Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

آرزوی اعصار

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    فصل 13—«پیروزی»

    آتگاه ابلیس او را به شهر مقدس برد و بر فراز معبد قرار داد و گفت :” اگر پسر خدا هستی ، خود را به زیر انداز ، زیرا مکتوب است که فرشتگان خود را درباره تو فرمان دهد تا تو را به دستهای خود برگیرند، مبادا پایت به سنگی بخورد.”AA 99.1

    شیطان اکنون گمان می کند که از موضع عیسی با او برخورد کرده است. دشمن حیله گر کلامی را که از دهان خدا صادر شده بود بر زبان می آورد. او هنوز هم به شباهت فرشته نور ظاهر می شود و وانمود می کند که با کتب مقدسه آشنایی داشته و اهمیت کلام مکتوب را درک می کند. همانطوری که عیسی پیش از این کلام خداوند را برای حفظ و تقویت ایمان خویش به کار گرفت ، اکنون شیطان نیز با بکار بردن کلام خدا سعی می کند تا فریب خویش را تایید کند. او ادعا می کند که صرفا وفاداری عیسی را آزمایش کرده است و اکنون می خواهد ثبات قدم در ایمان را مورد امتحان قرار دهد. در حالیکه منجی توکل و اعتمادش را به خداوند نشان داد، شیطان هنزواز او می خواهد که ایمان خود را به خدا اثبات کند. AA 99.2

    اما بار دیگر وسوسه با سخنانی کنایه آمیز که حاکی از سوء ظن می باشد آغاز می شود، “اگر پسر خدا هستی.” مسیح برای پاسخ دادن به کلمه “اگر” وسوسه شد، اما از پذیرش کوچکترین تردیدی ، اجتناب کرد. او برای اثبات ادعای خود به شیطان زندگی خویش را به مخاطره نمی اندازد . وسوسه کننده تصور می کرد که می تواند از انسانیت مسیح سوء استفاده کرده و او را به گناه وادار کند. او هر چند که می توانست وسوسه کند ، اما نمی توانست عیسی را مجبور کند که خود را به زیر اندازد و تا زمانی که عیسی در مقابل وسوسه مجبور کند که خود را به زیر اندازد و تا زمانی که عیسی در مقابل وسوسه راضی نمی شد، شیطان نمی توانست پیروز شود. تمام قدرت های زمینی و یا جهنمی نمی توانستند او را وادار کنند که ذره ای از اراده پدرش جدا شود.AA 99.3

    وسوسه گر هرگز نمی تواند ما را مجبور به گناه کند. او نمی تواند بر افکار ما حاکم شود مگر اینکه افکارمان را به او تسلیم کنیم . پیش از آنکه شیطان بتواند حاکمیت خویش را بر ما اعمال کند، اراده باید تسلیم او شود و ایمان و توکل به مسیح باید از بین برود . اما با هر اشتیاق گناه آلودی که در دل می پرورانیم ، موقیعیت مطمئن تری را در اختیار شیطان قرار می دهیم. شکست ما در زمینه معیارهای الهی در را به روی شیطان می گشاید تا ما را وسوسه و نابود کند. هر نوع خطا و یا شکست از طرف ما، به شیطان فرصت می دهد تا مسیح را مورد سرزنش قرار دهد. AA 100.1

    هنگامیکه شیطان وعده را بازگو کرد که “فرشتگان خود را درباره تو فرمان می دهد” ادامه جمله یعنی ” تا در تمامی راه هایت ترا حفظ نمایند.” که به معنی در تمامی راههای برگزیده خداوند است را حذف کرد. عیسی از مسیر اطاعت خارج نشد و در تمام مدتی که اعتماد کامل خویش را به خدا آشکار می کرد، خود را در موقعیتی قرار نمی داد که مداخله پدر سمانی را برای نجات وی از مرگ ضروری سازد. او نمی خواست خدا را برای نجات خود مجبور کند و بدین ترتیب در معرفی الگوی اعتماد و اطاعت به انسان، با شکست مواجه شود.AA 100.2

    عیسی به شیطان گفت : “مکتوب است خداوند، خدای خود را تجربه مکن.” این سخنان به وسیله موسی به قوم اسرائیل هنگامیکه در بیابان تشنه شده بودند و از موسی خواسته بودند که ایشان را آب بدهد، گفته شده بود. آنان به موسی گفتند :“آیا خداوند در میان ما هست یا نه؟” (خروج 17 آیه 7) و موسی به ایشان گفت : “مکتوب است خداوند، خدای خود را تجربه مکن.” خداوند معجزات خارق العاده ای برای قوم انجام داده بود، با این حال ، آنان در مشکلات به خداوند شک کردند و از او خواستند که در صورت حضور در میان ایشان ، آیتی نشان بدهد. آنان با بیایمانی خویش در صدد بودند تا خدا را تجربه کنند. AA 100.3

