Lekcja płynąca z Betlejem — 2 styczeń

“Tak i Chrystus raz będąc ofiarowany na zgładzenie wielu grzechów, drugi raz się bez grzechu okaże tym, którzy go oczekują ku zbawieniu.” Hebrajczyków 9,28.Mar 10.1

Za czasów pierwszego przyjścia Chrystusa, kapłani i nauczeni w Piśmie przebywający w mieście świętym, którym powierzono Słowo Boże, mogli rozpoznać znaki czasu i głosie o przyjściu Obiecanego. Proroctwo Micheasza podawało miejsce narodzenia Pana (Micheasza 5,2), Daniel ustalił czas Jego przyjścia. Daniela 9,25. Bóg powierzył te przepowiednie przywódcom narodu żydowskiego dlatego nie było dla nich wytłumaczenia że nie wiedzieli o nich i nie głosili że przyjście Mesjasza jest tuż u drzwi. Ich niewiedza była skutkiem grzesznego niedbalstwa...Mar 10.2

Żydzi powinni byli czuwać i czekać aby znaleźć się wśród pierwszych witających Zbawiciela świata. Oto dwoje zmęczonych ze wzgórz Nazaretu wędruje wzdłuż wąskiej ulicy Betlejemu aż do wschodniego krańca miasta na próżno wypatrując schronienia. Żadne drzwi się przed nimi nie otwierają. W nędznej szopie dla bydła znaleźli przytułek i tutaj narodził się Zbawiciel świata.Mar 10.3

Nigdzie nie widać znamion oczekiwania Chrystusa, przygotowań na przyjęcie Księcia żywota. Zdumiony poseł niebiański chce wrócić do nieba z tą smutną wiadomością lecz ujrzał grupę pasterzy strzegących w nocy stad, którzy spoglądając na usiane gwiazdami niebo, rozmyślali o proroctwach mówiących o Mesjaszu mającym przyjść na ziemię.Mar 10.4

Tutaj są ludzie przygotowani na przyjęcie niebiańskiej wieści. W tym zjawił się anioł Pański i ogłosił radosną nowinę. Całą równinę wypełniła wspaniałość nieba. Niezliczone rzesze aniołów spłynęły z góry, jakby zbyt wielką była radość by ją jeden anioł mógł zwiastować...Mar 10.5

Jakąż nauką jest ta wspaniała historia o Betlejemie! Jak karci ona naszą niewiarę, pychę i zarozumiałość! Jak ostrzega byśmy się mieli na baczności i przez swą obojętność nie zlekceważyli znaków czasu a przez to nie rozpoznali czasu swego nawiedzenia!Mar 10.6