Kapitulo 4—Natawo sa Inyo ang Manlulowas

ANG Hari sang himaya nagpaubos sing manubo sa pagsuklob sang pagkatawhanon. Dimatinahuron kag masinumpongon amo ang Iya dutan-on nga mga palibot. Ang Iya himaya nakumbungan agod ang pagkahalangdon sang Iya guwa nga dagway indi sarang mahimo nga manginbutang nga pagkawilihan. Ginlikawan Niya ang tanan nga pagpakitakita nga sa guwa. Mga manggad, kalibutanon nga dungog, kag tawhanon nga pagkadako indi gid sarang makaluwas sing isa ka kalag gikan sa kamatayon; ginbuko ni Jesus nga wala sing kawilihan sang kinaugali nga dutan-on ang magtawag sa mga tawo pakadto sa Iya. Ang kagayon lamang nga langitnon kinahanglan magguyod sa sadtong buot magsunod sa ulihi Niya. Ang karakter sang Mesias gintagna sing madugay na, kag buot Niya nga ang mga tawo magbaton sang Iya suno sa pamatuod sang pulong sang Dios.AK1 39.1

Nagkatingala ang mga manogtunda sang mahimayaon nga piano sang pagtubos. Nagbantay sila sa pagtan-aw kon paano ang pagbaton sang mga tawo sang Dios sa Iya Anak, nga panaputan sa panapton nga tawhanon. Ang mga manogtunda nagkari sa duta sang pinili nga mga tawo. Ang iban nga mga pungsod nagapabilin sa mga sugilanon nga butig kag nagasimba sa butig nga mga dios. Ang mga manogtunda nagkari sa duta sa diin ang himaya sang Dios ginpahayag, kag ang kapawa sang tagna nagdilag. Nagkari sila nga indi makita sa Jerusalem, sa gintangdoan nga mga manogpahayag sang Balaan nga Orakulo, kag sa mga ministro sang balay sang Dios. Sa kay Zacarias nga saserdote, samtang nagaalagad sia sa atubangan sang halaran, ginpahibalo na ang pagkari ni Kristo. Ang kadungan natawo na, ang iya bulohaton ginapamatud-an sang kalatingalahan kag tagna. Ang balita sang iya pagkatawo kag ang makatilingala nga kahulogan sang iya bulohaton naglapta na sa malayo. Apang ang Jerusalem wala nagaaman sa pag-abiabi sa iya Manunobos.AK1 39.2

Ang langitnon nga mga manogbalita natingala sa pagtan-aw sang kalas-ay sinang mga tawo nga gintawag sang Dios sa paghatag sa kalibutan sang kapawa sang balaan nga kamatuoran. Ang pungsod nga Judio gintipigan subong saksi nga si Kristo magapakatawo sa kaliwatan ni Abraham kag ni David; apang wala nila mahibaloi nga ang pagkari Niya malapit. Sa templo ang aga kag hapon nga halad adlawadlaw nagatudlo sa Kordero sang Dios; apang bisan pa diri wala sing pag-aman sa pagbaton sa Iya. Ang mga saserdote kag ang manonudlo sang pungsod wala makahibalo nga ang labing dako nga hitabo sang mga katuigan madali na lamang mag-abot. Ginasulat nila ang ila walay kahulogan nga mga pangamuyo, kag ginahikot ang panimbahon nga pagatan-awon sang mga tawo, apang sa ila paghingamo sang manggad kag kalibutanon nga dungog indi sila naaman sa pagpahayag sang Mesias. Ang amo man nga kalas-ay nagapadayon sa duta sang Israel. Ang tagipusoon nga maiyaiyahon kag masako sa kalibutan indi matandog sang kalipay nga nagapasadya sang langit. Diutay lamang ang nagahandom sa pagtan-aw sang Dimakita. Sa ila sini ang embahador sang langit ginpadala.AK1 40.1

Ang mga manogtunda nagaalagad kay Jose kag kay Maria samtang nagapanlakatan sila gikan sa ila puloy-an sa Nazaret pakadto sa banwa ni David. Ang mando sang ginharian sang Roma sa pagpalista sang mga katawohan sang iya malapad nga ginharian naglambot tubtob sa mga pumoluyo sa tunga sang mga bakulod sa Galilea. Subong sa dumaan nga panag-on, si Cirenio gintawag sa paglingkod sa trono sang ginharian sang kalibutan agod sarang niya mabuhian ang mga bihag sang Ginuo, gani si Cesar Augusto ginhimo nga galamiton sa pagtuman sang tinutoyo sang Dios sa pagdala sang iloy ni Jesus sa Betlehem. Gikan sia sa panimalay ni David, kag ang Anak ni David kinahanglan matawo sa banwa ni David. Gikan sa Betlehem ang hambal sang manalagna, “magaguwa . . . ang isa nga manginmanogdumala sa Israel, nga ang iya mga gingikanan kutob pa sa dumaan, sa wala sing katapusan.” Miqueas 5:2. Apang sa banwa sang ila harianon nga panimalay, si Jose kag si Maria wala ginakilala kag wala ginapadunggi. Lapyo kag walay puloy-an, naglakat sila sa bug-os nga kalawigon sang makitid nga dalan, kutob sa ganhaan sang banwa tubtob sa ukbong sang banwa nayon sa sidlangan, sa pagpangita sa walay pulos sang isa ka duog nga palahuwayan sa kagab-ihon. Wala sing hulot para sa ila sa gutok nga dalayunan. Sa gupak nga balaybalay sa diin ang hayop ginapasilungan, nakakita sila sa katapusan sing dalangpan, kag diri ang Manunobos sang kalibutan natawo.AK1 41.1

