Uszlachetniający wpływ prawdy
Prawda Boża nigdy nie poniży człowieka, lecz będzie go udoskonalać, wysubtelni smak, pogłębi jego zdolność decydowania i przygotuje do obcowania z czystymi i świętymi aniołami w królestwie Bożym. Prawda dociera do ludzi szorstkich, grubiańskich, do dziwaków i do chełpliwych, którzy, jeśli tylko mogą, oszukują bliźnich, ażeby się wzbogacić. Błądzą w rozmaity sposób. Natomiast gdy prawda dotrze do ich serc i uwierzą, następuje w ich życiu całkowita zmiana. Podejmują natychmiast dzieło reformy.SS1 120.3
Czysty wpływ działa uszlachetniająco na całego człowieka. W postępowaniu z bliźnimi, w załatwianiu z nimi wszelkich interesów będzie człowiek nawrócony odczuwał bojaźń Bożą, będzie kochał bliźniego jak siebie samego i będzie postępował tak sprawiedliwie, jak by chciał, by postępowano z nim. Jego słowa będą szczere, prawdziwe, czyste, o tak głębokiej treści, że ludzie nie będą mogli nic mu zarzucić, ani rzec o nim nic złego. Nie spotkają się z brakiem taktu, nieuprzejmym obyciem i niewłaściwymi słowami. Zaniesie on uświęcający wpływ prawdy swoim bliskim i ten wpływ będzie świecił tak jasno, że rodzina, widząc jego uczynki, będzie chwaliła Boga. We wszystkich sytuacjach życia będzie naśladować Chrystusa.SS1 120.4
Prawo Boże zadowala się dążeniem ze wszystkich sił do doskonałości, doskonałym i skutecznym posłuszeństwem wszystkim jego przykazaniom. Na nic się nie zda połowiczne przestrzeganie jego wymagań. Ludzie świeccy i niewierzący podziwiają trwałość Prawa i wyraźnie są przekonani, że Bóg jest związany ze swoim ludem, gdy uczynki ludu są zgodne z wyznawaną wiarą: “Po ich owocach poznacie ich”. Mateusza 7,16. Każde drzewo poznaje się po owocach. Słowa nasze i czyny są owocami, które wydajemy.SS1 120.5
Wielu jest takich, którzy słuchają słów Chrystusa, ale nie stosują się do nich. Czynią wyznanie, ale ich owoce zrażają stojących poza zborem. Chełpią się, modlą i mówią w sposób oddający im samym sprawiedliwość, wynoszą się i wychwalają swoje dobre uczynki, jak faryzeusz dziękujący Bogu za to, że nie jest takim, jak inni ludzie. Przebiegli, sprytni i bezwzględni przewyższają partnerów w załatwianiu interesów. Owoce ich nie są owocami dobrymi. Słowa ich i czyny są złe, krzywdzące, a oni wydają się nieświadomymi swej nędznej, godnej pożałowania sytuacji, ślepi na pustkę i upadek.SS1 121.1
W duchu zwrócono mi uwagę na następujący cytat Pisma Świętego dotyczący tych, co uważają się za sprawiedliwych: “Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów? A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie”. Mateusza 7,21-23.SS1 121.2
Tutaj kryje się największe i najgorsze złudzenie i omamienie, których ofiarą może paść człowiek; ludzie ci wierzą, że są sprawiedliwi, podczas gdy naprawdę postępują źle. Mniemają, że w swym życiu wiary wykonują pracę doniosłą, ale Jezus w końcu zedrze z nich maskę samousprawiedliwienia i odsłoni ich prawdziwe oblicze ze wszystkimi błędami i brzydotą w ich życiu religijnym. Wykazują braki, na usunięcie których jest już za późno, znaleziono ich bowiem lekkimi. Bóg zatroszczył się o środki i drogi, które mają pomóc błądzącym. Jeżeli jednak ci, którzy błądzą, wolą dać posłuch własnym poglądom i wzgardzą sposobami, które Bóg przeznaczył na przyprowadzenie ich z powrotem do prawdy, znajdą się w położeniu opisanym powyżej słowami naszego Pana.SS1 121.3
Bóg powołuje swój lud i przygotowuje do tego, ażeby, zjednoczony, głosił jednakowe prawdy i w ten sposób wypełnił arcykapłańską modlitwę Chrystusa. “A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś”. Jana 17,20.21.SS1 121.4