Odwaga w Panu

[To drugie poselstwo Ellen G. White na sesję Generalnej Konferencji w 1913 r., zostalo odczytane Konferencji przez przewodniczącego, A. G. Daniellsa we wtorek rano, 27 maja.]

Niedawno w nocy, Duch Święty zaszczepił w moim umyśle myśl, że jeśli Pan ma przyjść tak niedługo jak wierzymy, to powinnyśmy być jeszcze bardziej aktywni w przedstawianiu prawdy ludziom, niż byliśmy w latach minionych.WP2 380.1

W związku z tym mój umysł powrócił do aktywności wierzących adwentystów w 1843 i 1844 r. W tamtym czasie było wiele odwiedzin od domu do domu i podejmowane były niestrudzone wysiłki ostrzeżenia ludzi przed rzeczami, o jakich jest mowa w Słowie Bożym. Powinniśmy wkładać nawet większe staranie, niż to, jakie było wkładane przez głoszących tak wiernie poselstwo pierwszego anioła.WP2 380.2

Bardzo szybko zbliżamy się do końca historii tej ziemi i gdy uświadamiamy sobie, że Jezus naprawdę wkrótce przychodzi, będziemy pobudzeni do pracy tak jak nigdy przedtem. Nakazano nam rozgłaszać wśród ludzi sygnał alarmu. A w naszym własnym życiu mamy wykazywać moc prawdy i sprawiedliwości. Świat ma wkrótce spotkać się z wielkim Prawodawcą nad jego złamanym prawem. Jedynie ci, którzy odwrócili się od przestępstwa ku posłuszeństwu mogą mieć nadzieję na przebaczenie i pokój.WP2 380.3

Mamy wznieść sztandar, na którym napisane jest: “Przykazania Boże i wiara Jezusa”. Posłuszeństwo prawu Bożemu jest wielką sprawą. Niech nie będzie to ukrywane. Musimy starać się obudzić członków Kościoła i tych, którzy nie wyznali wiary, aby zrozumieli i okazali posłuszeństwo wymaganiom prawa niebios. Mamy wywyższyć to prawo i uczynić je poważanym.WP2 380.4

Chrystus zlecił nam, abyśmy rozsiewali ziarna prawdy i przekonywali nasz lud o ważności dzieła, jakie ma być wykonane przez tych, którzy żyją wśród końcowych scen historii tej ziemi. Gdy słowa prawdy głoszone są na szerokich drogach i na bocznych ścieżkach, ma mieć miejsce objawienie działania Ducha Bożego w ludzkich sercach.WP2 380.5

Och, jakże wiele dobrego mogłoby zostać zrealizowane, gdyby wszyscy, posiadający prawdę, Słowo żywota, pracowali dla oświecenia tych, którzy jej nie mają. Gdy Samarytanie przyszli do Chrystusa na wezwanie Samarytanki, Chrystus mówił o nich swoim uczniom jako o polach obsianych zbożem, gotowych do żniwa. “Czy wy nie mówicie: Jeszcze cztery miesiące, a nadejdzie żniwo?”. Powiedział: “Podnieście oczy swoje i spójrzcie na pola, że już są dojrzałe do żniwa”. Jana 4,35. Chrystus przebywał z Samarytanami przez dwa dni, ponieważ byli złaknieni słuchania prawdy. A cóż to były za pracowite dni! Na skutek pracy owych dni “jeszcze więcej ich uwierzyło dzięki nauce jego”. Jana 4,41. Tak brzmiało ich świadectwo: “Sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że ten jest prawdziwie Zbawicielem świata”. Jana 4,42.WP2 380.6

Kto wśród tych, którzy twierdzą, że są ludem Bożym, podejmie to święte dzieło i pracę dla dusz ginących z powodu braku poznania? Świat musi zostać ostrzeżony. Zostało mi wskazane wiele miejsc potrzebujących poświęconego, wiernego, niestrudzonego wysiłku. Chrystus otwiera serca i umysły wielu w naszych wielkich miastach. Potrzebują oni prawd Słowa Bożego i jeśli wejdziemy w świętą bliskość z Chrystusem i będziemy starali się zbliżyć do tych ludzi, zostaną wywarte wpływy dla dobra. Musimy się obudzić i wejść we wzajemne zrozumienie z Chrystusem i z naszymi bliźnimi. Wielkie i małe miasta oraz miejsca blisko i daleko mają zostać opracowane, i to mądrze opracowane. Nigdy się nie wycofujcie. Pan wywrze właściwe wrażenia na sercach, jeśli będziemy pracowali w zgodzie z jego Duchem.WP2 381.1

Mam dla was słowa zachęty, moi bracia. Mamy posuwać się naprzód w wierze i nadziei, oczekując wielkich rzeczy od Boga. Wróg będzie starał się na wszelkie sposoby powstrzymać wysiłki podejmowane dla posuwania prawdy naprzód, lecz w mocy Pana możecie odnieść sukces.WP2 381.2

Niech nie będą wypowiadane żadne zniechęcające słowa, lecz tylko takie, które będą przyczyniały się do wzmocnienia i podtrzymania waszych współpracowników.WP2 381.3