    اکنون شیطان نیز به مسیح تاکید می کرد که همان کار را انجام دهد. خداوند بیش از این شهادت داده بود که عیسی پسر اوست و اگر عیسی از او می خواست که ثابت کند او پسر خداست، کلام خدا را مورد تردید قرار می داد و خدا را تجربه می کرد، مثل این بود که از خدا چیزی را بخواهد که وعده نداده بود. این کار نشان دهنده بی ایمانی خواهد بود و درست مانند این است که او را تجربه و آزمایش کند. AA 100.4

    ما نباید تقاضاهای خود را به این دلیل به حضور خدا تقدیم کنیم تا او برای ما اثبات کند که به وعده خویش عمل خواهد کرد.AA 100.5

    زیرا خدا به وعده خویش عمل خواهد کرد و یا از او بخواهیم تا ثابت کند که ما را محبت کند ، چونکه خدا ما را محبت می کند. “بدون ایمان تحصیل رضامندی او محال است ، زیرا هر که تقرب به خدا بجوید لازم است که ایمان آورد بر اینکه او هست و جویندگان خود را جزا می دهد،” (عبریان 11 آیه 6)AA 101.1

    لیکن ایمان با فرض و گمان هیچ ارتباطی ندارد. فقط کسی که ایمان واقعی دارد از سوء ظن مصون خواهد بود.، چرا که فرض و گمان ایمان ساختگی شیطان است . ایمان وعده های خدا را مطالبه می کند و با اطاعت ثمره به بار می آورد. فردی که دچار سوء ظن می شود نیز وعده های خدا را مطالبه می کند. اما آنان را همانگونه به کار می برد که شیطان به کار بُرد، یعنی وسیله ای برای توجیه گناه. ایمان می خواست که والدین اولیه ما را به سمتی هدایت کند که به محبت خدا اعتماد کنند و احکام او را اطاعت نمایند. اما سوء ظن موجب شد که احکام خدا را زیر پاگذارند ، زیرا تصور می کردند که محبت عظیم خدا ایشان را از نتایج گناه محافظت خواهد کرد. ایمانی که مرحمت آسمانی را بدون تبعیت از شرایطی که بر اساس آن رحمت الهی اعطا می شود، مطالبه می کند، ایمان نیست. ایمان صادقانه و واقعی ریشه در وعده ها و قوانین کتب مقدسه دارد. AA 101.2

    غالب اوقات هنگامیکه شیطان در ایجاد سوء ظن شکست می خورد ، در هدایت ما به سوی فرض و گمان موفق می شود. اگر او بتواند باعث شود که ما خودمان را بی جهت در مسیر وسوسه قرار دهیم، آنگاه خواهد دانست که پیروزی از آن اوست . خداوند آنانی را که در مسیر اطاعت گام بر می دارند محافظت خواهد کرد. اما جدا شدن از مسیر اطاعت، ما را به قلمرو شیطان وارد می کند و در آنجا سقوط ما حتمی خواهد بود. منجی از ما خواسته است که، “بیدار باشید و دعا کنید تا در آزمایش نیفتید.” (مرقس 14 آیه 38). بیداری و دعا مانع ناخواسته ما به مسیر وسوسه و خطر می شود و ما را از خطرات بسیاری مصون می دارد. AA 101.3

    با این حال ، وقتی دچار وسوسه می شویم نباید بترسیم. غالب اوقات ، وقتی که در موقعیت دشواری قرار می گیریم، تردید می نیم که این روح خداست که ما را هدایت کرده است. AA 101.4

    در حالیکه روح خدا بود که عیسی را به بیابان برد تا شیطان وسوسه اش کند. هنگامیکه خداوند ما را در موقعیت دشواری قرار می دهد، هدفی را دنبال می کند که تحقق آن به نفع ما خواهد بود. عیسی نه با سوء استفاده از وعده ای خدا ، خود را در معرض وسوسه قرار داد و نه هنگامیکه مورد وسوسه قرار گرفت، دچار تاس و دلسری شد. ما نیز باید همانطوذ رفتار کنیم. “خدا امین است ، او اجازه تمی دهد بیش از توان خود آزموده شوید، بلکه به وقت آزمایش ، راه گریزی نیز فراهم می ساد تا تاب تحملش را داشته باشید. ” خداواند می گوید : “برای خدا قربانی تشکر را بگذران و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفا نما، پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید نمایی.” (اول قرنتیان 10 آیه 13 — و مزامیر 50 آیات 14 و 15)AA 101.5

