Królestwo Boże w miniaturze, 4 grudzień

“A po sześciu dniach bierze z sobą Jezus Piotra i Jakuba, i Jana, brata jego, i prowadzi ich na wysoką górę na osobność. I został przemieniony przed nimi, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło”. Mateusza 17,1-2.CBL 346.1

Zapadał wieczór, gdy Jezus przywołał do siebie trzech uczniów, Piotra, Jana i Jakuba, i powiódł ich przez pola wyboistą drogą w kierunku samotnie położonego wzgórza. (...)CBL 346.2

Zatrzymując się w pewnym oddaleniu od nich, głośno i ze łzami począł zanosić błagania do Boga. Modlił się, prosząc o siły, które pozwoliłyby Mu wytrzymać próbę, jaką miał odbyć dla dobra ludzkości. (...) Otworzył swe serce wypełnione troską o uczniów, aby w godzinie panowania mocy ciemności ich wiara nie zawiodła. (...)CBL 346.3

Treścią Jego modlitwy była prośba, aby tym trzem dane było ujrzeć chwałę, której zaznawał wraz z Ojcem zanim powstał świat i aby Królestwo Jego objawiło się ludzkim oczom. Modlił się, aby uczniowie mogli się stać świadkami objawienia Jego boskości i w ten sposób zdobyli moc do przetrwania nadchodzącej godziny Jego męki. Chciał dać im pewność, że istotnie jest On Synem Bożym i że Jego hańbiąca śmierć stanowi część wielkiego planu odkupienia.CBL 346.4

Modlitwa ta została wysłuchana. Podczas gdy Jezus trwał schylony w pokorze nad kamienistą ziemią, nagle otworzyły się niebiosa, szeroko rozwarły się złote bramy Bożego miasta i święte promienie oświetliły górę okrywając postać Chrystusa. Spoza ludzkiego kształtu ukazała się boskość i wyszła na spotkanie chwały promieniującej z wysokości. Chrystus podźwignął się i stanął w boskim majestacie. Duchowa udręka przeminęła, oblicze Jego promieniało teraz “jak słońce, a szaty jego stały się białe jako światło”.CBL 346.5

Zbudzeni ze snu uczniowie ujrzeli, blask chwały rozjaśniający górę. W strachu i zdumieniu przyglądali się świetlanej postaci swego Mistrza. (...) Tuż obok stali dwaj mieszkańcy nieba i rozmawiali z Nim. Byli to Mojżesz, który na górze Synaj rozmawiał z Bogiem i Eliasz, który jako drugi na świecie człowiek otrzymał przywilej — został wyjęty spod władzy śmierci. (...) Na górze zaistniało królestwo niebieskie w zmniejszonej skali. Chrystus był Królem, Mojżesz przedstawicielem zmartwychwstałych świętych, a Eliasz tych, którzy zostali przemienieni. — Życie Jezusa 302-304.CBL 346.6