Kapitulo 1—Palanan-Awon Sang Balos Sang Mga Matutom
(Nahauna Ko nga Palanan-awon)
Samtang nagapaangamuyo ako sa altar sang panimalay, ang Espiritu Santo nahulog sa ibabaw ko, kag daw ginbatak ako sing labi kataas kag labi kataas, malayo sa ibabaw sang madulom nga kalibutan. Nagbalikid ako sa pagpangita sa mga tinawo sang Ikaduha nga Pagkari sa kalibutan, apang sang indi ako makakita sa ila, ang isa ka tingog naghambai sa akon, “Tuiok liwat, kag tulok sa uloibabaw.” Sa sini ginbayaw ko ang akon mga mata, kag nakita ko ang matadlong kag makitid nga dalan nga naibabaw sing mataas sa kalibutan. Sa sining dalan ang mga tinawo sang Ikaduha nga Pagkari nagapanlakatan pakadto sa banwa nga yara sa katapusan sang dalan. May masanag sila nga kapawa nga napahamtang sa likod nila sa ginsugoran sang dalan, nga suno sa ginsiling sa akon sang manogtunda, among singgit sa tungang gab-i. Ining kapawa nagaiwag sa bug-os nga dalan kag nagahatag sing kapawa sa ila mga tiil agod indi sila magkasalandad Kon. iunay nila ang ila mata kay Jesus nga nagauna sa ila, sa pagtuytoy sa ila pakadto sa banwa, wala sila sing katalagman. Apang sa wala madugay ginlapyo sila, kag nagsiling nga ang banwa tama kalayo, kag nagpaabot sa pagsulod sa iya kaina pa. Niyan si Jesus magapabaskog sa ila bangod sa pagbayaw sang Iya mahimayaon nga butkon nga tuo, kag gikan sa iya butkon nagaguwa ang kapawa nga nagabalod sa ibabaw sang kabon sang Ikaduha nga Pagkari, kag nagsilinggit sila, “Aleluya!” Ang iban sing makadali nagpanghiwala sang kapawa sa likod nila, kag nagsiling nga indi Dios ang nagatuytoy sa ila. Ang kapawa sa likod nadula, ang ila mga tiil yara sa himpit nga kadulom, kag nagkalasandad sila kag indi nila makita ang tanda kag si Jesus, kag nagkalahulog sila sa dalan sa madulom kag malaot nga kalibutan sa idalom. Sa wala madugay nabatian naton ang tingog sang Dios kaangay sang madamo nga tubig nga nagpahibalo sa aton sang adlaw kag sang takna sang pagkari ni Jesus. Ang buhi nga mga balaan, 144,000 sila sa kadamuon, nakahibalo kag nakahangop sang tingog ,samtang ang mga malaot naghunahona nga daguob kag linog. Sang paghambal sang Dios sang tion, ginula Niya sa ibabaw naton ang Balaan nga Espiritu, kag ang aton mga nawong nagsugod sa pagiwag kag nagsanag sa himaya sang Dios, subong sang iya ni Moises sang pagdulhog niya halin sa Bukid sa Sinai.MLI 42.1
Ang 144,000 napamat-inan tanan kag nagaisa sing himpit. Sa ila mga agtang, nasulat, Dios, Bag-o nga Jerusalem, kag isa ka mahimayaon nga biuon nga may Dag-o nga ngalan ni jesus. Sa aton manpayon, balaan nga kalnmtangan ang mga malaot nagkalaakig, kag buot sila magdamhag sing mabaskog sa pagdakop sa aton sa pagsulod sa bilanggoan, kon paguntayon naton ang kamot sa ngalan sang Ginuo, kag magakalapukan sila sa duta nga wala sing masarangan. Ugaling tungod sini, ang sinagoga ni Satanas nakahibalo nga ang Dios nagahigugma sa aton, kita nga sarang makanugasay sang mga tiil, ang isa kag isa, kag makaabiabi sa mga kautoran sa balaan nga halok, naglayaob sila sa aton mga tiilan.MLI 43.1
Sa wala madugay ang aton mga mata ginpatulok sa sidiangan, kay ang isa ka diutay nga panganod nagpahayag, katunga sang palad sang tawo ang kadakuon, nga tanan kita nakahibalo nga among tanda sang Anak sang tawo. Tanan kita sa solemne nga kalinong nagtulok sa panganod sa nagapalapit sia kag nagaamat sanag, nga mahimayaon kag nagalabi kamahimayaon tubtob nangindako sia maputi nga panganod. Ang iya sadsaran daw kaangay sa kalayo; ang isa ka balangaw makita sa ibabaw sang panganod samtang sa palibot yara ang napulo ka libo ka mga manogtunda nga nagaambahan sang labi kagayon nga ambananon; kag sa ibabaw niya nagalingkod ang Anak sang tawo. Ang Iya buhok maputi kag kulong kag nagalambot tubtob sa abaga Niya; kag sa Iya ulo madamo nga mga purongpurong. Ang Iya mga tiil nagakaangay sa kalayo; sa Iya tuo nga kamot ang matalom nga galab; sa Iya wala, isa ka budyong nga pilak. Ang Iya mga mata subong sang dabdab sang kalayo, nga nagausisa sang lya mga anak sing matul-id gid. Ugaling ang tanan nga nawong nagpanglupsi, kag yadtong mga sinikway sang Dios naglulospad. Ugaiing tanan kita nagsinggit, “Sin-o bala ang sarang makatindog? Wala bala sing mansa ang akon sapot?” Niyan ang mga manogtunda nag-untat sa pag-ambahan, kag sa isa ka tion nag-abot ang makahaladlok nga kalinong, sang paghambal ni Jesus; “Yadtong may matinlo nga mga kamot kag putli sing tagipusoon sarang makatindog; ang Akon bugay tuman sa imo.” Sa sini ang aton mga nawong nagbadlak, kag ang kalipay nagpuno sang tanan nga tagipusoon. Kag ang mga manogtunda nagkuskos sa labi kataas nga tuno kag nag-ambahan liwat, samtang ang panganod nagapanaog sing malapit sa duta.MLI 43.2
Niyan ang budyong nga pilak ni Jesus nagtunog, sa nagapanaog Sia sa ibabaw sang panganod, nga naputos sang dabdab sang kalayo. Nagtulok Sia sa mga lulobngan sang nagakalatulog nga mga balaan, ugaiing ginbayaw Niya ang Iya mga mata kag kamot sa langit, kag nagsinggit, “Magmalata! magmalata! magmalata! kamo nga nagakalatulog sa yab-ok, kag magbalangon.” Niyan nag-abot ang isa ka mabaskog nga linog. Ang mga lulobngan nagbulokas, ang mga minatay nagbalangon nga ginapasaputan sang pagkadilimamalatyon. Ang 144,000 nagsinggit, “Aleluya!” sa nakilala nila ang ila mga abyan nga ginsabnit sang kamatayon. kag sa amo gid nga tion ginpamaylohan kita kag ginsabnit sing tingob upod nila sa pagsugata sa Ginuo sa taliwala.MLI 43.3
Tanan kita nagsulod sa panganod, kag nagkayab sa pito ka adlaw pakadto sa dagat nga katya, sang si Jesus nagdala sing mga purongpurong kag sa Iya gid kaugalingon nga mga kamot nagpahamtang sa aton mga ulo. Ginhatagan Niya kita sing mga arpa nga bulawan kag mga palma sang pagdaog. Diri sa dagat nga katya ang 144,000 nagtilindog sa himpit nga kuadrado. Ang iban sa ila may tama kasilaw nga purongpurong, ang iban indi gid masilaw. Ang iban nga mga purongpurong daw mabug-at nga may mga bituon, samtang ang iban may pila lamang ka bituon. Ang tanan busog sing himpit sang ila purongpurong. Kag tanan ginapanaputan sing mahimayaon nga panapton nga maputi kutob sa abaga tubtob sa tiil. Ang tanan nga manogtunda yara sa luyo naton sa nagalakat kita sa dagat nga katya pakadto sa gawang sang banwa. Ginbayaw ni Jesus ang Iya makusog, mhimayaon nga butkon, uyatan ang gawang nga may mutya, kag buksan sa iya nagailidlak nga bisagra, kag nagsiling sa aton, “Ginbunakan ninyo ang inyo mga sapot sa Akon dugo, nagtindog kamo sing malig-on sa Akon kamatuoran, sulolod kamo.” Tanan kita nagsulolod kag ginbatyag naton nga may aton kita nga himpit nga kinamatarong sa banwa.MLI 44.1
Diri nakita naton ang kahoy sang kabuhi kag ang lingkoran nga harianon sang Dios. Gikan sa linkoran nga harianon nagailig ang putli nga suba sang tubig, kag sa pihak kag pihak sang suba may kahoy sang kabuhi. Sa isa ka higad sang suba may isa ka puno nga kahoy kag sa isa ka higad may isa ka puno, duha sila putli kag nagasilang nga bulawan. Naghunahona ako anay nga nakita ko ang duha ka kahoy. Nagtulok ako liwat, kag nakita ko nga nagaisa sila sa ibabaw sa isa lamang nga kahoy. Gani kahoy sia sang kabuhi sa pihak kag pihak sang suba sang kabuhi. Ang iya mga sanga nagagapa sa duog sa diin kita nagatilindog, kag ang bunga mahimayaon; kaangay sia sang bulawan nga nasamo sa pilak.MLI 44.2