    عیسی در وسوسه دوم نیز پیروز شد، و اکنون شیطان شخصیت واقعی خود را آشکار می کند. اما به شکل هیولایی زشت و عظیم الجثه با سُم های شکافته و بالهای خفاش ظاهر نمی شود. او اگر چه سقوط کرده ، اما فرشته قدرتمندی است.AA 102.1

    دیگر بار شیطان ، عیسی را بر فراز کوهی بسیار بلند برد و همه حکومت های جهان را با تمام شکوه و جلالشان به او نشان داد. چشمان عیسی که در آن روزهای وسوسه چیزی به جز تاریکی و پریشانی ندیده بود، اکنون به مناظر بی نظیر زیبایی و آبادانی خیره شد. پس از آن، صدا وسوسه گر شنیده شد که : “جمیع این قدرت و حشمت را به تو می دهم زیرا که به من سپرده شده است و به هر که می خواهم می بخشم. پس اگر تو پیش من سجده کنی همه از آن تو خواهد شد.”AA 102.2

    رسالت مسیح فقط با تحمل رنج و سختی تحقق می یافت. در مقابل او، یک زندگی پر از مصیبت ، سختی ، مبارزه و در نهایت مرگی خفت بار قرار داشت.AA 102.3

    او باید گناهان همه جهان را بر خود گیرد و جدا شدن از محبت پدر را تحمل کند. اکنون شیطان همان قدرتی را که غصب کرده بود به مسیح پیشنهاد می کرد. مسیح می توانست با تایید برتری شیطان ، خود را از آینده ای هولناک نجات دهد. اما انجام دادن این کار یعنی از دست دادن پیروزی در مجادله بزرگ. AA 102.4

    شیطان به خاطر حس برتری طلبی بر پسر خدا در آسمان ، مرتکب گناه شده بود و اکنون اگر بر مسیح غلبه می کرد، پیروزی او پیروزی گناه و عصیان محسوب می شد. AA 102.5

    زمانی که شیطان به مسیح می گغم که پادشاهی و جلال و شکوه جهان به من سپرده شده است و به هر که می خواهم می بخشم، صرفا بخشی از جمله او حقیقت داشت و او آن را برای منظور فریبکارانه خود بیان نمود. حاکمیت شیطان با فریب از آدم گرفته شد، اما آدم نماینده خالق بود او حاکمیت مستقلی نداشت . جهان متعلق به خداست و او همه چیز را به پسرش سپرده است. آدم بایستی تحت سلطه مسیح حکومت می کرد. هنگامیکه آدم حاکمیت خود را به شیطان سپرد، مسیح همچنان حاکم و پادشاه قانونی باقی ماند. خداوند به نبوکد نصر پادشاه گفته بود که “حضرت متعال بر ممالک آدمیان حکمرانی می کند و آن را به هر که می خواهد می دهد.” (دانیال 4 آیه 17).AA 102.6

    شیطان حاکمیت غصبی خود را تنها زمانی می تواند اعمال کند که خدا اجازه دهد. هنگامیکه شیطان تمامی حشمت و جلال جهان را به مسیح پیشنهاد می کرد، در حقیقت از مسیح می خواست که سلطنت حقیقی جهان را به او تسلیم کند و تحت سلطه پادشاهی او قرار گیرد. و این همان پادشاهی بود که قوم یهود آرزوی برقراری آن را داشت. یهودیان در آرزوی پادشاهی این جهان بودند و اگر مسیح چنین حکومتی را به ایشان پیشنهاد کرده بود، آنان با شادی آو را می پذیرفتند. در حالیکه لعنت گناه با همه مصیبت آن بر این جهان قرار گرفته بود. مسیح به تجربه کننده گفت: “دور شورای شیطان زیر مکتوب است که خداوند ، خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما.”AA 103.1

    پادشاهی این جهان از سوی کسی که در آسمان عصیان کرده بود به مسیح پیشنهاد شد تا احترام او را نسبت به مبادی گناه و شرارت به دست آورد. اما مسیح در مقابل وسوسه شیطان فریب نخورد. او برای برقراری پادشاهی عدالت آمده بود و هدف خود را ترک نمی کرد. شیطان با همین وسوسه به انسان نزدیک می شود و علیرغم شکست در مقابل مسیح ، در مقابل انسان پیروز می شود. شیطان پادشاهی این جهان را به شرطی به انسان پیشنهاد می کند که به برتری او اقرار کند. او از انسان می خواهد که شرافت و درستی را فدا کند ، وجدان را نادیده بگیرد و تسلیم خودخواهی شود. مسیح از انسان می خواهد که ابتدا ملکوت و عدالت خدا را بطلبد، اما شیطان به آنها نزدیک می شود و می گوید : در ارتباط با حیات جاودانی حقیقت هرچه که می خواهد باشد، برای کسب موفقیت در این جهان باید مرا عبادت کنید. خوشبختی شما در دستهای من است. من می توانم به شما ثروت ، لذت ، افتخار و شادی بدهم . به توصیه های من گوش کنید و اجازه ندهید امیال بلهوسانه ای مانند صداقت و ایثار شما را تحت تاثیر قرار دهد. من راه را برای شما آماده خواهم کرد. و بدین ترتیب بسیاری فریب او را خورده و گمراه می شوند. آنان برای ارضاء حس خودخواهی خود زندگی می کنند و شیطان از این موضوع بسیار خشنود می شود.AA 103.2

