Obietnica ostatecznego triumfu

Wszystkie siły ludzkie będą zaangażowane w dzieło, które mamy do wykonania. Ta praca będzie wymagać silnej wiary i bezustannej czujności. Trudności, z którymi się spotkamy, będą najbardziej zniechęcające. Ogrom pracy przerazi nas. A mimo to z Bożą pomocą Jego słudzy osiągną zwycięstwo. “Przetoż proszę”, bracia i siostry, “abyście nie upadali na duchu z powodu udręk” (Efezjan 3,13), jakie są przed wami. Jezus będzie z wami. Pójdzie przed wami w Duchu Świętym i przygotuje drogę; w każdej potrzebie będzie waszym pomocnikiem. “Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi bierze swoje imię, by sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości, zdołali pojąć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość, i mogli poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą. Temu zaś, który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy, temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen”. Efezjan 3,14-21. — Sprawozdanie z Generalnej Konferencji 164.165 (27 maj 1913).SS3 307.1

*****

Wydarzenia, które ostatnio przeciągnęły przed moimi oczyma wywarły na mnie wielkie wrażenie. Wydawało się, że jakieś przebudzenie, jakiś wielki ruch pojawił się w wielu miejscowościach. W odpowiedzi na wezwanie Boże wielu naszych braci i sióstr podjęło pracę. Bracia, Pan mówi do nas. Czyż nie usłuchamy Jego głosu? Czy nie oporządzimy naszych lamp i nie będziemy działać jak ludzie, którzy czekają na powrót swego Pana? To jest czas, by nieść światło, by działać.SS3 307.2

A więc napominam was bracia, “abyście postępowali tak, jak przystoi na powołanie wasze, z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju”. Efezjan 4,1-3. — “Do uczestników Generalnej Konferencji”, fragment sprawozdania z Generalnej Konferencji 34 (19 maj 1913).SS3 307.3