Tanan kita nagkadto sa idalom sang kahoy kag naglingkod sa pagtan-aw sang himaya sang duog, samtang si Utod Fitch kag si Utod Stockman, nga nagwali sang maayong balita sang ginharian, kag nga ginpahamtang sang Dios sa lulobngan sa pagluwas sa ila, nagkari sa aton kag nagpamangkot sang inagihan naton samtang nagakatulog sila. Nagtlinguha kita sa pagpanumdom sang aton labing dalagko nga mga pagtilaw, apang daw tama sila kadiutay kon ipaanggid sa tama kadako kag walay katubtoban nga himaya nga nagalibot sa aton sa bagay nga indi kita sarang makasugid sa ila, kag tanan kita nagsilinggit, “Aleluya, ang langit tama kabarato!” kag ginkuskos naton ang aton mahimayaon nga mga arpa kag ang mga arko sang langit nagtalay-og.MLI 44.3
Upod ni Jesus nga nagauna sa aton, nagpanaog kita tanan halin sa banwa pakadto sa sining duta, sa ibabaw sang dako kag gamhanan nga bukid, nga indi sarang makadala kay Jesus, kag napihak, kag nahimo nga isa ka malapad nga patag. Niyan nagtulok kita sa ibabaw kag nakita naton ang dako nga banwa nga may napulogduha ka sadsaran, kag napulogduha ka gawang, tatlo sa tagsa ka kilid, kag isa ka manogtunda sa tagsa ka gawang. Tanan kita nagsilinggit, “Ang banwa, ang dako nga banwa, nagakari sia, nagapanaog sia gikan sa Dios sa langit,” kag nagkari kag nagtungtong sa duog sa diin nagatilindog kita. Niyan nagsulogod kita sa pagtan-aw sa mahimayaon nga mga butang sa guwa sang banwa. Didto nakita ko ang labi kamahimayaon nga mga balay, nga may dagway sang pilak nga natukod sa apat ka haligi nga napamugtakan sang mutya nga labi kamahimayaon kon tulokon. Ini sila pagapuy-an sang mga balaan. Sa tagsa sa ila may isa ka bulawan nga aparador. Nakita ko ang madamo nga mga balaan nga nagkadto sa sulod sang mga balay, ginhukas nila ang ila nagailidlak nga mga purongpurong kag ibutang sa aparador, ugaling naggulowa sila sa latagon sa luyo sang mga balay sa pagbuhat sing butang sa duta; indi subong sang kinahanglan naton buhaton diri sa duta; indi, indi. Ang mahimayaon nga kapawa nagiwag sa ibabaw sang ila mga ulo, kag sa walay langan nagasilinggit kag nagahalalad sila sing mga pagdayaw sa Dios.MLI 45.1
Nakita ko ang isa liwat ka latagon nga puno sang tanan nga sari sang mga bulak, kag sa ginkutol ko sila, nagsinggit ako, “Indi gid sila malaya.” Madason nakita ko ang isa ka latagon sang matag-as nga hilamon, labi kamahimayaon kon tulokon; buhi sia nga pagkaberde kag nagasidlak kaangay sang pilak kag buiawan, sa nagabalod sia sing malipayon sa himaya sang Hari nga si Jesus. Niyan nagsulod kita sa isa ka latagon nga puno sang tanan nga sari sang sapat—and leon, ang kordero, ang leopardo, kag ang lobo, tanan sila nagahiliusa sang himpit nga pagisa. Nag-agi kita sa tunga nila, kag nagsulonod sila sa ulihi naton sing mahidaeton. Niyan nagsulod kita sa kakahuyan, indi kaangay sang madulom nga kakahuyan naton diri; indi, indi; kundi masanag, kag tanan mahi-mayaon: ang mga sanga sang mga kahoy nagahalabyog kag nagsilinggit kita, “Magapuloyo kita sing malig-on sa kahanayakan kag magatulolog kita sa mga kakahuyan.” Naglatas kita sa kakahuyan kay nagapakdto kita sa Bukid sa Sion.MLI 45.2