Osobiste słowo

Mam wielką ochotę osobiście zaangażować się w gorliwe dzieło na polu i z całą pewnością byłabym bardziej zaangażowana w publicznej pracy, gdybym nie uważała, że w moim wieku nie jest mądrze nadużywać czyjejś siły fizycznej. Mam dzieło do wykonania w przekazywaniu Kościołowi i światu światła, jakie było mi od czasu do czasu powierzane przez całe lata głoszenia poselstwa trzeciego anioła. Moje serce przepełnione jest żarliwym pragnieniem umieszczenia prawdy przed wszystkimi, do których można dotrzeć. I nadal odgrywam rolę w przygotowaniu materiału do opublikowania. Muszę jednak poruszać się bardzo ostrożnie, abym nie umieściła się tam, gdzie w ogóle nie mogłabym pisać. Nie wiem jak długo będę mogła żyć, nie cierpię jednak tak wiele z powodu zdrowia jak mogłabym się tego spodziewać.WP2 381.4

Po Generalnej Konferencji w 1909 r. spędziłam kilka tygodni uczestnicząc w spotkaniach namiotowych i innych ogólnych zgromadzeniach oraz odwiedzając różne instytucje w Nowej Anglii, w stanie Kansas i na Środkowym Zachodzie.WP2 382.1

Po powrocie do mojego domu w Kalifornii na nowo podjęłam dzieło przygotowywania materiału do druku. W czasie ostatnich czterech lat napisałam stosunkowo niewiele listów. Siła, jaką miałam poświęcona została przede wszystkim na dokończenie ważnej pracy nad książkami.WP2 382.2

Czasami uczestniczyłam w spotkaniach i odwiedzałam instytucje w Kalifornii, ale większą część czasu od ostatniej Generalnej Konferencji spędziłam pracując nad rękopisami w moim wiejskim domu, “Elmshaven”, blisko Saint Helena.WP2 382.3

Jestem wdzięczna, że Pan oszczędza moje życie, by pracować trochę dłużej nad moimi książkami. Och, żebym miała siłę do wykonania wszystkiego co widzę, że powinno zostać wykonane! Modlę się, aby udzielił mi mądrości, aby prawdy, których nasz lud tak bardzo potrzebuje, mogły zostać przedstawione wyraźnie i w sposób godny przyjęcia. Jestem zachęcona, by wierzyć, że Bóg umożliwi mi zrobienie tego.WP2 382.4

Moje zainteresowanie ogólnym dziełem jest nadal tak głębokie jak zawsze i wielce pragnę, by sprawa obecnej prawdy wytrwale posuwała się naprzód we wszystkich częściach świata. Za rzecz rozsądną uznałam jednak nie próbować zbyt wiele pracy publicznej, gdy praca nad moimi książkami wymaga mojego nadzoru. Mam kilku najlepszych pracowników — tych, którzy w Bożej opatrzności przyłączyli się do mnie w Australii wraz z innymi, którzy zjednoczyli się ze mną od czasu mojego powrotu do Ameryki. Dziękuję Panu za tych pomocników. Wszyscy jesteśmy bardzo zajęci, robiąc co w naszej mocy, by przygotować materiał do opublikowania. Chcę, aby światło prawdy dotarło do każdego miejsca, aby mogło oświecić tych, którzy obecnie nie znają powodów naszej wiary. W niektóre dni moje oczy sprawiały mi kłopot i odczuwałam w nich znaczny ból. Wysławiam jednak Pana, że zachował mój wzrok. Nie byłoby rzeczą dziwną, gdybym w moim wieku w ogóle nie mogła używać swoich oczu.WP2 382.5

Jestem bardziej wdzięczna niż mogę to wyrazić, za otuchę Ducha Pańskiego, za pocieszenie i łaskę, jaką nadal mi daje, i za to, że udziela mi siły i sposobności, by przekazywać odwagę i pomoc jego ludowi. Tak długo jak Pan oszczędzi moje życie, będę mu wierna i oddana, starając się czynić jego wolę i wysławiać jego imię. Oby Pan wzmocnił moją wiarę, abym mogła starać się usilnie poznać go i wypełniać jego wolę w sposób bardziej doskonały. Dobry jest Pan i godzien wielkiej chwały.WP2 382.6

Wpływ starszych pracowników

Wielce pragnę, aby starzy żołnierze krzyża, ci, którzy posiwieli w służbie Mistrza, kontynuowali niesienie swojego świadectwa ściśle do rzeczy, aby ci młodsi w wierze mogli zrozumieć, że poselstwa dane nam przez Pana w przeszłości są bardzo ważne w tym okresie historii ziemi. Nasze minione doświadczenie nie utraciło ani joty ze swojej mocy.WP2 383.1

