Dyscyplina zborowa

W stosunku do błądzących członków zboru lud Boży ma starannie przestrzegać wskazówki udzielonej przez Zbawiciela w osiemnastym rozdziale Ewangelii Mateusza.SS3 141.1

Istoty ludzkie są własnością Chrystusa, nabytą przez Niego za nieskończenie wielką cenę. Są z Nim związane więzami miłości, jaką On i Jego Ojciec im objawili. Jakże ostrożni zatem powinniśmy być w postępowaniu z innymi! Ludzie nie mają prawa podejrzewać bliźnich o złe postępowanie, a członkowie zboru w obcowaniu ze współwyznawcami, którzy zbłądzili, ulegać własnym insynuacjom i nieufności. Nie powinni nawet wyrażać swoich uprzedzeń względem błądzących, gdyż w ten sposób przenoszą zaczyn zła do innych umysłów. Niekorzystne opowieści o bracie czy siostrze w zborze krążą od jednego członka zboru do drugiego. Ponieważ są tacy, którzy nie chcą się stosować do wskazówek udzielonych przez Pana Jezusa, popełnia się błędy i czyni niesprawiedliwość.SS3 141.2

“A jeśliby zgrzeszył brat twój, idź, upomnij go sam na sam”. Mateusza 18,15. Nie opowiadaj innym o jego złym postępowaniu. Dowie się o tym najpierw jedna osoba, potem druga i jeszcze jedna i tak opowieść rośnie, zło się pomnaża, aż w końcu cierpi cały zbór. Załatw sprawę sam na sam. Taki jest plan Boży. “Gdy twoje oczy coś zauważą, nie podawaj tego zaraz do sądu, bo co zrobisz na koniec, gdy cię zawstydzi twój bliźni? Załatw swoją sprawę ze swoim bliźnim, lecz nie wydawaj cudzej tajemnicy”. Przypowieści 25,8.9. Nie ścierp grzechu u twego brata, ale mu go nie wytykaj, nie kompromituj go i nie pomnażaj trudności, udzielona wtedy nagana będzie podobna do zemsty! Skarć go w sposób wskazany w Słowie Bożym!SS3 141.3

Niech uraza nie przerodzi się w złość. Nie pozwól, aby rana się rozogniła i padały jadowite słowa zarażające duszę słuchaczy. Nie pozwól zagnieździć się w twoim i jego umyśle gorzkim myślom. Idź do swego brata i szczerze, serdecznie z nim porozmawiaj o sprawie, która tylko was dotyczy.SS3 141.4

Jakiekolwiek byłoby zdarzenie, nie zmienia to drogi, jaką Bóg dał w celu zlikwidowania nieporozumień i osobistej urazy. Rozmów się sam w duchu Chrystusowym z tym, kto błądzi, wtedy usuwa się często przeszkodę, pokonuje trudności. Idź do niego z sercem pełnym miłości Chrystusa oraz Jego współczucia i staraj się sprawę załagodzić. Rozmawiaj z nim rozsądnie i spokojnie. Nie napadaj ostrymi, gniewnymi słowami. Zwracaj się do niego łagodnie, aby przemówić mu do rozsądku. Zapamiętaj, że: “Ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów”. Jakuba 5,20.SS3 141.5

Zanieś swemu bratu lek, który uzdrowi go z niezadowolenia i obojętności. Pomóż mu na tyle, na ile tylko możesz mu pomóc! W imię pokoju i jedności zboru, uznawaj takie postępowanie za łaskę i zarazem obowiązek. Jeśli cię usłucha, to zyskasz w nim przyjaciela.SS3 142.1