Sierpień

Cud, 1 sierpień

“Bóg poręczył je również znakami i cudami, i różnorodnymi niezwykłymi czynami oraz darami Ducha Świętego według swojej woli”. Hebrajczyków 2,4.CBL 221.1

Chrystus nie czynił cudów na żądanie faryzeuszy, tak samo jak nie zrobił tego na pustyni na prowokację szatana. On nie udziela nam mocy do usprawiedliwienia siebie czy do zaspokojenia naszej pychy i niewiary. Jednak ewangelia ma znamię swego boskiego pochodzenia. Czy nie jest cudem, że jesteśmy w stanie wyzwolić się spod władzy szatana? Wrogość do niego nie jest naturalną cechą ludzkiego serca, lecz została nam wpojona przez łaskę Boga. Każdy, kto schodzi ze ścieżki, uporczywie dozorowanej przez zwodzicielską moc i całym sercem podąża w stronę nieba, przeżywa cud. Podobnie ten, kto żył pod wpływem silnych złudzeń i zaczyna rozumieć moralną prawdę, również doznaje cudu. Kiedy dusza się nawraca, uczy się kochać Boga i przestrzegać Jego przykazań, wtedy zawsze wypełnia się obietnica Boga: “I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza”. Ezechiela 36,26. Zmiana w ludzkim sercu i przekształcenie ludzkiego charakteru to cud, objawiający wiecznie żywego i działającego dla nas Zbawiciela. Życie konsekwentnie zgodne z Chrystusem jest wielkim cudem. Znakiem, który dziś i zawsze powinien być objawiony przy nauczaniu Słowa Bożego, jest obecność Ducha Świętego. Ta obecność powoduje, że słowo nabiera ożywiającej mocy dla tych, którzy słuchają. Takie jest Boże świadectwo przed światem dla boskiej misji Jego Syna. — Życie Jezusa 292.CBL 221.2

Wielu jest zupełnie zniechęconych. (...) Uważa się ich za niezdolnych do zrozumienia i przyjęcia ewangejii Chrystusa. Jednak dzięki cudowi łaski Bożej ludzie ci mogą zostać odmienieni. Pod wpływem Ducha Świętego ich głupota, czyniąca ich rozwój tak beznadziejnym, minie bezpowrotnie. (...) Występek zniknie, a ignorancja zostanie pokonana. — Testimonies for the Church VII, 229 [Świadectwa dla zboru VII, 229].CBL 221.3

Łańcuch opuszczony od tronu Bożego jest dostatecznie długi, by dosięgnąć najniższych miejsc. Chrystus jest w stanie podnieść najbardziej grzesznych z głębin upodlenia i postawić ich tam, gdzie zostaną uznani za dzieci Boże, dziedziców nieśmiertelnego dziedzictwa Chrystusa. — Testimonies for the Church VII, 229.CBL 221.4