Współudział niebios
Całe niebiosa biorą udział w rozmowach między tym, komu stała się krzywda, a tym, kto jest w błędzie. Gdy błądzący przyjmie naganę udzieloną mu w miłości Chrystusa, uzna swą winę i poprosi Boga i swego brata o przebaczenie, słoneczny blask nieba napełni jego serce. Koniec zwady, odrodziły się przyjaźń i zaufanie. Olej miłości leczy ranę, usuwa ból zadany przez zło. Duch Boży wiąże serce z sercem, w niebie rozlegają się tony radości, bo wśród ludu Bożego doszło do zgody.SS3 142.2
Gdy zjednoczeni w ten sposób w chrześcijańskiej społeczności ludzie wznoszą modlitwę do Boga i obiecują postępować sprawiedliwie, okazywać miłosierdzie i w pokorze kroczyć z Bogiem, otrzymują wielkie błogosławieństwo. Jeśli skrzywdzili innych, żałują tego, wyznają sobie nawzajem winę, naprawiają uczynione zło, wyświadczają sobie dobro. To jest wypełnianie zakonu Chrystusa.SS3 142.3
“Jeśliby zaś nie usłuchał, weź z sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na oświadczeniu dwu lub trzech świadków była oparta każda sprawa”. Mateusza 18,16. Weź z sobą tych, którzy mają ducha Bożego w sobie i pomówcie z błądzącym o popełnionej krzywdzie. Może rozjaśni mu się w głowie i ulegnie wspólnym wysiłkom braci, widząc zgodność ich poglądów na tę sprawę.SS3 142.4
A jeżeli ich także nie zechce usłuchać — co wtedy uczynić? Czy kilka osób na posiedzeniu rady ma przyjąć na siebie odpowiedzialność za wykluczenie zbłąkanego z grona wiernych? “A jeśliby ich nie usłuchał, powiedz zborowi”. Mateusza 18,17. Zbór musi się zająć sprawą swoich członków.SS3 142.5
“A jeśliby zboru nie usłuchał, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik”. Mateusza 18,17. Jeżeli nie usłucha zboru, nie przyjmie i nie uzna wszystkich wysiłków podjętych w celu odciągnięcia go od złego i pragnieniu jego nawrócenia, to na zborze ciąży obowiązek wykluczenia go ze społeczności. Jego imię powinno być wtedy skreślone z księgi zborowej.SS3 142.6
Żaden urzędnik zborowy, żadna rada zboru nie powinni polecać wykreślenia z ksiąg zborowych imienia członka czyniącego zło, ani żaden zbór za tym głosować dopóty, dopóki się nie wypełni sumiennie wszystkich wskazań udzielonych przez Chrystusa. Gdy się według nich wiernie postąpiło, zbór jest usprawiedliwiony przed Bogiem. Wówczas zło okaże się tym, czym jest w istocie i musi być usunięte, żeby się dalej nie szerzyło. Zdrowie i czystość zboru muszą być zachowane, by mógł on stanąć przed Bogiem nieskażony, przyobleczony w szaty sprawiedliwości Chrystusa.SS3 143.1
Jeśli błądzący żałuje i podporządkuje się dyscyplinie Chrystusa, trzeba jeszcze raz poddać go próbie. A nawet jeśli nie żałuje, stoi poza zborem, słudzy Boga muszą się o niego troszczyć. Wytrwale mają dążyć do doprowadzenia go do skruchy. Jeśli podda się działaniu Ducha Świętego i nawróci przez wyznanie grzechów, żałując za nie, wina musi być mu darowana, a on z powrotem przyjęty do zboru bez względu na wielkość byłego wykroczenia. Bracia powinni dodawać mu odwagi do kroczenia drogą sprawiedliwości i tak go traktować jakby chcieli, żeby ich traktowano, gdyby znaleźli się na jego miejscu. Powinni uważać na siebie, żeby sami nie ulegli pokusom.SS3 143.2
“Zaprawdę powiadam wam” — ciągnął dalej Chrystus — “cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie”. Mateusza 18,18.SS3 143.3