Wala makahibalo ang mga tawo, apang ang balita nagpuno sang langit sing kasadya. Sa labi kadalom kag labi nga kawili ang mga tinuga nga balaan gikan sa kalibutan sang kapawa ginguyod pa duta. Ang bug-os nga kalibutan naglabi kasanag tungod sang Iya pag-abot. Sa ibabaw sang mga bakulod sa Betlehem nagatipon ang dili maisip nga kadam-an sang mga manogtunda. Nagahulat sila sang senyas sa pagpahibalo sang masadyang balita sa kalibutan. Kon abi ang mga pangulo sang Israel nanginmatuod sa ila bulohaton, kuntani nakaambit sila sang kalipay sa pagbantala sang pagkatawo ni Jesus. Apang karon ini nagligad.AK1 41.2

Nagpamulong ang Dios, “Ako magaula sing tubig sa ginauhaw, kag mga ilig sa duta nga mamala.” “Sa matadlong may nagasilak nga kapawa sa kadudolman.” Isa. 44:3; Sal. 112:4. Sa sadtong nagapangita sing kapawa kag nagabaton sini nga may kalipay, ang masanag nga silak gikan sa trono sang Dios magaiwag.AK1 43.1

Sa mga latagon sa diin ang pamatan-on nga si David nagdala sang iya mga panong, ang mga manogbantay sang karnero sa gihapon nagabantay sa kagab-ihon. Sa malinong nga mga takna nagasugilanon sila nahanungod sang ginsaad nga Manlulowas, kag nagapangarnuyo tungod sa nagakari nga Hari sa trono ni David. “Kag ang manogtunda sang Ginuo nagpahayag sa ila, kag ang himaya sang Ginuo nagsilak sa palibot nila, kag hinadlukan sila sing tama. Kag ang manogtunda nagsiling sa ila, Dili kamo mahadlok; kay yari karon ginatunda ko sa inyo ang maayong balita sang dakong kalipay nga mangin sa bug-os nga katawohan, kay natawo sa inyo karon nga adlaw sa banwa ni David ang Manlulowas, nga si Kristo nga Ginuo.”AK1 43.2

Sa sining mga pulong ang palanan-awon sang himaya nagpuno sang painoino sang nagapalamati nga mga manogbantay sang karnero. Ang Manogluwas nagkari sa Israel! Gahom, pagkataas, pagdaog, nagabuylog sa Iya pagkari. Apang ang manogtunda kinahanglan mag-aman sa ila sa pagkilala sa ila Manlulowas sa kaimulon kag sa pagkakubos. “Kag ini amo ang tanda sa inyo,” ang pulong niya, “makita ninyo ang bata nga naputos sa mga 1ampin kag nakulan sa pasungan.”AK1 43.3

Ang manogbalita nga langitnon nagpaumpaw sang ila kahadlok. Ginsugiran niya sila kon paano nga ma- kita nila ang bata. Sa malulo nga pagpatugsiling sang ila kaluyahon nga tawhanon, ginhatagan niya sila sing tion sa pagpaanad sa ila sa diosnon nga kasilaw. Niyan ang kalipay kag himaya indi na sarang matago. Ang bug-os nga patag ginsilakan sang masanag nga kapawa sang kasuldadosan sang Dios. Ang duta ginapalinong, kag ang langit nagpaubos sa pagpamati sang ambahanon—AK1 43.4

“Himaya sa Dios sa kahitaasan,
kag paghidait sa duta sa tunga sang
mga tawo nga iya nahamut-an.”AK1 44.1

Oh, kabay kuntani nga ang tawhanon nga panimalay karon sarang makakilala sina nga ambahanon. Ang pagpahayag nga sadto ginhatag, ang nota nga sadto ginpahuni, nagatingog tubtob sa pagtakop sang panag-on, kag nagalanog tubtob sa mga ukbong sang duta. Kon ang Adlaw sang Pagkamatarong magbutlak, nga may pag-ayo sa iya mga pakpak, inang ambahanon magalanog liwat sa tingog sang isa ka dako nga kadam-an subong sang daganas sang madamo nga tubig, nga nagasiling, “Aleluya! Kay ang Ginuo nga aton Dios nga Makaako nagahari.” Bug. 19:6.AK1 44.2

