Jedność wśród rozmaitych narodowości

“Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije”. “Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. Jana 7,37; 4,14.SS3 264.3

W obliczu takich obietnic, jeśli z braku wody żywota będziemy usychać i ginąć z pragnienia, to wina będzie po naszej stronie. Gdybyśmy przyszli do Chrystusa z dziecięcą prostotą, tak jak dziecko przychodzi do swych ziemskich rodziców, i poprosili Go o rzeczy, które obiecał, wierząc przy tym, że je otrzymamy, mielibyśmy je. Gdybyśmy wszyscy mieli taką wiarę, jaką mieć powinniśmy, bylibyśmy daleko więcej niż dotychczas ubłogosławieni Duchem Bożym w czasie naszych spotkań. Cieszę się, że mamy jeszcze przed sobą kilka dni zebrania. Jednak teraz jest pytanie: czy pójdziemy do źródła i napijemy się wody żywota? Czy nauczyciele prawdy dadzą nam przykład? Bóg uczyni dla nas wielkie rzeczy, jeżeli w wierze będziemy Go trzymać za słowo. Ach, gdybyśmy mogli być świadkami takiego powszechnego ukorzenia serc przed obliczem Bożym!SS3 264.4

Od rozpoczęcia naszych zebrań czułam się zmuszona szczególnie dużo mówić o miłości i wierze. A to dlatego, że tego świadectwa potrzebujecie najbardziej. Niektórzy, przybywszy na to pole misyjne, oświadczali: “Nie znacie narodu francuskiego, nie znacie również Niemców. Wobec nich trzeba się tak a tak zachowywać”.SS3 265.1

Jednak muszę zadać pytanie: Czy Bóg ich nie rozumie? Czy to nie On daje swoim sługom poselstwo dla rozmaitych narodów? On wie dokładnie, czego potrzebują. Jeżeli poselstwo, pochodzące bezpośrednio od Niego, jest przez Jego sługi przekazywane innym narodom, dopnie celu, w jakim zostało zesłane. Zjednoczy wszystkich w Chrystusie. Chociaż niektórzy są bez wątpienia Francuzami, drudzy Niemcami, a jeszcze inni Amerykanami, wszyscy mają być zdecydowanie Chrystusowi.SS3 265.2

Świątynia żydowska była wzniesiona z kamieni, wydobywanych w kamieniołomach. Każdy kamień przygotowywano tak, by zajął właściwe sobie miejsce w murze świątyni. Zanim przywieziono go do Jerozolimy był ociosywany, wygładzany, sprawdzany. Kiedy wszystkie kamienie były już na miejscu, przystąpiono do budowy. Nie słychać było przy tym uderzeń siekiery czy młotka. Ta budowla wyobraża Bożą świątynię duchową, wzniesioną z materiału branego ze wszystkich narodowości, plemion, języków i ludów, ze wszystkich środowisk, z ludzi wysokiego i niskiego stanu, biednych i bogatych, wykształconych i niewykształconych. To nie jest materiał martwy, potrzebujący młotka i kielni. To żywe kamienie, które prawda wydobyła z kamieniołomu świata. Wielki Budowniczy, Pan świątyni, ociosuje je i wygładza, w ten sposób przygotowując do tego, by zajęły właściwe im miejsce w Jego duchowej świątyni. Ta świątynia będzie po wykończeniu doskonała we wszystkich swoich elementach i wywoła zachwyt aniołów i ludzi, ponieważ jej twórcą i budowniczym jest sam Bóg.SS3 265.3

Niech nikt nie myśli i niech nikomu się nie zdaje, że już nie potrzebuje obróbki. Nie ma ani jednej osoby czy narodu, które by w każdym nawyku i w każdej myśli były doskonałe, jeden musi się uczyć od drugiego. Dlatego Bóg życzy sobie, by wszystkie narodowości połączyły się razem, żeby być jedno w myśli i celu. Wtedy zobrazowany zostanie związek, jaki jest w Chrystusie.SS3 265.4