Naprzód w wierze!

Hebrajczycy byli znużeni i przerażeni. Gdyby zawrócili, kiedy Mojżesz nakazał iść naprzód, gdyby nie pociągnęli w kierunku Morza Czerwonego, Bóg nigdy nie utorowałby im drogi. Wędrując wprost ku morzu wykazali wiarę w słowo Boże głoszone przez Mojżesza. Robili wszystko, co leżało w ich mocy, a potem Wszechpotężny Izraela wykonał swoją część pracy — rozdzielił wody, żeby utworzyć dla nich przejście.SS1 317.5

Chmury zbierające się nad naszą drogą nigdy nie pierzchną przed wahającym się, pełnym zwątpienia duchem. Niewiara powiada: “Nigdy nie pokonamy tych przeszkód. Zaczekajmy, aż zostaną usunięte, wtedy jasno i wyraźnie ujrzymy biegnącą przed nami drogę”. Wiara natomiast mężnie prze do przodu, świadoma celu, spodziewająca się wszystkiego i wierząca wszystkiemu. Posłuszeństwo Bogu bez wątpienia przyniesie zwycięstwo. Tylko dzięki wierze możemy osiągnąć niebo.SS1 318.1

Między rozwojem ruchu adwentystycznego a historią Izraelitów istnieje wielkie podobieństwo. Bóg wyprowadził swój lud z Egiptu na pustynię. Tam mogli przestrzegać prawa i słyszeć Jego głos. Egipcjanie, nie mający żadnej czci dla Pana, rozłożyli się obozem tuż obok nich. Jednak to, co dla Izraelitów było niesamowitą pełnią światła, oświecającą cały obóz i rozjaśniającą drogę przed nimi, dla wojsk faraona było ścianą chmur, pogłębiającą jeszcze ciemność nocy.SS1 318.2

Także w naszym czasie istnieje lud, który Bóg powołał do strzeżenia swego prawa. Dla ludzi posłusznych temu prawu przykazania Boże są jakby słupem ognistym, który ich oświeca i wiedzie po drodze do wiecznego zbawienia, ale dla tych, którzy lekceważą prawo Boże, jakby nocnymi chmurami. “Początkiem mądrości jest bojaźń Pana”. Psalmów 111,10. Zrozumienie Słowa Bożego jest lepsze niż jakakolwiek inna wiedza. W przestrzeganiu przykazań Bożych kryje się wielka nagroda i żadne ziemskie względy nie powinny ani na chwilę zachwiać wiarą chrześcijanina. Bogactwo, świeckie zaszczyty, blichtr są tylko żużlem, który rozpłynie się w ogniu gniewu Bożego.SS1 318.3

Głos Pański, nakazujący wiernym iść naprzód, często do ostateczności poddaje próbie ich wiarę. Jeśli będą długo zwlekali z okazaniem posłuszeństwa Bogu, czekając aż wszystkie niepewności i ciernie zostaną usunięte z ich świadomości i nie będą już ponosić ryzyka, nie będą narażeni na pomyłki czy porażki, to nigdy w ogóle nie ruszą. Ten, kto myśli, że dla niego nie jest możliwe, by zaufać woli Bożej i zawierzyć Jego obietnicom zanim wszystko, co przed nim leży, nie będzie jasne i wyrównane, nigdy nie złoży swego życia w ręce Boga. Wiara to nie pewność wiedzy, wiara jest “pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy”. Hebrajczyków 11,1. Jedyna droga do zyskania przychylności Bożej prowadzi przez zachowywanie Jego przykazań. “Naprzód!” — tak powinno brzmieć hasło chrześcijanina.SS1 318.4