Wzór czystości

Młodzi ludzie muszą mieć niewzruszone zasady, by najpotężniejsze pokusy szatana nie odciągnęły ich od przymierza z Bogiem. Samuela w dzieciństwie otaczały najbardziej zepsute wpływy. Widział i słyszał rzeczy, które napawały duszę jego smutkiem. Synów Heliego, którzy piastowali święty urząd, opanował szatan. Sprawował nad nimi władzę całkowitą. Zatruli oni i skazili całą atmosferę wokół siebie. Codziennie mężczyźni ci i kobiety czynili grzech i zło, a jednak Samuel pozostawał bez plamy i skazy. Jego charakter był bez zarzutu. Nie uczestniczył ani się nie lubował choćby trochę w grzechach, które napełniały cały Izrael zgrozą, bo szły o nich wieści budzące strach. Samuel miłował Boga. Utrzymywał swą duszę w tak ścisłej łączności z niebem, że posłało ono anioła, aby mówił Samuelowi o grzechach Heliego, które demoralizowały Izrael.SS1 280.6

Namiętności i żądze kierują tysiącami ludzi, rzekomymi wyznawcami Chrystusa. Zmysły tych ludzi wskutek bliskiego obcowania z grzechem stępiały do tego stopnia, że nie tylko nie czują do niego wstrętu, ale nawet on ich pociąga. Koniec wszystkich rzeczy jest tuż. Bóg nie będzie dłużej milczał widząc zbrodnie i poniżające nieprawości ludzi. Występki ich rzeczywiście sięgają nieba i wkrótce straszliwe plagi z woli Boga nawiedzą ziemię — odpowiedź na przestępcze czyny. Pić będą “samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha gniewu jego”. Objawienie 14,10.SS1 281.1

Widziałam w duchu, że i dzieciom Bożym zagraża niebezpieczeństwo zepsucia. Pożądliwość trzyma mężczyzn i kobiety niby niewolników w swych szponach. Wydają się jakby oszołomieni namiętnościami, dlatego są bezsilni, niezdolni do przeciwstawienia się pokusom. Moc tkwi w Bogu, w Nim jest siła. Jeżeli uchwycą się tej potężnej siły, życiodajna moc Jezusa pokrzepi każdego, kto wyzna Jego imię. Niebezpieczeństwo i groźby otaczają nas zewsząd i tylko wtedy jesteśmy naprawdę bezpieczni, gdy zdajemy sobie sprawę z naszej słabości i mocno uchwycimy się naszego potężnego Zbawiciela. Czas, w jakim żyjemy, jest czasem grozy. Ani na chwilę nie wolno nam przestać czuwać i modlić się. Nasze bezradne serca muszą oprzeć się ufnie na Jezusie, na naszym pełnym współczucia i miłosierdzia Odkupicielu.SS1 281.2