Sa nagapanlakatan kita, nasugata naton ang isa ka kabon nga nagatan-aw sa mga kahimayaan sang duog. Natalupangdan ko ang mapula nga among sidsid sang ila mga panapton; ang ila mga purongpurong masilaw; ang ila mga sapot nga malaba lubos nga puti. Sa nagaabiabi kita sa ila, ginpamangkot ko si Jesus kon sin-o sila. Nagsabat Sia nga amo sila ang mga tigbatas nga ginpamatay tungod sa Iya. Kaupod nila among isa ka kabon sang dili maisip nga mga kabataan; ang sidsid sang ila mga panapton mapula man. Ang Bukid sa Sion yara lamang sa unhan, kag sa putokputokan yara ang isa ka templo nga mahimayaon, kag sa palibot yara ang pito ka mga bukid sa diin nagatulobo ang mga rosas kag mga lirio. Kag nakita ko ang magamay nga mga bata nga nagatalaklad; kon luyag nila, ginagamit nila ang ila diutay nga mga pakpak sa paglupad, pakadto sa putokputokan sang mga bukid kag magpangutol sang wala nagakalaya nga mga bulak. Yara ang tanan nga sari sang mga kahoy palibot sa templo sa pagpatahom sang duog; ang kahoy nga boks, ang kahoy nga abeto, ang sipres, ang lana, ang mirto, ang granada, kag ang kahoy nga higera nagabuyok sa bug-at sang iya mga bunga—ini sila naghimo sang duog nga mahimayaon sing himpit. Kag sa nagahana kita sa pagsulod sa balaan nga templo, si Jesus nagbayaw sang Iya mahigugmaon nga tingog kag nagsiling, “Ang 144,000 lamang ang makasulod sa sining duog,” kag nagsilinggit kita, “Aleluya.”MLI 45.3
Ining templo ginatukod sang pito ka haligi, tanan sila bulawan nga nagainag, nga nagpamugtakan sang mga mutya nga labi kamahimayaon. Ang makatilingala nga mga butang nga nakita ko didto, indi ako sarang makalarawan. Oh, kabay kunta nga sarang ako makahambal sa hambal sang Kanaan, niyan sarang ako makasugid sing diutay nahanungod sang himaya sang kalibutan nga labi pa kaayo. Didto nakita ko ang mga tapi nga bato sa diin ang mga ngalan sang 144,000 napanagib sa letra nga bulawan. Sa tapos nga nakita naton ang himaya sang templo, nagpadayon kita, kag si Jesus ngbiya sa aton kag nagkadto sa banwa. Sa wala madugay nabatian naton ang Iya mahigugmaon nga tingog liwat, nga nagasiling, “Kari kamo, Banwa Nakon, naghalalin kamo gikan sa dako nga kangitngitan, kag ginhimo ninyo ang Akon kabubot-on; nagalantos kamo tungod sa Akon; kalari kamo sa panihapon ,kay magawakos Ako kag magaalagad sa inyo.” Nagsilinggit kita, “Aleluya! himaya!” kag nagsulolod kita sa banwa. Kag nakita ko ang isa ka latok nga lubos nga pilak; madamo nga milya ang kalaba, apang ang aton mga mata sarang makakita sa ibabaw niva. Nakita ko an? bunga sang kahoy sang kabuhi, ang mana, almendras, higos, granada, ubas, kag madamo nga iban nga mga sari sang bungang kahoy. Nagpangabay ako kay Jesus nea pagtugotan Niya ako sa paekaon sang bunga. Nagsiling Sia, “Karon indi. Ang magakaon sane bunea sining duta indi na magabalik sa kalibutan. Apane sa diutav nea tion, kon matutom, maekaon ka sang bunga sang kahoy sane kabuhi kag magainom sang tubie sane tuboran.” Kag nagsiling Sia, “Kinahanglan ka magbalik sa duta liwat isugid sa iban ang ginpahayag Ko sa imo.” Niyan ang isa ka manogtunda nagdala sa akon sing mahinay sa sining madulom nga kalibutan. Konkaisa nagahunahona ako nga indi na ako makapabilin diri sing madugay; ang tanan nga mga butang sa duta daw makasulom-od. Nagabatyag ako sing tama kamingaw diri, tungod kay nakita ko ang isa ka duta nga labi pa kaayo. Oh, kabay kunta may mga pakpak ako kaangay sang salampati, niyan magalupad ako sa malayo kag magpahuway!MLI 46.1