Cierpliwość dla błądzących

Nie wszyscy, którzy wyznają, że pracują dla Chrystusa, są prawdziwie Jego uczniami. Wśród tych, którzy noszą Jego imię, są tacy, którzy nie reprezentują Jego charakteru i nie kierują się Jego zasadami. Ci ludzie często przysparzają kłopotów i zniechęcenia swoim współpracownikom, mającym niewielkie chrześcijańskie doświadczenie. Jednak nikt nie powinien dać się zwieść. Chrystus dał nam doskonały przykład i wezwał nas, byśmy Go naśladowali.PCZ 36.1

Do końca świata ciernie będą rosnąć wśród pszenicy. Kiedy słudzy gospodarza, w gorliwości o jego cześć, poprosili o pozwolenie wyrwania cierni, pan odpowiedział: “Nie! Abyście czasem wybierając kąkol, nie powyrywali wraz z nim i pszenicy. Pozwólcie obydwom róść razem aż do żniwa”. Mateusza 13,29-30.PCZ 36.2

W swoim miłosierdziu i cierpliwości Bóg znosi występnych i fałszywych. Wśród apostołów Chrystusa znalazł się zdrajca Judasz. Czy należy się dziwić albo zniechęcać tym, że ludzie fałszywi znajdują się dzisiaj wśród Jego pracowników? Jeśli Ten, który czyta w sercu, mógł znosić tego, o którym wiedział, że Go wyda, to z jaką cierpliwością my powinniśmy znosić winowajców.PCZ 36.3

A przecież nie wszyscy, nawet najbardziej występni, są jak Judasz. Piotr, porywczy, bezmyślny i zadufany w sobie, często wydawał się o wiele gorszy od Judasza. Nieraz był karcony przez Zbawiciela. A jakże pełne służby i poświęcenia było jego późniejsze życie! Jakim świadectwem mocy Bożej łaski stał się ten tak nieobiecujący uczeń! Na tyle, na ile jesteśmy w stanie, powinniśmy być dla innych tacy, jak Jezus był dla swoich uczniów, kiedy chodził i rozmawiał z nimi na ziemi.PCZ 37.1

Uważajcie się za misjonarzy przede wszystkim wśród swoich współpracowników. Często wiele czasu i pracy trzeba, by pozyskać jednego człowieka dla Chrystusa. Kiedy człowiek odwraca się od grzechu ku sprawiedliwości, wówczas aniołowie się radują. Czy sądzicie, że usługujące duchy, które strzegą tych ludzi, są zadowolone, widząc, jak obojętnie traktują ich ci, którzy uważają się za chrześcijan? Gdyby Jezus traktował nas tak, jak my często traktujemy jedni drugich, to czy ktokolwiek z nas mógłby być zbawiony?PCZ 37.2

Pamiętajcie, że nie potraficie czytać w sercach ludzi. Nie znacie motywów, które skłoniły kogoś do działania, które wy uznajecie za złe. Wielu ludzi nie otrzymało właściwego wykształcenia. Ich charaktery są spaczone, są oni twardzi i nieokrzesani, skrzywieni pod każdym względem. Jednak łaska Chrystusa może ich przekształcić. Nigdy nie odrzucajcie takich ludzi ani nie doprowadzajcie ich do zniechęcenia czy rozpaczy, mówiąc: “Zawiodłeś mnie, więc już nie będę więcej próbował ci pomagać”. Kilka słów wypowiedzianych pochopnie pod wpływem prowokacji — według nas słusznie należących się winowajcom — może przeciąć sznur wpływu, którym ich serca powinny być połączone z naszymi.PCZ 37.3