Sprawy nie poprawi opuszczenie obecnej żony

[Rada dana w odpowiedzi na prośbę ojca, by zerwać zadawnione małżeństwo jego syna z jego drugą żoną, ponieważ wiele lat wcześniej bez biblijnych podstaw rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, aby uczynić prawnie możliwym ponowne małżeństwo. — Kompilatorzy.]

Właśnie przeczytałam twój list dotyczący M. Patrzę na tę sprawę w takim samym świetle jak ty i myślę, że rzeczą okrutną i podłą jest to, że ojciec M. miałby obrać sposób postępowania, który obiera... Powiedziałabym, że jego [M.] sprawy nie można poprawić przez opuszczenie obecnej żony. Sprawy tej nie poprawi odejście do tej drugiej kobiety w tej kwestii.WP2 321.2

Uważam, że sprawa tego ojca jest szczególna, a jego zapis jest taki, że nie będzie zadowolony gdy spotka się z nim w dniu Boga. Musi pokutować przed Bogiem za swojego ducha i swoje uczynki. Najlepszą rzeczą, jaką mógłby uczynić to zaprzestać wywoływania sporu... Niech ten ojciec i brat wykonają pilną pracę dla siebie samych. Oboje potrzebują nawracającej mocy Bożej. Oby Pan pomógł tym biednym duszom usunąć skazę i plamę z ich własnych charakterów i pokutować za swoje zło i pozostawić M. Panu.WP2 321.3

Współczuję temu człowiekowi, ponieważ jego sposób postępowania nabrał takiego kierunku, że nie rozwiąże go wtrącanie się, ponieważ są tam trudności na trudnościach. Powiedziałabym, że Pan rozumie sytuację i jeśli M. będzie szukał go z całego swego serca, On da mu się znaleźć. Jeśli da z siebie wszystko, Bóg przebaczy i przyjmie go.WP2 321.4

Och, jakże cenną rzeczą jest wiedzieć, że mamy tego, który wie i rozumie i pomoże tym, którzy są najbardziej bezradni. Jednak nagana Boża spoczywa na ojcu i bracie, którzy chcieli doprowadzić do zniszczenia i zatracenia tego, który w oczach Bożych nie stoi pod gorszym potępieniem niż oni sami, a mimo to chcą użyć swoich darów mowy w taki sposób, by pozbawić odwagi, zniechęcić i doprowadzić M. do rozpaczy.WP2 321.5

M. może mieć nadzieję w Bogu i robić co tylko może najlepszego, by służyć Bogu z całą pokorą umysłu, zrzucając swoją bezradną duszę na wielkiego Nosiciela Grzechu. Nie napisałam ani słowa ani do ojca, ani do syna. Chętnie zrobiłabym coś, by pomóc biednemu M. naprawić te sprawy, ale nie można nic zrobić nie krzywdząc kogoś, gdy sprawy są teraz w takim położeniu. — Letter 175, 1901.WP2 322.1