Zuchwalstwo

Są ludzie, którzy swą beztroskę uważają za odwagę. Niepotrzebnie wystawiają się na ryzyko i niebezpieczeństwa rozmaitego rodzaju, dając w ten sposób przystęp do siebie pokusom, od których — dałby to Bóg — tylko cud może ich uwolnić nieskrzywdzonych i niesplamionych.SS1 288.2

Kiedy szatan zażądał od Zbawiciela, by Ten rzucił się ze szczytu świątyni, Chrystus zdecydowanie odparł pokusę. Szatan przytoczył obietnicę Bożą, dającą porękę bezpieczeństwa, chcąc by Chrystus, bezpiecznie oparłszy się na niej, rzucił się w dół. Chrystus odparł tę pokusę słowami Pisma Świętego: “Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga swego”. Mateusza 4,7. Jedyna bezpieczna dla chrześcijan droga — to odeprzeć wroga Słowem Bożym. Szatan nalega na ludzi, by szli tam, dokąd Bóg ich nie posyła i nie żąda, by tam szli. Na usprawiedliwienie swoich podszeptów posługuje się Pismem Świętym.SS1 288.3

Cenne obietnice Boże nie po to zostały człowiekowi dane, by popierać zuchwalstwo. Nie może się człowiek na nie powoływać, jeżeli niepotrzebnie naraża się na niebezpieczeństwo. Pan wymaga od nas, byśmy z pokorą uzależnili się od Jego opatrzności. “Wiem, Panie, że droga człowieka nie od niego zależy i że nikt, gdy idzie sam, nie kieruje swoim krokiem”. Jeremiasza 10,23. W Bogu jest nasza pomyślność i nasze życie. Nic nie może dokonać się pomyślnie bez zezwolenia i błogosławieństwa Bożego. On wyciąga swą dłoń, by darzyć błogosławieństwem i pomyślnością, ale może też odwrócić się od nas. “Powierz Panu drogę swoją, zaufaj mu, a On wszystko dobrze uczyni”. Psalmów 37,5. My, dzieci Boże, powinniśmy zawsze postępować w sposób chrześcijański. Powinniśmy rządzić się roztropnością, ostrożnością i pokorą. Powinniśmy być ostrożni wobec tych, którzy do nas nie należą, a w żadnym przypadku nie wolno nam wyrzekać się zasad.SS1 289.1

Jedynym naszym zabezpieczeniem jest nie dawać miejsca diabłu, ponieważ jego sugestie i zamiary zawsze zmierzają do skrzywdzenia nas, do odebrania nam ufności wobec Boga. Diabeł przeobraża się w anioła światłości, ażeby — pod pozorem dobroci i uczynności — móc dokonać swych uderzeń w taki sposób, byśmy nie pojęli jego niegodziwego podstępu. Im bardziej mu się narażamy, tym potężniej będzie chciał nas oszukiwać. Niebezpieczną jest rzeczą wdawać się z nim w próbę sił czy w spory. Każde ustępstwo wobec niego będzie on chciał rozszerzyć. Jedynym zabezpieczeniem jest zdecydowanie odrzucić już pierwszą oznakę zuchwalstwa. Bóg udzielił nam — przez zasługi Chrystusa — dostatecznie wiele łaski, by oprzeć się szatanowi i co więcej — zwyciężyć. Opór przynosi sukcesy: “Przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was”. Jakuba 4,7.SS1 289.2

Opór nasz musi być twardy; nie możemy dać się zbić z tropu. Stracimy wszystko, co zdobyliśmy, jeżeli opieramy się dziś, by ulec jutro.SS1 289.3