Świadectwo Pisma Świętego
Pismo Święte jasno określa wzajemny stosunek między Bogiem a Chrystusem. Ukazuje się naszym oczom osobowość i indywidualność każdego z Nich.SS3 185.2
“Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków, ostatnio, u kresu tych dni, przemawiał do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył. On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na wysokościach i stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodził? I znowu: Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem?”. Hebrajczyków 1,1-5.SS3 185.3
Bóg jest Ojcem Chrystusa, Chrystus jest Synem Boga. Jezus otrzymał wysokie stanowisko. Stał się równy Ojcu. Wszelkie wyroki i postanowienia Boga są jawne dla Jego Syna.SS3 185.4
Jezus rzekł do Żydów: “Mój Ojciec aż dotąd działa i Ja działam. (...) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to, co widzi, że Ojciec czyni; co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni”. Jana 5,17-20.SS3 185.5
Tutaj znów przedstawiono nam osobowość Ojca i Syna i jedność istniejącą między Nimi. Jedność ta znalazła również wyraz w siedemnastym rozdziale Ewangelii Jana, w modlitwie Chrystusa za uczniów: “A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś”. Jana 17,20-23.SS3 185.6
Cudowna to wypowiedź! Jednomyślność i jedność, jakie istnieją między Chrystusem a Jego uczniami, nie niszczą osobowości żadnego z nich. Są jedno w zamierzeniach, w myślach, w charakterze, ale nie w osobie. W ten sam sposób Bóg i Chrystus są jedno.SS3 185.7