Uprzejmość pokonuje egoiz — 17 maj

“I rzekła do swoich sług: Idźcie przede mną, a ja pójdę za wami. Lecz mężowi swemu Nabalowi o tym nie powiedziała”. 1 Samuela 25,19.TC 144.1

Pan życzy sobie, aby żona okazywała szacunek mężowi, ale zawsze tylko w takim stopniu, jaki Pan akceptuje. Charakter Abigail, żony Nabala, ilustruje wzór kobiety chrześcijanki, zaś jej mąż jest przykładem człowieka, który oddał się pod panowanie szatana. Kiedy Dawid uciekał i ukrywał się przed Saulem, zdarzyło się, że przebywał w Karmelu i obozował w pobliżu posiadłości Nabala chroniąc jego stada i pasterzy przed rabusiami i bandytami. Znalazłszy się w potrzebie Dawid posłał swoich ludzi do Nabala z uprzejmą prośbą o niewielką ilość pożywienia dla swojego oddziału. Nabal odpowiedział na to zniewagą, odpłacając złem za dobro i pomimo swego dostatku odmawiając udzielenia skromnej pomocy bliźniemu. (...)TC 144.2

Aby usprawiedliwić swój egoizm, fałszywie oskarżył Dawida i jego ludzi o bunt, nazywając ich zbiegłymi niewolnikami. (...) Pewien młodzieniec pracujący u Nabala, obawiając się skutków tej nieuprzejmości, pobiegł do jego żony i opowiedział o całej sprawie, wiedząc, iż w odróżnieniu od swego męża jest ona kobietą rozsądną i uprzejmą. Mówiąc o zaistniałym problemie właściwie przedstawił prawdziwy charakter Nabala: “Rozważ więc teraz i obmyśl, co zrobić, gdyż zguba pana naszego i całego jego domu jest postanowiona, on sam zaś jest zbyt złośliwy, żeby można z nim rozmawiać”.TC 144.3

Abigail zrozumiała, że trzeba natychmiast coś zrobić, by odwrócić skutki błędu Nabala. Wiedziała też, iż musi działać w tajemnicy przed mężem, gdyż mogła się od niego spodziewać jedynie zniewagi i przemocy. Z pewnością odrzuciłby jej radę i przypomniał, że to on jest panem domu, a żona ma być mu poddana. (...) Tak więc Abigail zebrała dary, które miały uśmierzyć gniew Dawida, gdyż wiedziała, że człowiek taki jak on nie puści płazem tak wielkiej zniewagi. (...)TC 144.4

Bóg zaaprobował postępowanie Abigail w tej sprawie, a okoliczności ujawniły jej szlachetnego ducha i prawy charakter. (...) Abigail okazała Dawidowi szacunek i cześć, a swoją prośbę przedstawiła w sposób elokwentny i skuteczny. Nie usprawiedliwiała nietaktu popełnionego przez jej męża, ale błagała o darowanie mu życia. Okazała też, że jest nie tylko roztropną, ale i pobożną kobietą rozumiejącą postępowanie Boga wobec Dawida. — Manuscript 17, 1891; Manuscript Releases XXI, 213.214.TC 144.5