BÖLÜM 3—INSANOĞLUNUN İLK EVİ

Rab tarafından hazırlandı — İlk ailemizin Cennet evi Rabbin Kendisi tarafından hazırlandı. İnsanoğlunun arzu edebileceği her şeyle bu evi yerleştirdiği zaman, Rab “İnsanoğlunu kendi suretimizde yaratalım,“dedi.EYM 17.1

Rab, yarattığı bütün canlıların bu son ve soylu olanıyla memnundu ve insanoğlu bu mükemmel dünyanın mükemmel oturanı olmalıydı. Fakat bu adamın yalnız yaşaması Rabbin amacı değildi. O, “Bu adamın yalnız olması iyi değil; bir arada olacağı bir yardımcı yapacağım.”dedi.EYM 17.2

Rabbin Kendisi Adem’e bir eş verdi. Rab, “ona yardım edecek dedi ”-onun için aynı bir yardımcı-onun hayatını dolduran ve onu anlayan ve seven birini sağladı.EYM 17.3

Havva, Adem’in bir tarafından alınan bir kaburga kemiğinden yaratıldı, bunun anlamı kadın adamı bir baş gibi kontrol edecek veya aşağı nitelikte olan biri gibi onun ayakları altında ezilecek demek değildi, tam aksine eşit olarak eşinin yanında, onun tarafından korunan ve sevilen biri olarak yer alacaktı. Adem’in bir parçası, kemiğinden kemik, etinden et, kadın onun ikinci parçası; bu ilişkide mevcut olması gereken sevgiyi gösteren bağlılık ve aralarındaki sıkı birliktir. “Hiç kimse kendi vücudundan nefret etmez; tam aksine onu besler ve üzerine titrer.” Bununla birlikte erkek annesinin ve babasının evinden ayrılır ve karısına sadık kalır ve onlar bir olurlar.EYM 17.4

İlk Evlilik — Rab ilk evliliği kutsadı. Böylece bu kurum bu evrenin Yaratıcısı tarafından meydana getirilmiş oldu. “Evlilik kutsaldır”; bu kurum Rabbin Âdem’e ilk hediyelerinden biriydi, ve çöküşten sonra Cennet kapılarının gerisinden onunla birlikte getirdiği iki kurumdan biriydi. Bu ilişki içerisinde Tanrısal prensiplerin farkında olup onlara itaat ettiğiniz zaman, evlilik kutsaldı-ı; evlilik nesillerin mutluluğunu ve temizliğini korur, bu kurum erkeğin sosyal ihtiyaçlarını sağlar, fiziksel, entelektüel ve ahlak prensiplerine bağlı tabiatını yükseltir.EYM 18.1

Her İstediğini Karşıladı — Âdem kalbinde istediği her şeyle çevrelendi. Her istediği temin edildi. Orada, günah ve Cennet Bahçesinin içini bozan işaretler yoktu. Rabbin melekleri bu kutsal çift ile özgürce ve sevecenlikle konuştular. Bu mutlu şarkıcılar özgürce şükreden mutluluk dolu ilahilerini Yaratıcıları için söylüyorlardı. Mutlu masumiyetin içinde bu huzurlu varlıklar Âdem ve Havva ile şakalaştılar, onların sözlerini dinliyorlardı. Adem yetişkin bir adamın mükemmelliği içindeydi, Yaratıcısının çalışmasını yüceltiyordu.EYM 18.2

Bahçeye bakma görevi Âdem’e verilmişti. Yaratıcı, iş yapmadan Adem’in mutlu olmayacağını biliyordu. Bu bahçenin güzelliği onu mutlu ediyordu ama bu yeterli değildi. O bu vücudun harika organlarının egzersizi diye adlandırdığı işçiliği yapmalıydı. Mutluluk hiçbir şey yapmamaktan ibaret değildir, Âdem, içinde bulunduğu kutsal masumiyetle, işsiz-likten uzaklaşmış olacaktı. Âdem’i yaratan, onun mutluluğu için neyin gerekli olduğunu biliyordu ve onu yarattığı andan çok fazla zaman geçmeden onun için hazırladığı çalışmayı verdi. Gelecekte olacaklar konusunda şeref sözünü verdi, bu öyle bir karardı ki Adem aynı tahttan gelen günlük ekmeği için büyük bir çaba göstermeliydi.EYM 18.3

Rabbi Onurlandır — Anneler ve babalar, Rabbin ailede yarattığı ilk kişilerdir, onlar bilgeliğin başlangıcı olan Rabden korkmayı çocuklarına öğreten, meleklerin önünde Rabbe hamd ederek Rabbi yücelten ve iyi disipline edilip düzenlenmiş bir şekilde insanların önüne çıkan bir ailedir. Bu öyle bir aile ki, Rabbe başkaldırmak yerine O’nu seven ve O’na itaat eden bir ailedir. Mesih onların evine bir yabancı değildir, O’nun adı saygı gösterilen ve yüceltilen bir aile adıdır.EYM 19.1

Rabbin ileri derecede hüküm sürdüğü, çocukların Yara-tıcılarını, Kutsal kitabı ve Rabbin kurallarını büyük bir saygıyla öğrendikleri bir evden, melekler sevinç duyarlar. Böyle aileler verilen sözü hak ederler, “Onlar beni onurlandırırlarsa Ben’de onları onurlandıracağım.” Bu şekildeki bir evden baba, günlük görevi için dışarıya giderken, sakin ve korkularını bastıran bir ruhla Rab’le konuşur.EYM 19.2