    او در حلیکه ایشان را با وعده اقتدار دنیوی فریب می دهد، بر روح ایشان حاکم می شود. اما شیطان چیزی را پیشنهاد می کند که متعلق به او نیست تا بدهد، چیزی که به زودی از او گرفته خواهد شد. در عوض با وعده های کاذب، ایشان را از میراثی که فرزندان خداوند دریافت می کنند، محروم می کند.AA 104.1

    شیطان در این مورد که عیسی پسر خدا بود یا نه، تردید کرده بود. او علیرغم انکار عیسی، می دانست که او پسر خداست. الوهیت در ظاهر انسان رنجدیده می درخشید. شیطان در برابر فرمان مسیح قدرت مقاومت نداشت و در حالیکه از حقارت و کینه به تنگ آمده بود، مجبور شد که از حضور منجی جهان عقب نشینی کند. AA 104.2

    پیروزی مسیح به اندازه شکست آدم کامل و قطعی به نظر می رسید . به همان ترتیب ما نیز می توانیم در مقابل وسوسه مقاومت کنیم و شیطان را مجبور به عقب نشینی نماییم. عیسی به خاطر اطاعت و ایمان به خدا پیروز شد. او از طریق رسولانش به ما می گوید : “پس خدا را اطاعت نمایید و با ابلیس مقاومت کنید تا از شما بگریزد و به خدا تقرب جویید تا به شما نزدیکی کند.” (یعقوب 4 آیات 7 و8 )AA 104.3

    ما نمی توانیم خودمان را از قدرت وسوسه حفظ کنیم زیرا شیطان بر بشیریت پیروز شده است. بنابراین وقتی که سعی می کنیم با قدرت خودمان در مقابل وسوسه مقاومت کنیم ، مانند صیدی در دام شیطان گرفتار می شویم . اما “اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می رود و ایمن می باشد. ” ( امثال 18 آیه 10)AA 104.4

    شیطان از مقابل ضعیف ترین فردی که در پناه نام زورآور و متعال خداوند قرار می گیرد برخود ارزیده و می گریزد. بعد از اینکه دشمن دور شد، عیسی خسته بر زمین افتاد. فرشتگان آسمان مبارزه مسیح و شیطان را دیده بودند.AA 104.5

    آنان شاهد بودند که چگونه فرمانده محبوبشان رنج و اندوه غیر قابل وصفی را تحمل می کرد تا راه رهایی انسان را مهیا سازد. او با چنان تجربه عظیمی روبرو شد که تحمل آن برای ما بسیار مشکل می باشد. اکنون فرشتگان پسر خدا را که مانند مرده بر روی زمین خوابیده بود، یاری می کردند. او با غذا تقویت شد و با پیام محبت آمیز پدر و اطمینان یافتن از اینکه پیروزی او، پیروزی تمام آسمان را به همراه داشت، تسلی یافت. او پس از دریافت نیرویی تازه، قلب پر محبت خود را به روی انسان می گشاید و برای اتمام کاری که آغاز کرده است به پیش می رود و تا زمانی که دشمن از بین نرفته و نسل گناهکار نجات نیافته ، آرام نمی گیرد. بهایی که برای نجات ما پرداخته شد هرگز نمی تواند فهمیده شود، مگر زمانی که نجات یافتگان به همراه نجات دهنده در مقابل تخت رحمت خداوند بایستند. در آن هنگام همانطوری که زیباییهای خانه ابدی در مقابل دیدگان مشتاق ما آشکار می شود، به یاد خواهیم آورد که همه اینها را عیسی برای ما باقی گذاشت و اینکه او نه تنها به خاطر ما جایهای آسمانی را ترک کرد، بلکه خطر اشتباه و شکست جاودانی را پذیرفت. در آن هنگام تاجهای خود را به زیر پاهای او افکنده و با صدای بلند خواهیم گفت که ،” آن بره ذبح شده ، سزاوار قدرت و ثروت و جلال و ستایش است. ” (مکاشفه 5 آیه 12).AA 104.6

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents