Rozdział 11 — Posłuszeństwo i uświęcenie
[]
“I chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności”. Efezjan 5,2. W całej pełni Swej boskości, w całej chwale Swego niesplamionego człowieczeństwa, Chrystus dał Samego Siebie za nas jako pełną i dobrowolną ofiarę, i każdy, kto do Niego przychodzi, powinien przyjąć Go tak, jakby był on jedyną osobą, za którą zapłacona została cena. Jak w Adamie wszyscy umierają, tak w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni, ponieważ posłuszny zostanie wzbudzony dla nieśmiertelności, a przestępca powstanie z martwych, aby doznać śmierci — kary prawa, które zostało złamane.WU 93.1
Posłuszeństwo prawu Bożemu jest uświęceniem. Jest wielu takich, którzy mają błędne pojęcia odnośnie tego dzieła dokonywanego w duszy, lecz Jezus modlił się, aby Jego uczniowie mogli zostać uświęceni przez prawdę i dodał: “Słowo twoje jest prawdą”. Jana 17,17. Uświęcenie nie jest dziełem natychmiastowym, lecz postępującym, gdy posłuszeństwo jest nieprzerwane. Dokładnie tak długo, jak szatan nakłania nas do swoich pokus, wielokrotnie będziemy musieli toczyć walkę z samymi sobą, lecz poprzez posłuszeństwo prawda uświęci duszę. Ci, którzy są wierni prawdzie poprzez zasługi Chrystusa, przezwyciężą wszelką słabość charakteru, która doprowadziła do tego, że byli oni kształtowani przez każdą zmieniającą się okoliczność życia.WU 93.2