“Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” — Mateusza 5,8

Niezwykła skrupulatność Żydów w przestrzeganiu ceremonialnej czystości sprawiała, że żydowskie prawa były ogromnie uciążliwe. Tak bardzo zaabsorbowani przepisami, ograniczeniami i strachem przed zewnętrznym skalaniem, nie dostrzegali plamy samolubstwa i złości na swojej duszy.NNJ 26.1

Jezus, mówiąc o warunkach przyjęcia do królestwa niebieskiego, nie wspomniał o ceremonialnej czystości, lecz zwrócił uwagę na potrzebę czystego serca. Mądrość pochodząca z góry “[...] jest przede wszystkim czysta [...]”. Jakuba 3,17. Do miasta Bożego nie wejdzie nic nieczystego. Jego przyszli mieszkańcy muszą już tu, na ziemi, posiąść czyste serce. Człowiek, który poznaje Jezusa, nabiera wstrętu do niedbałego zachowania, niestosownego języka i nieprzyzwoitych myśli. Gdy w sercu mieszka Chrystus, myśli są czyste, a maniery szlachetne.NNJ 26.2

Słowa Jezusa “błogosławieni czystego serca” posiadają jednak głębsze znaczenie: nie chodzi w nich wyłącznie o czystość rozumianą przez świat jako wolną od zmysłowości, pożądania, lecz o czystość i szczerość wewnętrznych celów i pobudek, wolnych od dumy i egoizmu, pokornych i niesamolubnych.NNJ 26.3

Tylko istoty o pokrewnych charakterach rozumieją się nawzajem. Nie może poznać Boga ten, kto w swym życiu nie kieruje się zasadą pełnej poświęcenia miłości, na której opiera się Boży charakter. Serce zwiedzione przez szatana widzi w Bogu tyrana, istotę nieubłaganą i bezlitosną. Kochającemu Stwórcy przypisuje egoistyczne cechy ludzi — a nawet samego szatana. Bóg mówi: “Mniemałeś. żem tobie podobny”. Psalmów 50,21. Wyroki boskie są interpretowane jako wyraz Jego arbitralnej, samowolnej i mściwej natury. Podobnie jest z Biblią — skarbnicą bogactw Jego łaski. Nie dostrzega się chwały zawartych w niej prawd sięgających nieba i wieczności. Masy ludzkie postrzegają Chrystusa “[...] jako korzeń z suchej ziemi [...]” i nie widzą w Nim “[...] urody, [...] by się mógł podobać”. Izajasza 53,2. Gdy Jezus, objawienie Boga na ziemi, żył wśród ludzi, faryzeusze i uczeni w Piśmie stwierdzili: “[...] jesteś Samarytaninem i masz demona”. Jana 8,48. Nawet Jego uczniowie byli tak zaślepieni egoizmem, że nie mogli zrozumieć Tego, który przyszedł objawić im miłość Ojca. Właśnie dlatego Jezus był samotny wśród ludzi. Tylko niebo rozumiało Go w pełni.NNJ 26.4

Kiedy Chrystus powróci w swej chwale, niegodziwi nie będą w stanie znieść Jego widoku. Światłość Jego obecności — źródło życia dla tych, którzy Go miłują- dla bezbożnych oznacza śmierć. Oczekiwanie na przyjście Jezusa jest dla nich “[...] straszliwym oczekiwaniem sądu i żaru ognia [...]”. Hebrajczyków 10,27. Gdy się pojawi, będą błagać o schronienie przed obliczem Tego, który umarł, by ich odkupić.NNJ 27.1

Zupełnie odwrotnie rzecz się ma z sercami oczyszczonymi przez mieszkającego w nich Ducha Świętego. Ci mogą oglądać Boga. Kiedy Mojżeszowi objawiła się chwała Pańska, skrył się w szczelinie skalnej. Tak samo my, ukryci w Chrystusie, możemy oglądać miłość Bożą.NNJ 27.2

“Kto miłuje czystym sercem i wargi ma wdzięczne, tego przyjacielem jest król”. Przypowieści 22,11. Przez wiarę możemy oglądać Króla tu i teraz, w codziennym życiu dostrzegać dobroć i współczucie przejawiające się w Jego działaniu. Poznajemy Go w charakterze Jego Syna. Duch Święty sprawia, że prawdy o Bogu i Tym, którego posłał, stają się zrozumiałe dla umysłu i serca. Dla ludzi czystego serca Bóg staje się czułym Odkupicielem. Dostrzegając czystość i urok Jego charakteru, pragną odzwierciedlać Jego obraz. Widzą w nim Ojca, pragnącego objąć swego skruszonego syna, a ich serca są przepełnione niewysłowioną radością i pełnią chwały.NNJ 27.3

Człowiek czystego serca dostrzega Stwórcę w dziełach Jego potężnej ręki, w cudach wypełniających wszechświat. W spisanym Słowie wyraźnie widzi objawienie Bożego miłosierdzia, dobroci i łaski. Prawda ukryta przed mędrcami i roztropnymi jest objawiana niemowlętom. Jej piękno i drogocenność, niedostrzegane przez mądrych tego świata, są bezustannie odsłaniane tym, którzy z dziecięcym pragnieniem i ufnością pragną poznać i czynić wolę Bożą. Prawdę poznają wtedy, gdy sami stają się uczestnikami natury Bożej.NNJ 28.1

Ludzie czystego serca, wykonując zleconą im przez Boga misję, już na tym świecie żyją jakoby w widzialnej obecności Najwyższego. W przyszłości, gdy staną się nieśmiertelni, ujrzą Go twarzą w twarz, tak jak Adam, gdy chodził i rozmawiał z Bogiem w ogrodzie Eden. “Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby w zagadce, ale wówczas twarzą w twarz”. 1 Koryntian 13,12a.NNJ 28.2