Sang pagkadula sang mga manogtunda, ang kapawa nagtaliwan, kag ang landong sang kagab-ihon sing makaisa liwat nahulog sa mga bakulod sang Betlehem. Apang labing masanag nga laragway nga nakita sang tawhanon nga mata nagapabilin sa hunahona sang mga manogbantay sang karnero. “Sang naghalin sa ila ang mga manogtunda pakadto sa langit, ang mga manogpahalab sang karnero nagsinilingay, Makadto kita karon sa Betlehem kag tan-awon ta ining butang nga nahanabo, nga ginpahayag sang Ginuo sa aton. Kag nagkadto sila sing dalidali, kag nakita nila si Maria kag si Jose, kag ang bata nga nakulan sa pasungan.”AK1 44.3

Sang naglakat sila sa dako nga kalipay, ginsugid nila ang mga butang nga ila nakita kag nabatian. “Kag ang tanan nga nakabati sini natingala sang ginpamulong sa ila sang mga manogpahalab sang karnero. Apang gintipigan ni Maria ining tanan nga pulong, nga nagabinagbinag sini sa iya tagipusoon. Kag nagbalik ang mga manogpahalab sang karnero, nga nagahimaya kag nagadayaw sa Dios.”AK1 44.4

Ang langit kag ang duta indi maglabi kaantad karon sang sa tion nga nagapamati ang mga manogpahalab sang karnero sa ambahanon sang mga manogtunda. Ang tawhanon sa gihapon ginabilang sing dako sang langit kaangay sadtong ordinaryo nga tawo nga may ordinaryo nga bulohaton nga nagsugata sa mga manogtunda sa udtong adlaw kag nagsugilanon sa mga manogbalita nga langitnon sa mga ulobasan kag sa latagon. Sa aton sa ordinaryo nga kahimtangan sang kabuhi ang langit ayhan tama gid kalapit. Ang mga manogtunda gikan sa mga hulot sa ibabaw magaalagad sa tikang sadtong nagakari kag nagalakat sa sugo sang Dios.AK1 45.1

Ang sugilanon sang Betlehem wala nagakaubos nga sugilanon. Sa iya natago ang “kadalumon sang kamanggaran kag kaalam kag ihibalo sang Dios.” Roma 11:33. Nagakatingala kita sang pag-antos sang Manlulowas sa pagbaylo sang trono sang langit sa pasungan, kag ang paghiliupod sang nagasimba nga mga manogtunda sa mga hayop sa kuadra. Ang tawhanon nga bugal kag ang iksarang sa kaugalingon ginasabdong sa Iya atubangan. Apang ini amo lamang ang pagsugod sang Iya makatilingala nga pagpaubos. Kasi isa ka tama kadako nga pagpaubos sa Anak sang Dios ang pagsuklob sang kinaugali sang tawo, bisan pa sang pagtindog ni Adan sa iya pagkaputli sa Eden. Apang ginbaton ni Jesus ang tawhanon sang ginpaluya ang kaliwatan sa apat kalibo ka tuig nga sala. Kaangay sa anak ni Adan, ginbaton Niya ang patubas sang pagpanghikot sang dako nga kasugoan sang panublion. Kon ano ining mga patubas, makita sa maragtas sang Iya dutan-on nga katigulangan. Nagkari Sia upod sinang panublion sa pag-ambit sang aton kasakit kag mga pagsulay, kag sa paghatag sa aton sing huwaran sang walay sala nga kabuhi.AK1 45.2

Si Satanas sa lantip nagdumot kay Kristo tungod sang palangakuan Niya sa mga hulot sang Dios. Gindumtan niya Sia sing labi sang ginpahalin sia sa iya lingkoran. Gindumtan niya Sia, Sia nga nagsaad sa Iya kaugalingon gid sa pagtubos sang isa ka kaliwat nga makasasala. Apang sa kalibutan sa diin si Satanas nagaako sang iya ginharian, ang Dios nagtugot sa Iya Anak sa pagkari, isa ka walay masarangan nga lapsag, suheto sa kaluyahon nga tawhanon. Gintugotan Niya Sia sa pagsugata sang katalagman sang kabuhi nga masami sa tagsa ka kalag nga tawhanon, sa pagpaigaway sa alawayon nga dapat awayon sang tagsa ka anak nga tawhanon, sa katalagman sang kapasuhan kag kalutosan nga dayon.AK1 46.1

Ang tagipusoon sang tawhanon nga amay nagabatyag sing kaawa sa iya anak. Nagatulok sia sa nawong sang iya diutay nga anak, kag nagakurog sa paghunahona sang katalagman sang kabuhi. Ginahandom niya sa pagsagang sa iya hinigugma gikan sa gahom ni Satanas, sa pagpugong sa iya gikan sa panulay kag sa inaway. Sa pagsugata sang mapait nga alawayon kag sang makahaladlok nga katalagman ang Dios naghatag sang iya bugtong nga Anak, agod nga ang dalan sang kabuhi sarang mapalig-on para sa aton diutay nga mga anak. “Yari diri ang gugma.’‘ Kalatingalahan, O langit! kag magkatingala ka, O duta!AK1 46.2