W życiowych obowiązkach, 28 październik

“O życiu moim mówić nie warto i nie przywiązuję do niego wagi, bylebym tylko dokonał biegu mego i służby, którą przyjąłem od Pana Jezusa, żeby składać świadectwo o ewangelii łaski Bożej”. Dzieje Apostolskie 20,24.CBL 309.1

Wasza duchowa siła i wzrastanie w łasce będą proporcjonalne do pracy w miłości i dobrych uczynkach, wykonywanej ochoczo dla Zbawiciela, który nie zatrzymał niczego, nawet własnego życia, aby was zbawić. (...)CBL 309.2

Nasze dobre czyny same w sobie nie zbawią nikogo z nas, ale nie możemy jednocześnie być zbawieni nie postępując dobrze. Kiedy uczynimy wszystko, co w naszej mocy, wtedy w imieniu i mocy Jezusa możemy powiedzieć: “Sługami nieużytecznymi jesteśmy”. Łukasza 17,10. — Testimonies for the Church IV, 228 [Świadectwa dla zboru IV, 228].CBL 309.3

Jeśli masz w sercu bogactwa łaski Chrystusa, nie zatrzymuj ich dla siebie, ponieważ gdy zbawienie bliźnich zależy od poznania drogi zbawienia, którą ty możesz im wskazać. Ci ludzie być może nie przyjdą do ciebie i nie wyjawią ci pragnienia serca, ale wielu znich odczuwa duchowe łaknienie i nie jest zadowolonych ze swego obecnego stanu. Chrystus oddał życie, aby mogli otrzymać obfitość Jego łaski. Co masz zamiar zrobić, aby ci ludzie mogli mieć udział w błogosławieństwach, którymi ty sam już się cieszysz? (...)CBL 309.4

Wzrastanie w łasce przejawia się w coraz większej zdolności i chęci do pracy dla Boga. Ten, kto uczy się w szkole Chrystusa, będzie wiedział, jak modlić się i jak mówić o Zbawicielu. Zdając sobie sprawę, że brakuje mu mądrości i doświadczenia, odda się w ręce Wielkiego Nauczyciela, wiedząc, że jedynie w ten sposób może osiągnąć doskonałość w służbie Bożej. Codziennie będzie lepiej pojmował sprawy duchowe. Każdego dnia w pilnej pracy będzie coraz lepiej przygotowany do pomagania innym. — In Heavenly Places 320 [W atmosferze niebios 320].CBL 309.5

Wielu naśladowców Chrystusa musi się nauczyć niezbędnej pilności w spełnianiu codziennych obowiązków życia. Potrzeba więcej łaski, więcej wewnętrznej dyscypliny, by pracować dla Boga będąc mechanikiem, sprzedawcą, prawnikiem czy rolnikiem, aby zasady chrześcijaństwa spleść ze zwykłymi zajęciami codziennego życia, niż kiedy pełni się dzieło misjonarza. Potrzeba duchowej siły, by swoją pobożność praktykować w warsztacie czy biurze, aby uświęcała drobne ona nawet sprawy codziennego życia i dostosowywała wszystkie działania do standardu Słowa Bożego. Tego właśnie wymaga Pan. — Counsels to Parents, Teachers and Students 279.CBL 309.6