Rozdział 4 — Zatrudnienie w wiejskich miejscach zamieszkania

Ziemia dla zaspokojenia naszych potrzeb

Gdy ziemia jest uprawiana, zaspokoi, z Bożym błogosławieństwem, nasze potrzeby. Nie mamy zrażać się przez rzeczy doczesne z powodu widocznych niepowodzeń ani nie powinniśmy być zniechęceni z powodu zwłoki. Powinniśmy uprawiać glebę z radością, z nadzieją, z wdzięcznością, wierząc, że ziemia zawiera w swoim łonie obfite zasoby do zebrania dla wiernego pracownika, zasoby kosztowniejsze niż złoto czy srebro. Zarzucane jej skąpstwo to fałszywe świadectwo. Przy właściwej, mądrej uprawie ziemia wyda swoje skarby na pożytek człowieka. Góry i wzgórza się zmieniają, ziemia starzeje się jak szata, ale błogosławieństwo Boga, który na pustkowiu zastawia stół dla swojego ludu, nigdy nie ustanie.ZW 30.1

Poważne czasy są przed nami i istnieje wielka potrzeba, aby rodziny wyszły z miast na wieś, by prawda mogła zostać zaniesiona na boczne dróżki tak samo jak na główne drogi ziemi. Wiele zależy od układania naszych planów zgodnie ze Słowem Pana i wykonywania ich z wytrwałą energią. Więcej zależy od poświęconej aktywności i wytrwałości niż od talentu i wiedzy książkowej.ZW 30.2

Wszelkie talenty i zdolności dane ludziom, jeśli są nieużywane, mają niewielką wartość.ZW 31.1

Powrót do prostszych metod będzie cieszył się uznaniem dzieci i młodzieży. Praca w ogrodzie i polu będzie miłą odmianą od nużącej rutyny abstrakcyjnych lekcji, do której ich młode umysły nigdy nie powinny być ograniczane. Dla niespokojnego dziecka, które zapamiętanie lekcji z książek uważa za rzecz wyczerpującą i trudną, będzie to szczególnie wartościowe. Studiowanie przyrody przyniesie mu zdrowie i szczęście, a wywarte wrażenia nie zostaną przyćmione w jego umyśle, ponieważ będą skojarzone z rzeczami, które nieustannie są przed jego oczami. — Testimonies for the Church VI, 178-179 (1900).ZW 31.2