Kafli 1—Fæðing Jesú.

Í Nasaret, smábæ einum, sem stendur á hæðum í Galileu, bjuggu þau Jósef ‘og María, er síðar urðu alkunn sem hinir jarðnesku foreldrar Jesú.KF 1.1

Jósef var af húsi og kynþætli Davíðs, og þegar það boð kom, að taka skyldi manntal, varð hann að fara til Betlehem, borgar Davíðs, til þess að skrásetjast þar.KF 1.2

Þetta var mjög erfið ferð vegna samgöngufæra þeirra tíma, og María, sem fylgdi manni sínum, var orðin mjög þreytt, þegar þau náðu hæðinni, sem Betlehem stendur á.KF 1.3

Hún þráði mjög að fá þægilegan hvílustað. En herbergin voru þegar öll orðin full. Og meðan hinum ríku og drambsömu var veittur beini, urðu þessir fátæklingar að leita hælis í lélegu húsi, er fénaðurinn var hafður í.KF 1.4

Jósef og María áttu ekki mikið af þessa heims auðæfum, en þau áttu kærleika guðs í hjartanu, og það gjörði þau glöð og ánægð. Þau voru börn hins himneska konungs, sem nú vildi sýna þeim meiri heiður en öllum öðrum.KF 1.5

Englarnir höfðu vakað yfir þeim á ferð þeirra, og þegar kvöld var komið og þau gengu til hvílu, voru þau ekki ein; englarnir voru hjá þeim.KF 1.6

Þarna í þessu lítilfjörlega fjárhúsi fæddist Jesús, frelsari vor, og var lagður í jötu. í þessari auðvirðilegu vöggu lá sonur hins hæsta — hann, sem hafði búið í dýrð í sölum himinsins.KF 3.1

Áður en Jesús kom til jarðarinnar, var hann fyrirliði hins mikla englaskara. Hinir æðstu og veglegustu synir morgunroðans kunngjörðu dýrð hans við sköpunina. Þeir fólu ásjónur sínar fyrir honum, þegar hann sat í hásætinu. Peir köstuðu kórónum sínum fyrir fætur hans og vegsömuðu hátign hans og veldi.KF 3.2

Pessi dýrðlega vera elskaði þrátt fyrir það, hina aumu syndara og tók á sig þjóns mynd, til þess að geta liðið og dáið fyrir oss. KF 3.3

Jesús hefði getað verið hjá föður sínum og borið kórónu og konunglegan skrúða, en vor vegna yfirgaf hann auðæíi himinsins og kom í fátækt hingað niður til jarðarinnar.KF 3.4

Hann yfirgaf sína háu stöðu í himninum og englana, sem elskuðu hann. Hann afsalaði sér tilbeiðslu englanna og kom hingað til þess að verða hæddur og vanvirtur af óguðlegum mönnum. Vegna kærleika sin til vor, var hann fús til að þola þrautir og mótlæti og líða smánarlegan dauða.KF 5.1

Alt þetta gjörði Kristur til þess að sýna oss, hve heitt guð elskar oss. Hann lifði hér á jörðinni til þess, að sýna oss hvernig vér getum vegsamað guð með því að hlýðnast vilja hans. Hann gjörði þetta, svo að vér með því að fylgja dæmi bans, að síðastu getum fengið bústað hjá honum í hans himneska heimkynni.KF 5.2

Prestarnir og höfðingjar Gyðinga, voru ekki við því búnir að bjóða Jesúm velkominn. Þeir vissu, að frelsarinn mundi brátt koma, en þeir héldu, að hann mundi verða voldugur konungur, sem mundi gjöra þá ríka og volduga. Þeir voru of drambsamir til þess, að hugsa sér Messías sem ósjálfbjarga barn.KF 5.3

Þess vegna opinberaði guð það ekki fyrir þeim, þegar Jesús fæddist. Hann sendi hinn gleðilega boðskap til nokkurra fjárhirðara, sem gættu hjarða sinna á graslendi Betlehems.KF 5.4

þegar þessir guðhræddu menn vöktu yfir fjárhjörðunum á nóttinni, töluðu þeir saman um hinn fyrirheitna frelsara og báðu svo innilega um, að hann kæmi, að guð sendi skínandi sendiboða frá básæti ljóssins til þess að leiðbeina þeim.KF 5.5

Og engill drottins stóð hjá þeim, og dýrð drottins Ijómaði í kringum þá, og urðu þeir mjög hræddir.KF 5.6

Og engillinn sagði við þá: »Óttist ekki, því sjá, eg flyt yður gleðiboðskap mikinn, sem verða mun til fagnaðar fyrir allan lýðinn; því að í dag er yður frelsari fæddur, sem er Kristur drottinn í borg Davíðs. Og þetta sé merkið fyrir yður: Þér munuð finna ungbarn reifað og liggjandi í jötu«.KF 5.7

Og í sömu svipan var með englinum fjöldi himneskra hersveita, ssm lofuðu guð og sögðu:KF 6.1

«Dýrð sé guði í upphæðum og á jörðu friður meðal manna, sem velþóknun er á«.KF 6.2

Og það varð, þá er englarnir voru farnir frá þeim til himins, að hirðarnir sögðu hver við annan: »Förum þá til Betlehem og sjáum þenna atburð, sem orðinn er og drottinn heíir kunngjört oss«.KF 6.3

Og þeir fóru með skyndi og fundu bæði Maríu og Jósef og ungbarnið liggjandi í jötunni. En þegar þeir sáu það, skýrðu þeir frá því orði, er talað hafði verið við þá um barn þetta.KF 6.4

Og allir sem heyrðu, undruðust það, sem hirðarnir höfðu við þá talað. En María geymdi öll þessi orð og hugleiddi þau í hjarta sínu. (Lúk. 2, 9—19).KF 6.5

* * * * *