Zasmucony przez nasze powątpiewanie, 27 lipiec

“Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani nadzień odkupienia”. Efezjan 4,30.CBL 216.1

Jeżeli wątpimy w miłość Boga lub nie dowierzamy Jego obietnicom, odbieramy cześć Bogu i zasmucamy Jego Świętego Ducha. (...) Cóż więc ma o nas myśleć nasz Ojciec Niebiański, gdy nie dowierzamy Jego miłości, która skłoniła Go do oddania za nas jednorodzonego Syna, abyśmy zyskali życie? Apostoł Paweł pisał: “On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?” Rzymian 8,32. A jednak wielu ludzi, jeżeli nawet nie słowami, to postępowaniem zdaje się mówić: “Pan nie uczynił tego dla mnie. Może innych miłuje, ale nie mnie”. — Droga do Chrystusa 148-149.CBL 216.2

Wiara chwyta Boga za słowo nie czekając na zrozumienie ciężkich prób życiowych, przez które przechodzimy. Jednak niewielu ludzi ma taką wiarę. (...)Trudności, jakie napotykają, zamiast przybliżać ich do Boga, odłączają ich od Niego, ponieważ wzbudzają ich niepokój i są powodem szemrania. Czy dobrze czynią okazując taki brak wiary? Jezus jest ich przyjacielem. Całe niebo jest zainteresowane ich dobrem, a ich lęk i narzekania zasmucają Ducha Świętego. Mamy wierzyć nie dlatego, że widzimy albo czujemy, że Bóg nas wysłuchuje. Mamy wierzyć Jego obietnicom. (...) Kiedy prosimy o Jego błogosławieństwo, powinniśmy wierzyć, że je otrzymamy i dziękować Bogu tak, jakbyśmy już je mieli. Następnie możemy iść wypełniać swoje obowiązki pewni, że błogosławieństwo zostanie zesłane wtedy, gdy najbardziej będziemy go potrzebowali. — Słudzy ewangelii 175.CBL 216.3

Zasmucanie Ducha Świętego to poważna rzecz, a jest On zasmucany, kiedy ludzie usiłują pracować sami dla siebie, odrzucając służbę Pańską z powodu brzemienia krzyża i potrzeby wyrzeczeń. Duch Święty pragnie mieszkać w każdym człowieku. Jeśli zostaje przyjęty jako czcigodny gość, wówczas tych, którzy Go przyjmują, uczyni doskonałymi w Chrystusie. — Counsels on Health 561.CBL 216.4

Czy z całych sił staramy się dążyć do pełnego rozwoju w Chrystusie? Czy szukamy Jego pełni, dążąc do wyznaczonego celu — doskonałości Jego charakteru? Kiedy lud Pański osiągnie ten cel, wówczas zostanie zapieczętowany na czołach. Ludzie napełnieni Jego Duchem będą doskonali w Chrystusie, a rejestrujący anioł oświadczy: “Wykonało się”. — S.D.A. Bible Commentary VI, 1118 [Biblijny komentarz 397].CBL 216.5