Poglądowe lekcje z natury

Piękno natury przemawia do nas nieustannie. Wrażliwe serce ulega wpływowi miłości i wspaniałości Boga, widocznych w dziełach rąk Jego. Czujne ucho może usłyszeć i zrozumieć to, co Bóg mówi przez swoje dzieła natury. Wśród rozmaitych dzieł natury, które Bóg ofiarował nam ku zbudowaniu, już sam promień słońca może służyć ku nauce. Zielone pola, wysokie drzewa, rośliny i krzewy, ptaki i kwiaty, płynące po niebie chmury i obłoki, spadające krople deszczu, szemrzący strumień, księżyc i gwiazdy na niebie, wszystko wzywa do zastanowienia się i skłania do obserwowania dzieł Bożych. Przyroda napomina nas, byśmy zawarli przyjaźń z Bogiem, Stwórcą tych wspaniałości. Wszystkie stworzone rzeczy świata natury uczą nas posłuszeństwa wobec woli Stworzyciela, ponieważ nigdy nie zapierają się Boga, nigdy nie odmawiają posłuszeństwa choćby najmniejszemu Jego wezwaniu. Tylko istoty upadłe nie chcą być posłuszne Stwórcy. Słowa ich i postanowienia przeczą żądaniom Boga, nie zgadzają się z zasadami Jego boskich rządów.SS1 238.1

Owi rzekomi chrześcijanie, którzy ustawicznie płaczą i narzekają, myśląc, że radość i pogodne oblicze to grzech, nie znają prawdziwej podstawy wiary. Ci, którzy spoglądają na piękno natury jak na martwy obraz, ci, co raczej wolą patrzeć na zwiędłe liście niż zrywać wspaniałe, żywe kwiaty i których wszystko, co w naturze skłania do myślenia, nastraja na smutną nutę, ci wreszcie, którzy nie dostrzegają piękna dolin odzianych w żywą zieleń i wyniosłych górskich szczytów, ci, którzy zamykają zmysły na kojącą harmonię przemawiającą do nich z przyrody, ci nie wiedzą nic o istocie Chrystusa. Nie chodzą w świetle, lecz błądzą w mroku i przygnębieniu, chociaż mogliby równie dobrze posiadać radość i błogosławieństwo Słońca Sprawiedliwości, które wzejdzie w ich sercu z wielką błogością.SS1 238.2