Utrzymywanie przyzwoitości w zachowaniu

Po upływie wyznaczonego czasu w 1844 roku w szeregi adwentystów wkroczył fanatyzm. Bóg dał poselstwa ostrzeżenia, aby powstrzymać napływające zło. Pomiędzy mężczyznami i kobietami panowała zbyt wielka poufałość. Przedstawiłam im święty standard prawdy, jaki powinniśmy osiągnąć i czystość zachowania, jaką powinniśmy zachowywać, aby spotkać się z aprobatą Boga i aby być bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju. Najbardziej uroczyste potępienia od Boga zostały przekazane mężczyznom i kobietom, których myśli biegły w nieczysty kanał, podczas gdy twierdzili, że cieszą się szczególną Bożą życzliwością, jednak poselstwo, jakie Bóg dał, zostało wzgardzone i odrzucone...WP2 29.5

Nawet teraz nie jesteśmy wolni od zagrożenia. Każda dusza, która angażuje się w przekazanie światu poselstwa ostrzeżenia, będzie okrutnie kuszona, by postępować w życiu takim torem, który będzie zaprzeczał jej wierze.WP2 30.1

Musimy być zjednoczeni jako pracownicy w wyrażaniu dezaprobaty i potępianiu wszystkiego, co daje złu najmniejszy przystęp w naszych związkach ze sobą nawzajem. Nasza wiara jest święta; naszym dziełem jest obrona czci prawa Bożego i nie jest to dzieło tego rodzaju, które sprowadzałoby kogokolwiek do niskiego poziomu myśli lub zachowania. Jest wielu takich, którzy twierdzą, że wierzą i nauczają prawdy, którzy mieszają błąd i swoje własne wymyślone poglądy z prawdą. Mamy jednak wzniosłą platformę, abyśmy na niej stali. Musimy wierzyć i nauczać prawdy takiej, jaka jest w Jezusie. Świętość serca nigdy nie doprowadzi do nieczystych czynów. Gdy ten, kto twierdzi, że naucza prawdy, ma skłonność do tego, aby dużo przebywać w towarzystwie młodych lub nawet zamężnych kobiet, gdy poufale kładzie swoją rękę na nich lub często można go zastać rozmawiającego z nimi w poufały sposób, strzeżcie się go; czyste zasady prawdy nie zostały wplecione w jego duszę. Tacy ludzie nie są współpracownikami Jezusa; nie trwają w Chrystusie i Chrystus nie mieszka w nich. Potrzebują gruntownego nawrócenia zanim Bóg będzie mógł przyjąć ich pracę.WP2 30.2

Prawda niebiańskiego pochodzenia nigdy nie upadla tego, kto ją przyjmuje, nigdy nie doprowadza go do sytuacji, w której dawałby najmniejszy przystęp nadmiernej poufałości; wręcz przeciwnie, uświęca wierzącego, oczyszcza jego zmysł smaku, podnosi i uszlachetnia go, i prowadzi go do bliskiego związku z Jezusem. Prowadzi go do tego, że zważa na zalecenie apostoła Pawła, aby powstrzymywać się od tego, co ma choćby pozór zła, aby to, co jest jego dobrem, nie było powodem do bluźnierstwa. — The Review and Herald, 10 listopad 1885.WP2 30.3

[By zobaczyć dalsze wzmianki o początkowym fanatyzmie patrz Life Sketches 85-94; Testimonies for the Church I, 71-73; Testimonies for the Church VIII, 291.292; Gospel Workers 316.317.]WP2 30.4