Nasza największa potrzeba

Jeśli przejawimy brak wiary tam, gdzie się znajdujemy, kiedy piętrzą się trudności, będzie nam jej brakować w każdym innym miejscu.SS3 135.1

Naszą największą potrzebą jest ufność pokładana w Bogu. Jeżeli będziemy widzieć tylko ciemne strony, stracimy oparcie w Bogu izraelskim. Jeśli serce jest otwarte na obawy i przypuszczenia, niewiara zatarasuje ścieżkę postępu. Nigdy nie dopuszczajmy myśli, że Bóg zaniechał swego dzieła.SS3 135.2

Mniej się powinno mówić o niewierze, mniej wspominać o tym, co stało na zawadzie na drodze. Idźcie naprzód z wiarą i ufajcie Panu, że przygotuje drogę swemu dziełu. Wtedy znajdziecie odpoczynek w Chrystusie. Ufając, zachowujecie właściwy stosunek do Boga, a gdy z żarliwą modlitwą wypełniacie swe obowiązki, będzie przez was działać Duch Święty. Dzięki niewzruszonej ufności do Boga rozwiążecie wiele pozornie nie do rozwiązania problemów. Nie ma potrzeby żyć w bolesnej niepewności, ponieważ prowadzi was Duch Święty. Możecie żyć i działać pełni otuchy.SS3 135.3

Musimy mniej pokładać zaufania w tym, co możemy zrobić sami, a więcej w tym, co Pan może dla nas uczynić, jeżeli chcemy mieć czyste ręce i niewinne serca. Nie pracujecie dla swego własnego dzieła, lecz służycie Bogu.SS3 135.4

Potrzebujemy więcej miłości, więcej szczerości, a mniej podejrzliwości, krzywych spojrzeń. Nam nie wolno tak ochoczo ganić i oskarżać; tym właśnie obrażamy Boga. Serce musi złagodnieć i poddać się miłości. Bezradność naszego ludu wypływa z faktu, że serca nie są, tak jak należy, związane z Bogiem. Obcość wobec Niego jest przyczyną niedomagań naszych placówek.SS3 135.5

Nie martwcie się. Patrząc na to, co widzialne, uskarżając się na trudności i przyszły ucisk, objawiacie chorą, nadwątloną wiarę. Pokażcie słowami i czynami, że wasza wiara jest nie do pokonania. Pan ma niewyczerpalne, bogate źródła pomocy. Do Niego należy świat. Spoglądajcie na Tego, kto ma światło, potęgę i chce działać. Będzie On błogosławić każdego, kto tęskni do światła i miłości.SS3 135.6

Pan pragnie, żeby wszyscy zrozumieli, iż ich pomyślność jest ukryta w Nim, w Chrystusie, i że zależy ona od pokory i łagodności, od posłuszeństwa okazywanego z całego serca oraz od oddania. Jeżeli przyjmą nauki Wielkiego Nauczyciela, umrą dla siebie i nie będą polegać na ludziach ani wspierać się na ich ramieniu — wtedy, gdy będą Go wołać, Pan pospieszy z pomocą w złym czasie. Będzie ich prowadził, stał po ich prawicy, będzie im udzielał rad i powie: “Oto droga, idźcie nią”.SS3 136.1

Bracia na odpowiedzialnych stanowiskach powinni dodawać pracownikom wiary i otuchy. Zarzućcie sieci po prawej stronie łodzi, po stronie ufności. Pokażcie, dopóki trwa próba, co może zdziałać uświęcony, żyjący Kościół!SS3 136.2