Radujcie się w Panu

Dar mowy to cenny dar. Bogactwa łaski Chrystusowej, którymi On zawsze chętnie nas obdarza, mamy przekazywać w prawdziwych, pełnych nadziei słowach. “Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się”. Filipian 4,4. Jeśli będziemy trzymali swój język na wodzy, tak że z naszych ust będą płynęły jedynie słowa pełne życzliwości, to damy dowód tego, że przygotowujemy się do zajęcia miejsca w niebiańskiej rodzinie. Zarówno słowem, jak i czynem będziemy rozgłaszali cnoty Tego, który nas powołał z ciemności do cudownej swojej światłości. Porównaj 1 Piotra 2,9. O, jakże wielki byłby nasz reformacyjny wpływ, gdybyśmy jako lud byli świadomi wartości daru mowy i wpływu, jaki ma na umysły innych ludzi!MPM 204.1

Nabożeństwa sobotnie, poranne i wieczorne nabożeństwa W domu, a także spotkania odbywające się w kaplicy powinny być ożywione Duchem Chrystusowym. Każdy członek rodziny sanatoryjnej powinien wyznać Chrystusa otwarcie i z radością, dając wyraz radości, pociesze i nadziei, która jest wypisana w jego duszy. Chrystus ma być przedstawiany jako ten, który wyróżnia się wśród dziesięciu tysięcy, w którym wszystko jest rozkoszne. Porównaj Pieśń nad pieśniami 5,10.16. Mamy Go przedstawiać jako Dawcę wszelkiego dobrego i doskonałego daru, Tego, na którym koncentrują się nasze nadzieje życia wiecznego. Aby to uczynić, wszelka ciasnota myśli musi być odłożona na bok i musimy ćwiczyć się w miłości Chrystusowej. Radość, jakiej doświadczymy w tej miłości, będzie błogosławieństwem dla innych.MPM 204.2

Głęboka żarliwość i radość

Rodzinie sanatoryjnej muszę powiedzieć: Niech wasze spotkania towarzyskie i wszystkie uroczystości religijne charakteryzują się głęboką żarliwością i radością, która wyraża miłość Bożą mieszkającą w sercu. Takie spotkania będą pożyteczne dla wszystkich, ponieważ będą zbliżały ludzi. Poświęcajcie czas na żarliwe modlitwy, ponieważ modlitwa da siłę waszemu religijnemu doświadczeniu. Otwarcie i z odwagą wyznawajcie Chrystusa oraz w każdym czasie przejawiajcie Jego łagodność.MPM 204.3

Nasz Pan pragnie, aby rodzina pracowników w Loma Lindzie przekazywała innym Jego światło. Jeśli wciąż będziemy otwierali nasze serca i umysły w stronę nieba, pielęgnując w sercu pociechę płynącą z Jego łaski, obecność Chrystusowa zostanie objawiona. Niech wasze życie wypełni gorliwość i entuzjazm. Nigdy się nie cofajcie. Pan jest naszym pomocnikiem, naszym przewodnikiem, naszą tarczą i naszą sowitą zapłatą. Porównaj 1 Mojżeszowa 15,1 (BG). Niech w waszym doświadczeniu nie będzie miejsca na brak powagi, jednak pielęgnujcie pogodę ducha, ponieważ jest to wspaniała cecha. Nie możemy pozwolić sobie na to, by nie troszczyć się o nasze słowa czy sposób bycia. [...]MPM 205.1

Każdy z nas ma wiele powodów do wdzięczności. Otwierajmy nasze usta, wielbiąc Boga i zanosząc Mu dziękczynienia. Przybliżmy się do Pana Jezusa i uznajmy nasze codzienne obowiązki wobec Niego. Umożliwił nam zapewnienie sobie bardzo szczęśliwego życia nawet na tym grzesznym świecie i daje nam nadzieję stałego przebywania w Jego obecności, w królestwie, które przygotowuje dla swego ludu. Czyż te myśli nie powinny wzbudzać w nas uwielbienia i dziękczynienia? — Letter 260, 1907.MPM 205.2