Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Ze skarbnicy świadectw I

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Modlitwa Dawida

    W duchu ujrzałam Dawida błagającego Pana, by nie opuścił go w starości. Poznałam też powody tej poważnej modlitwy. Nie ukryto przed nim, że większość sędziwych ludzi w jego otoczeniu to ludzie nieszczęśliwi i że pewne wady charakteru rozwijają się z wiekiem. Jeżeli osobnicy ci byli z natury chciwi, skryci, zawistni, uczucia te potęgowały się w latach późniejszych. Jeżeli byli zazdrośni, drażliwi i niecierpliwi, to w większym stopniu stawali się takimi w sędziwości wieku.SS1 125.4

    Dawid martwił się widząc, że królowie i dostojnicy, którzy w wiośnie życia jakoby posiadali bojaźń Bożą, w wieku starszym stawali się zazdrośni o swych najlepszych przyjaciół i krewnych. Żyli w stałej obawie, że tylko samolubne motywy skłaniają ludzi do okazywania im przyjaźni. Zamiast darzyć zaufaniem przyjaciół, chętnie słuchali podszeptów szatana, fałszywych i zwodniczych rad ludzi obcych, szkalujących przyjaciół. Nieograniczona podejrzliwość i zazdrość przeradzają się niekiedy w płomień, dlatego że nie wszyscy zgadzają się z ich błędnymi ocenami. Podejrzliwość, zawiść i chciwość takich ludzi stają się czymś strasznym. Często podejrzewają, że ich własne dzieci i krewni życzą im śmierci, aby zająć ich miejsce, zagarnąć dobra i przyjmować hołdy należne ojcom. Niektórzy w takim stopniu dali się opanować zazdrości, chciwości i podejrzliwości, że są gotowi zniszczyć nawet własne dzieci.SS1 125.5

    Dawid zauważył, że niektórzy z biegiem lat zatracają panowanie nad sobą, choć w sile wieku męskiego żyli życiem dokładnie przez siebie kontrolowanym. Szatan wkroczył w ich życie, zaczął kierować nimi, czyniąc ich niespokojnymi i niezadowolonymi.SS1 126.1

    Dawid widział, że wielu sędziwych ludzi jak gdyby wyrzekło się Boga, że zapomnieli o Nim, a tym samym wystawili siebie na szyderstwo i zarzuty nieprzyjaciół Boga. Był tym poruszony do głębi. Martwił się, kiedy sięgał myślami ku latom, gdy sam będzie stary. Lękał się, że Bóg może go opuścić i że stanie się tak samo nieszczęśliwy, jak inni ludzie sędziwi, których drwiny ze strony nieprzyjaciół Pana czyniły nieszczęśliwymi. Uciśniony tym ciężarem modlił się gorąco: “Nie odrzucaj mnie w czasie starości, gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie! (...) Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej, a ja aż dotąd oznajmiam cudowne sprawy twoje. Toteż i do starości, gdy już siwy będę, nie opuszczaj mię, Boże, aż opowiem o ramieniu twoim temu pokoleniu, a wszystkim następnym o potędze twojej!” Psalmów 71,9.17.18. Dawid czuł niezbędną konieczność wystrzegania się zła, które towarzyszy wiekowi sędziwemu.SS1 126.2

    Często się zdarza, że osoby starsze nie chcą zrozumieć ani uznać tego, że tracą siły umysłowe. Skracają swe dni biorąc na siebie troski, które należą już do młodych. Szatan częstokroć wpływa na wyobraźnię i wzbudza w starych ludziach ustawiczny lęk o posiadane pieniądze, które uczynili swoim bogami i których strzegą z troskliwością skąpca. Często bywa, że pozbawili się wielu wygód życia i pracowali ponad siły, trudząc się niepomiernie, nim zebrali środki, którymi w tej chwili dysponują. W ten sposób żyją w ustawicznym lęku, że może kiedyś będą cierpieć nędzę. Wszystkie tego rodzaju lęki są dziełem szatana. To on podnieca wyobraźnię, rozluźnia wewnętrzne siły, co prowadzi do braku ufności i wywołuje niewolniczy strach niweczący szlachetność duszy, zabijający wzniosłe uczucia i myśli. Tacy ludzie tracą równowagę ducha, jeśli jest mowa o pieniądzach. Gdyby żyli w sposób, jakiego Bóg sobie życzy, ostatnie ich dni mogłyby się zaliczać do najlepszych i najszczęśliwszych. Kto ma dzieci, do których uczciwości i rozsądku ma uzasadnione zaufanie, może wierzyć, że dzieci uczynią go szczęśliwym. Starzy ludzie powinni wyzbyć się trosk i kłopotów, starać się przeżyć czas, jaki jest im dany, możliwie najszczęśliwiej i starać się dostać do dziedzictwa niebieskiego.SS1 126.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents