Podnieście sztandar wysoko

Zacznijmy zajmować się tymi, którzy jeszcze nie otrzymali światła. “Dana jest mi wszelka moc na niebie i na ziemi — oświadczył Chrystus — (...) A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni”. Mateusza 28,18.20. Potrzebujemy żywej wiary, tej, która głosi nad otwartym grobem Józefa, iż mamy żyjącego Zbawiciela, Tego, który będzie szedł przed nami, współpracując z nami. Bóg wykona pracę, którą obiecał, jeżeli będziemy Mu służyć jako narzędzie. Potrzebujemy o wiele więcej modlitwy, a znacznie mniej niedowiarstwa. Sztandar musimy wznosić przed ludźmi coraz wyżej i pamiętać o tym, że Chrystus jest zawsze u naszego boku, gdy głosimy wolność uwięzionym i dzielimy chleb żywota wśród głodnych. Jeżeli będziemy mieć w umyśle konieczność i znaczenie naszego działania, zbawienie Boże objawi się w szczególny sposób.SS3 239.3

Oby nam Bóg pomógł przywdziać zbroję i działać tak, iż będzie widać, że poważnie nam zależy na uratowaniu mężczyzn i kobiet godnych zbawienia. Na nowo szukajmy nawrócenia. Potrzebna jest nam obecność Ducha Świętego, aby nasze serca były miękkie i tkliwe, i byśmy w pracy nie objawiali ducha oschłości czy surowości. Modlę się, żeby Duch Święty całkowicie wziął nasze serca w swe posiadanie. Postępujmy tak, jak postępują dzieci Boże, które u Niego szukają rady i gotowe są wykonać Jego plan, gdziekolwiek będzie ku temu sposobność. Dzięki takiemu ludowi Bóg będzie uwielbiony, a wszyscy świadkowie naszej gorliwości powiedzą: Amen! Amen!SS3 239.4

“Obudź się, obudź się, oblecz się w swoją siłę, Syjonie! Oblecz się w swoją odświętną szatę, Jeruzalem, ty święty grodzie (...). Jak miłe są na górach nogi tego, który zwiastuje radosną wieść, który ogłasza pokój, który zwiastuje dobro, który ogłasza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg jest królem. Słuchaj! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem radośnie wykrzykują, bo na własne oczy oglądają, jak Pan wraca na Syjon. Wykrzykujcie! Śpiewajcie radośnie razem, gruzy Jeruzalemu, gdyż Pan pociesza swój lud, wykupuje Jeruzalem! Pan obnażył swoje święte ramię na oczach wszystkich narodów i oglądają wszystkie krańce ziemi zbawienie naszego Boga”. Izajasza 52,1.7-10.SS3 240.1

*****

Czy ofiara złożona na Golgocie przejęła cię tak głęboko, że gotów jesteś wszystko inne podporządkować dziełu ratowania dusz? Czy takie samo pragnienie ratowania grzeszników, jakie cechowało Zbawiciela wyznacza postępowanie Jego naśladowców? Chrześcijanin nie chce żyć tylko dla siebie. Znajduje upodobanie i radość w oddaniu wszystkiego, co ma i czym jest w służbie dla Mistrza. Czuje niewysłowione pragnienie zdobywania dusz dla Chrystusa. Kto go nie odczuwa, lepiej by uczynił, gdyby zaczął troszczyć się o własne zbawienie. Powinien modlić się o ducha służby. — Testimonies for the Church VII, 10 (1902).SS3 240.2

*****

Gdyby chrześcijanie działali jak jeden mąż, gdyby szli naprzód pod przewodnictwem jednej Mocy, by doprowadzić do skutku jeden zamiar, poruszyliby świat. — Testimonies for the Church IX, 221 (1909).SS3 240.3