i modlitwę. Chrystus w swej służbie łączył modlitwę z pracą. Noc w noc spędzał Chrystus czas na modlitwie. Kaznodzieje muszą prosić Boga o Ducha Świętego, aby mogli przedstawiać prawdę w sposób właściwy. — Manuscript 127, 1902.Ew 62.1

Sprawy administracyjne niech prowadzą ludzie ku temu powołani — Jest to wielki błąd zatrudniać kaznodzieję, obdarzonego talentem głoszenia Ewangelii — stale i wciąż — przy pracach administracyjnych i innych; na tego, który głosi Słowo życia, nie można kłaść za dużo dodatkowych ciężarów...Ew 62.2

Sprawy finansowe Dzieła Bożego powinny być załatwiane przez odpowiednich i zdolnych ku temu ludzi. Kaznodzieje i ewangeliści zostali odłączeni do wykonania zupełnie innego rodzaju pracy. Niech więc prowadzenie spraw finansowych należy raczej do kogoś innego, a nie do tych, którzy zostali odłączeni do głoszenia Ewangelii. Kaznodziejów nie należy obciążać sprawami administracyjnymi i innymi, związanymi z pracą ewangelizacyjną, prowadzoną w wielkich miastach. Bracia kierujący naszymi zjednoczeniami powinni znaleźć odpowiednich ludzi, którzy by pilnowali spraw finansowych dotyczących pracy prowadzonej w miastach. Jeżeli takich ludzi nie można znaleźć, należy szybko zatroszczyć się o wyszkolenie pracowników, na których można będzie nałożyć ten obowiązek. — The Review and Herald, 5 październik 1905.Ew 62.3