Niech wszyscy będą ostrożni, by nie zniechęcać pionierów ani nie powodować, że odczują że niewiele mogą zrobić. Ich wpływ może być nadal potężnie wywierany w dziele Pana. Świadectwo sędziwych kaznodziejów zawsze będzie pomocą i błogosławieństwem dla Kościoła. Bóg będzie czuwał nad swoimi wypróbowanymi i wiernymi nosicielami sztandaru nocą i dniem, aż przyjdzie na nich czas, by złożyli swoją zbroję. Niech będą pewni, że są pod ochronną opieką Tego, który nigdy nie drzemie ani nie śpi, że czuwają nad nimi niestrudzeni wartownicy. Wiedząc o tym i zdając sobie sprawę z tego, że trwają w Chrystusie, mogą z pełnym zaufaniem odpocząć w opatrzności Bożej.WP2 383.2

Aż do końca

Żarliwie modlę się, aby wykonywane przez nas obecnie dzieło odcisnęło się głęboko na sercu, umyśle i duszy. Zamieszania wzmogą się; jako wierzący w Boga zachęcajmy jednak jeden drugiego. Nie opuszczajmy sztandaru, lecz trzymajmy go wysoko podniesionego, patrząc na Tego, który jest Autorem i Dokończycielem naszej wiary. Gdy w czasie nocy nie jestem w stanie spać, wznoszę moje serce w modlitwie do Boga, a On wzmacnia mnie i daje mi zapewnienie, że jest razem ze swoimi usługującymi sługami na krajowym polu i w odległych krajach. Jestem zachęcona i błogosławiona, gdy uświadamiam sobie, że Bóg Izraela nadal prowadzi swój lud i że nadal z nimi będzie, aż do końca.WP2 383.3

Zostałam pouczona, by powiedzieć naszym usługującym braciom: Niech poselstwa wychodzące z waszych ust będą nasycone mocą Ducha Bożego. Jeśli kiedykolwiek był czas, gdy potrzebowaliśmy szczególnego prowadzenia Ducha Świętego, to jest on teraz. Potrzebujemy gruntownego poświęcenia. Jest to w pełni czas, byśmy dali światu demonstrację mocy Bożej w naszym własnym życiu i w naszej służbie.WP2 383.4

Pan pragnie widzieć jak dzieło głoszenia poselstwa trzeciego anioła niesione jest naprzód ze wzrastającą skutecznością. Tak jak działał On we wszystkich wiekach, by dać zwycięstwa swojemu ludowi, tak też w tym wieku pragnie doprowadzić do triumfalnego wypełnienia się jego zamierzeń dla jego Kościoła. Nakazuje swoim wierzącym świętym, by posuwali się naprzód w sposób zjednoczony, postępując z mocy w większą moc, z wiary w większą pewność i ufność w prawdę i sprawiedliwość jego sprawy.WP2 384.1

Mamy stać niewzruszeni jak skała przy zasadach Słowa Bożego, pamiętając, że Bóg jest z nami, aby dać nam siłę, by stawić czoło każdemu nowemu doświadczeniu. Zawsze zachowujmy w naszym życiu zasady sprawiedliwości, abyśmy mogli iść naprzód z mocy w moc w imieniu Pana. Wiarę, która została potwierdzona pouczeniem i aprobatą Ducha Świętego od naszego najwcześniejszego doświadczenia aż do obecnego czasu, mamy uważać za bardzo świętą. Dzieło, które Pan prowadził naprzód przez swój zachowujący przykazania lud i które, przez moc jego łaski, będzie stawało się mocniejsze i bardziej skuteczne w miarę postępu czasu, mamy miłować jako bardzo drogocenne. Wróg usiłuje zaciemnić zdolność rozpoznawania u ludu Bożego i osłabić ich skuteczność, jeśli jednak będą pracowali tak jak kieruje Duch Boży, to On otworzy przed nimi drzwi sposobności dla dzieła odbudowy prastarych gruzów. Ich doświadczenie będzie doświadczeniem ciągłego wzrostu, dopóki Pan nie zstąpi z nieba z mocą i wielką chwałą, aby położyć swoją pieczęć ostatecznego triumfu na swoich wiernych.WP2 384.2

Obietnica ostatecznego triumfu

Dzieło, które leży przed nami jest dziełem, które doprowadzi do napięcia każdej zdolności ludzkiej istoty. Wezwie do ćwiczenia silnej wiary i stałej czujności. Czasami napotykane trudności będą najbardziej zniechęcające. Przerazi nas sama wielkość zadania. A mimo to, z Bożą pomocą jego słudzy ostatecznie zatriumfują. “Przeto [moi bracia] proszę, abyście nie upadali na duchu” (Efezjan 3,13) z powodu ciężkich doświadczeń, jakie są przed wami. Jezus będzie z wami; On pójdzie przed wami przez swojego Ducha Świętego, przygotowując drogę i będzie waszym pomocnikiem w każdej nagłej potrzebie.WP2 384.3

“Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa, od którego cała rodzina w niebie i na ziemi bierze swoje imię, by sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, abyście będąc wkorzenieni i ugruntowani w miłości, zdołali pojąć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość, i mogli poznać miłość Chrystusową która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą.WP2 385.1

Temu zaś, który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy, Temu niech będzie chwała w kościele przez Chrystusa Jezusa po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen.” Efezjan 3,14-21 (KJV). — General Conference Bulletin, 27 maj 1913 (s. 164.165).WP2 385.2