Ang Isang Talento
Ang lalaking tumanggap ng isang talento “ay yumaon at humukay sa lupa, at itinago ang salapi ng kanyang panginoon.”MP 380.1
Yaong isang may pinakamaliit na kaloob ang hindi gumamit ng kanyang talento. Dito'y ibinibigay ang isang babala sa lahat na nakadaramang ang kaliitan ng tinanggap nilang mga kaloob ay nagbibigay sa kanila ng dahilan upang huwag maglingkod kay Kristo. Kung malaking bagay ang magagawa nila, ay ikagagalak nilang iyon ay gawin; subali't palibhasa'y sa maliliit na bagaylamang sila makapaglilingkod, ay ipinalalagay nilang may katwiran silang huwag gumawa ng anuman. Dito'y nagkakamali sila. Sa pagbibigay ng Panginoon ng mga kaloob ay sinusubok Niya ang likas. Pinatunayan ng taong hindi gumamit ng kanyang talento na siya'y isang di-tapat na alipin. Kung tumanggap siya ng limang talento, ay ibabaon din niya ang mga iyon sa lupa na gaya ng isang talento. Ang maling paggamit niya ng isang talento ay nagpakilalang hinahamak niya ang mga kaloob ng langit.MP 380.2
“Ang mapagtapat sa kakaunti ay mapagtapat din naman sa marami.” Ang kahalagahan ng maliliit na bagay ay madalas na hindi gasinong pinahahalagahan dahil sa ito'y maliit; nguni't malaki ang ibinibigay nito sa aktuwal na pagdisiplina sa buhay. Tunay na walang di-mahahalaga sa kabuhayang Kristiyano. Malilipos ng panganib ang pagtatayo natin ng likas habang minamaliit natin ang kahalagahan ng maliliit na bagay.MP 380.3
“Ang di-matwid sa kakaunti ay di rin naman matwid sa marami.” Sa pamamagitan ng di-pagtatapat ng tao sa kahit pinakamaliliit na tungkulin, ay ninanakawan niya ang Gumawa sa kanya ng paglilingkod na nauukol sa Kanya. May ganting ibinibigay sa kanya ang dipagtatapat na ito. Hindi siya tumatanggap ng biyaya, ng kapangyarihan, at ng lakas ng likas na matatanggap lamang sa pamamagitan ng lubos na pagpapasakop sa Diyos. Ang pamumuhay nang hiwalay kay Kristo ay nagiging daan upang siya'y sumailalim ng mga pagtukso ni Satanas, at siya ay nakagagawa ng mga pagkakamali sa kanyang paggawa para sa Panginoon. Dahil sa siya'y hindi napapatnubayan ng mga tamang simulain sa maliliit na bagay, ay hindi niya natatalima ang Diyos sa malalaking bagay na siyang itinuturing niyang tangi niyang gawain. Ang mga depektong kinimkim-kimkim sa isip sa pakikitungo sa mga maliliit na bagay ng buhay ay nauuwi sa lalong mahahalagang bagay. At siya'y kumikilos batay sa mga simulaing nakamihasnan niya. Kaya ang ganitong paulit-ulit na gawa ang humuhubog ng mga kaugalian, ang mga kaugalian ang humuhubog ng likas, at sa pamamagitan ng likas natin natitiyak ang magiging kapalaran natin sa panahong darating at sa walang-hanggan.MP 381.1
Sa pamamagitan lamang ng katapatan sa maliliit na bagay masasanay ang kaluluwa na gumawang may pagtatapat sa ilalim ng lalong malalaking mga kapanagutan. Iniugnay ng Diyos si Daniel at ang mga kasama nito sa mga dakilang tao ng Babilonia, upang makilalang lubos ng mga taong itong hindi kumikilala sa tunay na Diyos ang mga simulain ng tunay na relihiyon. Sa gitna ng isang bansang sumasamba sa mga diyus-diyusan, ay dapat ipakita ni Daniel ang likas ng Diyos. Paano siya naging karapat-dapat o naaangkop sa isang tungkuling may gayon kalaking karangalan at pagtitiwala. Pagtatapat sa maliliit na bagay ang nagbigay ng kulay sa kanyang buong buhay. Pinarangalan niya ang Diyos sa pinakamaliliit na tungkulin, at nakipagtulungan sa kanya ang Panginoon. Pinagkalooban ng Diyos si Daniel at ang kanyang mga kasama ng “kaalaman at katalinuhan sa lahat ng turo at karunungan; at si Daniel ay may pagkaunawa sa lahat na pangitain at mga panaginip.”MP 381.2
Kung paanong tinawag ng Diyos si Daniel upang maging saksi Niya sa Babilonia, ay gayundin tinatawagan Niya tayo upang maging mga saksi Niya sa sanlibutan ngayon. Sa maliliit at sa malalaking bagay ng buhay ay nais Niyang ipakita natin sa mga tao ang mga simulain ng Kanyang kaharian.MP 382.1
