Musimy iść naprzód, 19 październik

“Starajmy się więc poznać, usilnie poznać Pana; że go znajdziemy, pewne jest jak zorza poranna”. Ozeasza 6,3.CBL 300.1

Chrystus przyszedł, by nauczyć ludzkość drogi zbawienia i wyłożył ją tak jasno, że nawet małe dziecko jest w stanie nią kroczyć. Prosi On swoich naśladowców, by szli naprzód w poznaniu Pana, a dzień po dniu kierując się Jego wskazaniami, uczyli się, że Jego przyjście jest jak zorza poranna.CBL 300.2

Widzieliście nieraz wschodzące słońce i nastanie dnia na ziemi i niebie. Stopniowo jutrznia rozjarza się coraz mocniej, aż wreszcie ukazuje się słońce, a wtedy światłość staje się coraz jaśniejsza, aż do pełnej chwały południa. Jest to piękna ilustracja tego, czego Bóg pragnie dla swoich dzieci w kwestii doskonalenia ich chrześcijańskiego doświadczenia. Kiedy dzień po dniu chodzimy w świetle, które On nam zsyła, w ochoczym posłuszeństwie wobec wszystkich Jego wymagań, wówczas nasze doświadczenie rozwija się i poszerza, aż dojdziemy do pełnej dojrzałości w Chrystusie Jezusie. (...)CBL 300.3

Chrystus nie przyszedł na ziemię jako król, by rządzić narodami. Przyszedł jako skromny człowiek, by był kuszony i pokonał pokusy, by iść naprzód w poznaniu Pana, co jest także naszym obowiązkiem. Studiując Jego życie możemy się uczyć, jak wiele Bóg uczynił przez Niego dla swoich dzieci. Dowiemy się, że bez względu na to, jak wielkie próby mogą nas spotkać, to nie dorównają temu, co Chrystus zniósł, byśmy mogli poznać drogę, prawdę i życie. Żyjąc zgodnie z Jego przykładem mamy okazywać nasze uznanie dla Jego ofiary złożonej za nas. — Messages to Young People 15-16 [Poselstwo do młodzieży 14].CBL 300.4

Tak jak kwiaty zwracają się do słońca, a jego promienie pomnażają ich urodę, i my winniśmy zwracać się do “Słońca Sprawiedliwości”, aby to światło niebiańskie nas opromieniło, by charakter nasz stał się podobny do charakteru Chrystusa. (...)CBL 300.5

Aby żyć w świętości, jesteśmy w takim samym stopniu uzależnieni od Chrystusa, jak rosnąca i owocująca gałązka od macierzystego pnia. Poza Chrystusem życie nie istnieje. Bez Niego nie masz siły, by przeciwstawić się pokusom, by wzrastać w łasce i świętości. Tylko trwając w Nim, możemy duchowo kwitnąć. Czerpiąc swe życie z Niego, nigdy nie staniesz się martwym i nieowocującym. Będziesz podobny do drzewa, rosnącego nad strumieniami wody. — Droga do Chrystusa 84-85.CBL 300.6