Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Wybrane poselstwa II

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 16 — Chrystusa i nasze dzieło życia

    [Ukazało się w Notebook Leaflets I, 101 (nr 6).]

    Czytamy o Tym, który kroczył po tej ziemi w cichości i pokorze, który chodził wokół “czyniąc dobrze” (Dzieje Apostolskie 10,38), który spędził swoje życie w pełnej miłości służbie, pocieszając zasmuconych, usługując potrzebującym, podnosząc złamanych. Nie miał domu w tym świecie, jedynie życzliwość jego przyjaciół zapewniała mu schronienie jako wędrowcowi. Mimo to niebem było przebywać w jego obecności. Dzień po dniu napotykał próby i pokusy, lecz mimo to nie zawiódł ani nie zniechęcił się. Był otoczony przez przestępstwo, a mimo to zachował przykazania swojego Ojca. Zawsze był cierpliwy i pogodny, a cierpiący obwoływali go posłańcem życia, pokoju i zdrowia. Widział potrzeby mężczyzn i kobiet i do wszystkich kieruje zaproszenie: “Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mateusza 11,28-30.WP2 143.1

    Jakiż przykład Chrystus pozostawił nam w dziele swojego życia! Które z jego dzieci żyją tak jak On, dla chwały Bożej? On jest światłością świata, a ten, kto pracuje z powodzeniem dla Mistrza musi rozpalić swoje słabe światło od jego boskiego życia.WP2 143.2

    Do swoich uczniów Chrystus powiedział: “Wy jesteście solą ziemi; jeśli tedy sól zwietrzeje... na nic więcej już się nie przyda, tylko aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana”. Mateusza 5,13. Jakże staranni zatem powinniśmy być, aby naśladować przykład Chrystusa w dziele naszego życia. Jeśli tego nie robimy, jesteśmy bezwartościowi dla świata — jesteśmy solą, która utraciła swój smak...WP2 143.3

    Bóg używa różnorodnych talentów w swojej sprawie. Prowadzi naprzód swoje dzieło dla Kościoła poprzez rozmaite narzędzia. Żaden człowiek, który pragnie uczynić z siebie jedynego nauczyciela w Kościele nie pracuje dla Boga. Nikt, kto mówi: “Chcę, aby jedynie mój wpływ przemawiał w Kościele, w którym przewodniczę”, nie pozwala swojemu światłu świecić dla Boga. Ci, którzy są nieuprzejmi dla swoich współpracowników muszą liczyć się z Bogiem. Poprzez swój wpływ nie dopuszczają do Kościoła światła, jakie Bóg pragnie, by stało się udziałem jego ludu. Objawiają ducha, jakiego Bóg nie aprobuje.WP2 144.1

    Chrystus wzorem

    Chrystus został posłany na świat, by pilnować interesów swojego Ojca. On jest naszym wzorem we wszystkim. Różnorodność jego nauczania jest lekcją, jaką potrzebujemy studiować.WP2 144.2

    Wszyscy pracownicy nie są jednakowi w swoim zrozumieniu i doświadczeniu czy też w swoim udzielaniu słowa. Niektórzy nieustannie spożywają ciało i krew Chrystusa. Jedzą liście z drzewa żywota. Są stałymi uczniami w szkole Chrystusa. Codziennie robią postęp w dobroci i zdobywają do świadczenie wyposażające ich do pracy dla Mistrza. Ich wpływ jest wonią życia ku życiu. Są tak duchowo wyczuleni, że z łatwością dostrzegają duchowe rzeczy. Biblia jest tematem ich studium. Czasopisma, gazety i książki, które nie omawiają niczego niebiańskiego czy boskiego, nie mają dla nich żadnego uroku. Jednak Słowo Boże stale staje się dla nich cenniejsze. Bóg przybliża się i przemawia do nich w języku, który nie może być źle zrozumiany.WP2 144.3

    Są też inni, którzy nie nauczyli się, w jaki sposób skupić swoje umysły na Piśmie Świętym tak uważnie, aby każdego dnia czerpać z niego świeży zapas łaski.WP2 144.4

    Niektórzy ludzie mają szczególne poselstwo z nieba. Powinni oni zostać posłani, aby budzić ludzi, nie po to, aby kręcić się wokół zborów z krzywdą dla nich samych i przeszkodą dla dzieła Bożego. Niczego dobrego nie przynosi zborowi posiadanie dwóch lub trzech czuwających nad nim kaznodziejów. Gdyby ci kaznodzieje wyszli do pracy dla tych, którzy są w ciemności, ich praca wykazałaby pewne rezultaty. Niech doświadczeni mężowie wezmą młodych ludzi, którzy przygotowują się do służby i wyjdą na nowe tereny, aby głosić poselstwo ostrzeżenia.WP2 144.5

    Ci, którzy wierzą w prawdę będą wielce błogosławieni, gdy dzielą się udzielonymi im błogosławieństwami Bożymi, pozwalając aby ich światło świeciło w dobrych uczynkach. Gdy pozwalają swojemu światłu świecić poprzez osobistą pobożność, przez objawianie zdrowych zasad we wszystkich sprawach związanych z interesami, będą wywyższali zasady prawa Bożego. Bóg wzywa swoich pracowników, by zajmowali dla niego nowe tereny. Z intensywną gorliwością mamy pracować dla tych, którzy są bez nadziei i bez Boga na świecie. Żyzne pola pracy czekają na wiernego pracownika.WP2 144.6

    Pracownicy w sprawie Bożej powinni skłaniać się przed nim w pokornej, żarliwej modlitwie, a potem iść naprzód z Biblią w ręku, by rozbudzać odrętwiałe zmysły tych, którzy w Słowie przedstawieni są jako umarli w przestępstwach i grzechach. Ci, którzy wykonują to dzieło będą wielce błogosławieni. Ci, którzy znają prawdę mają wzmacniać się wzajemnie mówiąc do kaznodziejów: “Idźcie naprzód na żniwne pola w imieniu Pana, a nasze modlitwy pójdą z wami jak ostre sierpy”. W ten sposób nasze zbory powinny nieść zdecydowane świadectwo dla Boga, a powinny też przynieść mu swoje dary i ofiary, aby ci, którzy wychodzą w pole mieli czym pracować dla dusz.WP2 145.1

    Kto wiernie pracuje dla Mistrza w obecnym wieku świata, gdy zepsucie ziemi jest równe zepsuciu Sodomy i Gomory? Kto pomaga tym, którzy są wokół niego zdobyć życie wieczne? Czy jesteśmy oczyszczeni i uświęceni, wyposażeni, abyśmy zostali użyci przez Pana jako naczynia ku czci? Czy każdy członek Kościoła będzie obecnie pamiętał, że deformacja nie pochodzi od Boga? Boskiej Istocie należy oddawać cześć w pięknie świętości, ponieważ jest On doskonały w majestacie i mocy...WP2 145.2

    Bóg pragnie, aby jego lud poprzez swoje życie ukazał przewagę chrześcijaństwa nad światowością. Mamy tak żyć, aby Bóg mógł użyć nas w swoim dziele nawracania mężczyzn i kobiet i prowadzenia ich do obmycia swoich szat charakteru i uczynienia ich białymi we krwi Baranka. Jesteśmy jego dziełem, “stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków”. Efezjan 2,10. Poprzez nas Bóg pragnie objawić różnorodność swojej mądrości. Dlatego poleca nam, aby nasze światła świeciły w dobrych uczynkach. — Manuscript 73a, 1900.WP2 145.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents