Moc Ducha Świętego, 3 lipiec

“Zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości”. Łukasza 24,49.CBL 192.1

Uczniowie zostali pozbawieni widzialnej obecności Chrystusa, ale za to mieli otrzymać dar mocy jako pieczęć na ich dziele pełnię Ducha Świętego. — Działalność apostołów 20.CBL 192.2

Posłuszni nakazowi Chrystusa oczekiwali w Jerozolimie na przyrzeczone przez Ojca wylanie Ducha Świętego. Nie czekali jednak bezczynnie, ale, jak mówi sprawozdanie: “byli zawsze w świątyni, chwaląc Boga”. Łukasza 24,53. Zbierali się, by w imieniu Jezusa przedkładać Ojcu swe prośby. (...) Coraz dalej sięgało ramię ich wiary, wsparte mocnym argumentem: “Jezus Chrystus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, Ten przecież wstawia się za nami”. Rzymian 8,34.CBL 192.3

Z głębokim przejęciem modlili się uczniowie o gotowość występowania przed ludźmi, o możliwość mówienia przy codziennych zajęciach o tym, co przyprowadzałoby grzeszników do Zbawiciela. Zaniechawszy wszelkich rozbieżności, wszelkich dążeń do zdobycia przewagi nad pozostałymi, uczniowie stworzyli serdeczną jedność chrześcijańską. Przybliżali się wciąż bardziej do Boga. (...)CBL 192.4

Tamte dni przygotowania były dla uczniów dniami gruntownego badania serc. Zdawali sobie sprawę ze swych duchowych braków i błagali Pana o namaszczenie, które miało uzdolnić ich do dzieła ratowania dusz. Prosili o błogosławieństwo nie tylko dla siebie, wzięli bowiem na siebie ciężar odpowiedzialności za zbawienie innych. Zrozumieli, że ewangelia musi być zaniesiona całemu światu i domagali się mocy, jaką przyrzekł im Jezus.CBL 192.5

W czasach patriarchalnych wpływ Ducha Świętego objawiał się często w sposób bardzo widoczny, lecz nigdy w całkowitej pełni. Uczniowie posłuszni słowom Chrystusa prosili teraz o ten dar, a Zbawiciel wstawił się za nimi. On Sam domagał się daru Ducha, pragnąc przelać go na Swój lud. — Działalność apostołów 23-24.CBL 192.6