Pszenica i kąkol

W innej przypowieści, jaką Jezus opowiedział swym uczniom, przyrównał On królestwo niebieskie do pola, na którym człowiek zasiał dobre ziarno. Ale kiedy człowiek ten usnął, jego wróg posiał kąkol. Słudzy zapytali gospodarza: “Panie, czy nie posiałeś dobrego ziarna na swojej roli? Skąd ma ona kąkol? A on im rzekł: To nieprzyjaciel uczynił. A słudzy mówią do niego: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i wybrali go? A on odpowiada: Nie! Abyście czasem wybierając kąkol, nie powyrywali wraz z nim i pszenicy. Pozwólcie obydwom róść razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopki na spalenie, a pszenicę zwieźcie do mojej stodoły”. Mateusza 13,27-30. Gdyby wszyscy zachowali wierność i czujność, gdyby nie spali w czasie siewów, gdyby niczego nie zaniedbali, nieprzyjaciel nie miałby tak sprzyjającej okoliczności, by zasiać kąkol pomiędzy pszenicę. Szatan nigdy nie śpi. On czuwa i znakomicie wykorzystuje każdą sposobność, posyła swych pomocników, którzy sieją błędy znajdujące chętną do przyjęcia tego ziarna glebę w wielu nieuświęconych sercach.SS1 218.2

Szczerych wyznawców prawdy ogarnia smutek; pokusy i troski stają się coraz większe, przede wszystkim dlatego, że są wśród wiernych osoby, co sieją zwątpienie, osłabiają ducha i zniechęcają we wszelkich poczynaniach i wysiłkach. Oby Pan nauczył sługi swoje, by z wielką czujnością i troską przystępowali do wszystkich swoich zajęć. “Pozwólcie obydwom róść razem”. Nie należy przedwcześnie i przemocą usuwać kąkolu, by wyrywając go z korzeniami nie narazić na zniszczenie cennego źdźbła. Zarówno kaznodzieje, jak i członkowie Kościoła powinni być bardzo ostrożni, by przypadkiem nie dać się porwać zbytniemu uniesieniu czy fanatyzmowi, nad którym nie ma kontroli ani wiedza, ani umiejętność. Istnieje niebezpieczeństwo, że zbyt wiele będzie się czynić, by uwolnić Kościół od trudności. Często znikają one same, kiedy się nimi nikt nie zajmuje. Nie jest dobrze przedwcześnie rozpatrywać jakąś sprawę zaistniałą w którymś ze zborów. Do każdej takiej sprawy powinniśmy podchodzić uważnie, z opanowaniem i cierpliwością, i nie próbować uporządkować jej według własnego pojmowania.SS1 218.3

Praca wykonana w X była przedwczesna i spowodowała szkodliwy podział w tym małym zborze, podział niepotrzebny. Gdyby słudzy Boga odczuli tę nadzwyczajną siłę, jaka leżała w przypowieści o pszenicy i kąkolu, na pewno postąpiliby inaczej. Zanim uczyni się coś, co by najbardziej niegodnym dało choćby najmniejszą sposobność do złożenia skargi za to, że zostali ze zboru wykluczeni, trzeba sprawę dobrze przemyśleć i modlić się gorąco.SS1 219.1

Przedwczesne kroki podjęte w X stworzyły wewnątrz zboru partię opozycyjną. Jedni byli słuchaczami “przy drodze”, drudzy słuchaczami na “na glebie kamienistej”, inni jeszcze należeli do grupy, która prawdę przyjęła, ale dobre nasienie w ich sercu zagłuszyły wzrastające ciernie. Ci ludzie nigdy nie osiągnęliby doskonałości charakteru chrześcijańskiego. Ale było w tej grupie kilku takich, których można było wzmocnić i dodać otuchy, a wtedy ugruntowaliby się w wierze. Jednakże stanowisko, jakie zajęli bracia B. i S., stworzyło ten przedwczesny kryzys. Poza tym brak było w stosowaniu środków prowadzących do zlikwidowania rozłamu mądrości Bożej i rozsądku.SS1 219.2

Osoby, których wyłączenie z Kościoła tak było sprawiedliwe, jak strącenie szatana z nieba, znajdą zawsze stronników. Zawsze jest grupa, która znajduje się bardziej pod wpływem ludzi niż pod wpływem ducha Bożego i zasad Biblii. Nieuświęceni zawsze są gotowi brać stronę tych, co źle czynią. Zawsze są gotowi okazać litość i współczucie najmniej tych uczuć godnym. Tacy stronnicy wywierają znaczny wpływ na innych. Pewne sprawy widzą w fałszywym świetle; powstaje szkoda i krzywda i wiele dusz jest zrujnowanych. Szatan w swym buncie pociągnął za sobą trzecią część aniołów. Odwrócili się oni od Ojca i od Syna, a przyłączyli do sprawcy buntu. Mając te fakty na uwadze, powinniśmy działać z największą ostrożnością. Czegóż możemy oczekiwać, prócz zamieszania i trudności, po przestawaniu z ludźmi o osobliwych poglądach? Musimy to znieść i zrezygnować z wyrwania kąkolu, ażeby nie wyrwać z korzeniami również i pszenicy.SS1 219.3