Taktowni zdobywcy dusz

Musimy uświadomić sobie doniosłość pracy kolporterskiej jako jednego z najważniejszych sposobów docierania do tych, którzy są w niebezpieczeństwie, i przyprowadzania ich do Chrystusa. Kolporterzy nigdy nie powinni powstrzymywać się od mówienia o miłości Chrystusa i opowiadania o swoich doświadczeniach w służbie dla Mistrza. Powinni często rozmawiać i modlić się z zainteresowanymi. Proste opowiadanie o miłości Chrystusa do człowieka otworzy drzwi do ich serc, nawet jeśli wcześniej byli niewierzący.SS2 387.3

Gdy kolporter odwiedza ludzi w ich domach, często będzie miał okazję czytać z nimi Biblię lub inne książki zawierające prawdę. Gdy znajdzie tych, którzy szukają prawdy, może umówić się z nimi na wspólne czytanie i studiowanie Pisma Świętego. Ludzie potrzebują prostych lekcji biblijnych. Bóg posłuży się w swojej służbie tymi, którzy w ten sposób okazują głębokie zainteresowanie ginącymi. Przez nich udzieli światła tym, którzy są gotowi przyjąć pouczenie.SS2 387.4

Niektórzy, pracując jako kolporterzy, wykazują gorliwość, która nie odpowiada wiedzy, jaką posiadają. Ze względu na brak mądrości i dlatego, że tak chętnie grali rolę kaznodziejów i teologów, trzeba było ich ograniczyć w działaniu. Kiedy głos Pański zawoła: “Kogo poślę? I kto tam pójdzie?”, a Duch Boży włoży w usta odpowiedź: “Oto jestem, poślij mnie!” (Izajasza 6,8), pamiętajcie, że żarzący się węgiel z ołtarza musi wpierw dotknąć waszych warg. Wtedy wypowiadane przez was słowa będą rozumne i święte, a wy posiądziecie taką mądrość, że będziecie wiedzieli, co macie mówić, a co musi pozostać nie wypowiedziane. Nie będziecie podkreślać swoich umiejętności teologicznych i starannie unikać okazywania wojowniczego ducha lub żywienia uprzedzeń, kiedy wyjaśniacie sporne punkty nauki religijnej. O tym, co nie budzi sprzeciwu, a wywołuje w sercu pragnienie lepszego zaznajomienia się ze Słowem Bożym, mówcie do woli, żeby słuchacz zapragnął głębiej je poznać.SS2 387.5

Pan pragnie, byście byli zdobywcami dusz. Dlatego powinniście bez narzucania ludziom jakichkolwiek nauk, być “zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej, lecz czyńcie to z łagodnością i szacunkiem”. 1 Piotra 3,15. Czego mielibyśmy się lękać? Owszem, powinniśmy się lękać tego, by nasze słowa nie zdradzały zarozumiałości, byśmy nie wypowiadali słów nierozważnych, nie przemyślanych, które by nie były podobne do słów Chrystusa i Jego charakteru. Złączmy się mocno z Chrystusem i przedstawmy prawdę taką, jaka jest w Nim. Wzruszymy serca ludzi opowiadając o pojednawczej ofierze Chrystusa. Gdy nauczycie się pokory i łagodności Jezusa, będziecie wiedzieć, co macie mówić ludziom, ponieważ Duch Święty podpowie wam słowa, jakich macie użyć. Kto zdaje sobie sprawę z konieczności poddania serca kierownictwu Ducha Świętego, będzie siał ziarno, które przyniesie owoc dla życia w wieczności. Na tym polega działalność kolportera.SS2 387.6