Sa buhay ni Kristo sa lupa ay itinuro Niya ang aral tungkol sa maingat na pag-aasikaso sa maliliit na bagay. Naging matimbang na lagi sa Kanyang kaluluwa ang dakilang gawain ng pagtubos. Sa Kanyang pagtuturo at pagpapagaling, ay lubos na napahirapan ang Kanyang isip at katawan; gayunma'y napansin pa rin Niya ang pinakasimpleng mga bagay na nakikita sa buhay at sa katalagahan. Ang lalong nakapagtuturong mga aral Niya ay yaong mga aral na sa pamamagitan ng mga simpleng bagay ng katalagahan ay inilarawan Niya ang mga dakilang katotohanan ng kaharian ng Diyos. Hindi Niya kinaligtaan o kinalimutan ang mga kailangan ng pinakamababa sa Kanyang mga lingkod. Pinakinggan Niya ang bawa't daing ng nangangailangan. Naramdarnan Niya ang hipo ng may-karamdamang babae na nasa gitna ng karamihan; ang bahagyang-bahagyang dampi o hipo ng pananampalataya ay Kanyang tinutugon. Nang buhayin Niya mula sa mga patay ang anak na babae ni Jairo, ay ipinaalaala Niya sa mga magulang nito na ito'y dapat bigyan ng makakain. Nang Siya sa pamamagitan ng sarili Niyang kapangyarihan ay magbangon mula sa libingan, ay hindi Niya hinamak ang magtiklop ng mga damit na ginamit sa pagbuburol sa Kanya at ito'y maingat na iniJagay sa marapat na kalagyan.MP 382.2
Ang gawaing itinatawag sa atin bilang mga Kristiyano ay ang makipagtulungan kay Kristo sa pagliligtas ng mga kaluluwa. Ito ang gawaing ipinangako natin sa Kanya na ating gagawin. Ang pagpapabaya sa gawaing ito ay magpapatunay na tayo'y di-dapat kay Kristo. Subali't upang matupad natin ang gawaing ito, ay kailangan nating sumunod sa Kanyang halimbawa ng tapat na pag-uukol ng pansin sa maliliit na bagay. Ito ang lihim ng tagumpay sa bawa't hanay ng paggawa at impluwensiya ng Kristiyano.MP 383.1
Hangad ng Panginoong maabot ng Kanyang bayan ang pinakamataas na baitang ng hagdan, upang maluwalhati nila Siya sa pamamagitan ng pagkakaroon ng kakayahang handa Niyang ipagkaloob. Sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos ay ginawa na para sa atin ang bawa't paghahanda upang ipakita na gumagawa tayo batay sa higit na mabubuting panukala kaysa pinagbabatayan ng paggawa ng sanlibutan. Dapat nating ipakilalang tayo'y nakahihigit sa katalinuhan, sa pagkaunawa, sa kasanayan at sa kaalaman o karunungan, sapagka't tayo'y nananampalataya sa Diyos at sa Kanyang kapangyarihan na makagagawa sa puso ng mga tao.MP 383.2
Datapwa't hindi naman dapat manlupaypay ang mga walang malalaking kaloob. Bayaang gamitin nila ang nasa sa kanila, na buong katapatang iniingatan ang bawa't mahinang bahagi sa kanilang mga likas, at pinagsisikapang iyon ay mapalakas o mapatibay sa tulong ng biyaya ng Diyos. Sa bawa't gawain sa buhay ay dapat nating ihabi ang pagtatapat, na pinayayabong ang mga katangiang magbibigay sa atin ng kakayahang magampanan ang gawain.MP 383.3
Ang mga kaugalian ng pagpapabaya ay dapat buong tibay na mapanagumpayan. Marami ang nag-aakalang sapat nang dahilanin sa nagagawang mabibigat na kamalian ang kanilang pagka-malilimutin. Subali't hindi ba sila nagtataglay ng katalinuhan ng pag-iisip na tulad ng mga iba? Kung gayo'y dapat nilang disiplinahin ang kanilang mga isip upang maging matandain. Kasalanan ang makalimot at kasalanan ang maging mapagpabaya. Kung nagkakaroon kayo ng ugaling mapagpabaya o mapagkaligta, maaaring makaligtaan ninyo ang sariling kaligtasan ng inyong kaluluwa, at sa wakas ay masumpungan ninyong hindi pa pala kayo handa para sa kaharian ng Diyos.MP 383.4
Ang mga dakilang katotohanan ay dapat isama sa maliliit na bagay. Ang pagsasakabuhayan ng relihiyon ay dapat taglayin sa mga abang gawain ng buhay sa arawaraw. Ang pinakadakilang katangian para sa sinumang tao ay ang lubos na pagtalima sa salita ng Panginoon.MP 384.1
Dahil sa sila'y hindi nakaugnay sa ilang tuwirang gawaing ukol sa relihiyon, nadarama ng marami ang buhay nila ay walang-saysay; na wala silang anumang nagagawa sa ikasusulong ng kaharian ng Diyos. Nguni't ito ay isang pagkakamali. Kung ang gawain nila ay yaong dapat gawin ng ibang tao, ay hindi nila dapat paratangan ang kanilang mga sarili na mga walang-saysay sa malaking sambahayan ng Diyos. Ang pinakaabang mga gawain o tungkulin ay hindi dapat waling-halaga. Anumang gawaing marangal ay isang pagpapala, at ang pagtatapat sa gawaing ito ay mapatutunayang isang pagsasanay para sa lalong matataas na tiwala.MP 384.2
Gaanuman kaaba, ang anumang gawaing ginagawa para sa Diyos na may kasamang lubos na pagpapasakop ng sarili, ay tinatanggap din Niyang gaya ng pagtanggap Niya sa pinakamataas na paglilingkod. Walang handog na maliit kung iyon ay ipinagkakaloob nang tapat sa puso at nang may kagalakan ng kaluluwa.MP 384.3
Saanman tayo naroon, inaatasan tayo ni Kristo na gawin natin ang tungkuling kusang humaharap sa atin. Kung ito ay nasa tahanan, gawin ito nang nalulugod ang kalooban at nang may kasigasigan upang ang tahanan ay maging isang dakong kalugud-lugod. Kung kayo ay isang ina, turuan ninyo ang inyong mga anak para kay Kristo. Ito sa katotohanan ay isang gawain para sa Diyos na gaya ng gawain ng ministro sa pulpito. Kung ang gawain ninyo ay sa kusina, sikapin ninyong maging isang sakdal na tagapagluto. Maghanda kayo ng pagkaing makapagpapalusog, masustansiya, at nakapagpapagana. At sa paggamit ninyo ng pinakamabubuting sangkap sa paghahanda ng pagkain, ay tandaan ninyo na dapat ninyong bigyan ng pinakamabubuting isipan ang inyong pag-iisip. Kung ang gawain naman ninyo ay ang pagbubungkal ng lupa, o kaya'y gumagawa kayo sa anumang ibang gawain o hanapbuhay, ay gawin ninyong isang tagumpay ang kasalukuyang hawak ninyong tungkulin. Isaisip ninyo ang inyong ginagawa. Sa lahat ninyong paggawa ay ipakita ninyo si Kristo. Gawin ninyo ang gawain Niya kung Siya ang nasa inyong lugar.MP 384.4
Gaanuman kaliit ang inyong talento, may inilalaang lugar ang Diyos para sa talentong iyan. Ang kaisa-isang talentong iyan, kung buong katalinuhang gagamitin, ay makatutupad sa itinakdang gawain sa kanya. Dapat tayong gumawa sa panukala ng pagdaragdag sa pamamagitan ng pagtatapat sa maliliit na tungkulin, at gagawa naman ang Diyos para sa atin sa panukala ng pagpaparami. Ang maliliit na ito ay magiging siyang pinakamahahalagang impluwensiya sa Kanyang gawain.MP 385.1
Bayaang ang isang buhay na pananampalataya ay mabakas na tulad ng mga sinulid na ginto sa buong pagganap ng kahit na pinakamaliliit na mga tungkulin. Kung magkagayon ang lahat ng pang-araw-araw na gawain ay magpapayabong ng paglagong Kristiyano. Magkakaroon ng patuloy na pagtingin kay Jesus. Ang pag-ibig sa Kanya ay magbibigay ng buhay na puwersa sa lahat ng bagay na isinasagawa. Kaya sa pamamagitan ng wastong paggamit ng ating mga talento, ay maikakawing natin ang ating mga sarili sa lalong mataas na sanlibutan sa pamamagitan ng isang ginintuang tanikala. Ito ay tunay na pagpapakabanal; sapagka't ang pagpapakabanal ay binubuo ng masayang pagtupad ng mga gawain sa arawaraw sa sakdal na pagtalima sa kalooban ng Diyos.MP 385.2
Datapwa't naghihintay ang maraming Kristiyano na dalhin sa kanila ang malaking gawain. At dahil sa hindi sila makasumpong ng isang lugar na sapat ang laki upang masiyahan ang kanilang ambisyon o hangarin, ay hindi nila tapat na nagagampanan ang mga karaniwang gawain sa buhay. Sa ganang kanila ay waring hindi nakawiwili ang mga ito. Araw-araw ay pinababayaan nilang makahagpos ang mga pagkakataon na maipakita nila ang katapatan nila sa Diyos. Habang naghihintay sila na magkaroon ng ilang malaking gawain, lumilipas naman ang buhay, at ang mga panukala nito ay di-natutupad, at ang gawain nito ay di-nagagampanan.MP 386.1