ΑΠΟΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
Ας μελετήσουμε τα λόγια που ανέφερε ο Χριστός στο ύψωμα το βράδυ πριν από τη σταύρωσή Του. Η ώρα της δοκιμασίας Του πλησίαζε και προσπάθησε να παρηγορήσει τους μαθητές Του που έμελλαν να μπουν σε πειρασμό και να δοκιμασθούν τόσο σκληρά.ZY 388.3
«Ας μη ταράττηται η καρδία σας » τους είπε: «Πιστεύετε εις τον Θεόν και εις Εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός Μου είναι πολλά οικήματα• ει δε μη ήθελον σας ειπεί υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον . . .ZY 388.4
«Λέγει προς Αυτόν ο Θωμάς Κύριε, δεν εξεύρομεν που υπάγεις και πως δυνάμεθα να εξεύρωμεν την οδόν; Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς Εγώ Είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωήουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ Εμού. Εάν εγνωρίζετε Εμέ, και τον Πατέρα Μου ηθέλετε γνωρίσει. Και από του νυν γνωρίζετε Αυτόν και είδετε Αυτόν ...ZY 388.5
«Κύριε δείξον εις ημάς τον Πατέρα,» είπε ο Φίλιππος, «και αρκεί εις ημάς. Λέγει προς αυτόν ο ΙησούςΤόσον καιρόν είμαι μεθ ‘ημών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν Εμέ είδε και τον Πατέρακαι πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι Εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν Εμοί; Τους λόγους τους οποίους Εγώ λαλώ προς ημάς, απ’ Εμαυτού δεν λαλώαλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν Εμοί Αυτός εκτελεί τα έργα.» (Ιωάν. 14:1-10.)ZY 389.1
Οι μαθητές δεν είχαν ακόμη κατανοήσει τα λόγια του Χριστού όσοναφορά τη σχέση Του με το Θεό. Μεγάλο μέρος της διδασκαλίας Του τους ήταν ακόμη σκοτεινό. Ο Χριστός ήθελε να τους κάνει να αποκτήσουν μία βαθύτερη, σαφέστερη επίγνωση του Θεού.ZY 389.2
«Ταύτα δια παροιμιών ελάλησα προς εσάς » είπε «Αλλ’ έρχεται ώρα, ότε δεν θέλω σας λαλήσει πλέον δια παροιμιών, αλλά παρρησία θέλω αναγγείλει περί του Πατρός.» (Ιωάν. 16:25.)ZY 389.3
Όταν την ημέρα της Πεντηκοστής οι μαθητές έλαβαν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, τότε κατάλαβαν πληρέστερα τις αλήθειες για τις οποίες ο Χριστός τους είχε μιλήσει με παραβολές. Μεγάλο μέρος της διδαχής αποτελούσε μυστήριο γι’ αυτούς και πλέον τουςδιασαφηνίστηκε. Αλλά ούτε και τότε ακόμη μπόρεσαν οι απόστολοι να δεχθούν την τέλεια εκπλήρωση της υπόσχεσης του Χριστού. Είχαν δεχθεί όλη την επίγνωση του Θεού που μπορούσαν να δεχθούν, αλλά η ολοκληρωτική εκπλήρωση της υπόσχεσης ότι ο Χριστός θα τους αποκάλυπτε καθαρά τον Πατέρα ανήκε ακόμη στο μέλλον. Εκεί βρισκόμαστε και σήμερα. Η γνώση μας για το Θεό είναι μερική και ατελής. Όταν θα λήξει ο αγώνας και ο Άνθρωπος Χριστός Ιησούς αναγνωρίσει στην Παρουσία του Πατέρα τους αφοσιωμένους εργάτες Του που έφεραν την πιστή μαρτυρία Του σ’ ένα αμαρτωλό κόσμο, τότε θα καταλάβουν ακριβώς αυτά που σήμερα τους φαίνονται μυστήρια.ZY 389.4
Ο Χριστός πήρε μαζί Του στις ουράνιες αυλές τη δοξασμένη ανθρώπινη φύση Του. Σε όσους Τον δέχονται χορηγεί τη δύναμη να γίνουν παιδιά του Θεού, ώστε τελικά ο Θεός να τους δεχθεί για δικούς Του για να παραμείνουν κοντά Του στην αιωνιότητα. Αν στην παρούσα ζωή μείνουν αφοσιωμένοι στο Θεό, τελικά «θέλουσιν ιδεί το πρόσωπον Αυτού, και το όνομα Αυτού θέλει είσθαι επί των μετώπων αυτών.» (Αποκ. 22:4.) Και ποιά άλλη μπορεί να είναι η ουράνια ευτυχία από το να δει κανείς το Θεό; Τι μεγαλύτερη χαρά μπορεί να απολαύσει ο αμαρτωλός που έχει σωθεί με τη χάρη του Χριστού από το να ατενίσει στο πρόσωπο του Θεού, ξέροντας πως Αυτός είναι ο Πατέρας του;ZY 390.1
Οι Γραφές δείχνουν καθαρά τη σχέση μεταξύ του Θεού και του Χριστού και παρουσιάζουν όσο το δυνατόν καθαρότερα την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του καθενός.ZY 390.2
«Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών δια των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς δια του Υιού . . όστις ων απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως Αυτού,και βαστάζων τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως Αυτού, αφού δι’ Εαυτού έκαμε καθαρισμόν των αμαρτιών ημών, εκάθησεν εν δεξιά της μεγαλοσύνης εν υψηλοίς, τοσούτον ανώτερος των αγγέλων γενόμενος, όσον εξοχώτερον υπέρ αυτούς όνομα εκληρονόμησε. Διότι προς τίνα των αγγέλων είπε ποτέ•ZY 390.3
«Υιός Μου είσαι Συ,
Εγώ σήμερον Σε εγέννησα;
και πάλιν
Εγώ θέλω είσθαι εις Αυτόν Πατήρ,
Και Αυτός θέλει είσθαι εις Εμέ Υιός;» (Εβρ. 1:1-5.)ZY 390.4
Η προσωπικότητα του Πατέρα και του Υιού, καθώς και η μεταξύ Τους ενότητα, παρουσιάζονται στο δέκατο έβδομο κεφάλαιο του Ιωάννη, στην προσευχή του Ιησού για τους μαθητές Του:ZY 390.5
«Δεν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις Εμέ δια του λόγου αυτών δια να ήναι πάντες εν, καθώς Συ, Πάτερ, είσαι εν Εμοί και Εγώ εν Σοι, να ήναι και αυτοί εν Ημίν εν, δια να πιστεύση ο κόσμος ότι Συ με απέστειλας.» (Ιωάν. 17:20-21.)ZY 391.1
Η υφιστάμενη μεταξύ του Χριστού και των μαθητών Του ένωση δεν αφαιρεί την προσωπικότητα κανενός. Είναι ένα στο σκοπό, στο νου, στο χαρακτήρα, αλλά όχι στην υπόσταση. Με τον ίδιο τρόπο ο Θεός και ο Χριστός είναι ένα.ZY 391.2