Jan, umiłowany uczeń, spisuje Księgę Objawienia — 31 październik

“Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce; to też wyjawił On za pośrednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi”. Objawienie 1,1.TC 311.1

Po wniebowstąpieniu Chrystusa świadectwo Jana o Chrystusie niepokoiło władze. Z mocą nauczał on, że Chrystus jest zmartwychwstałym Zbawicielem. Aby przypodobać się Żydom, Rzymianie ukrzyżowali Chrystusa, a teraz starali się umieścić Jana tam, gdzie jego głos nie będzie słyszany ani przez Żydów, ani przez pogan. Jan został wywieziony na wyspę Patmos.TC 311.2

Najwyraźniej Pan pozwolił wrogom zatriumfować. Przynajmniej tak się wydawało. Jednak niewidzialna Boża ręka działała w ciemnościach. Bóg pozwolił, by jego wierny sługa został umieszczony tam, gdzie Chrystus mógł mu udzielić cudownego objawienia siebie, aby przekazał je światu. (...) Ukrytego na bezludnej wyspie ucznia odwiedził Chrystus, dając mu najwspanialsze objawienie swej chwały i ukazując, co ma się wydarzyć na ziemi. (...)TC 311.3

Jan był pozbawiony kontaktu z braćmi. Jednak nikt nie był w stanie pozbawić go światła i objawienia Chrystusa. Wielkie światło miało spłynąć od Chrystusa na Jego sługę. Ten umiłowany uczeń został ogromnie wyróżniony. Podobnie jak inni uczniowie, on także chodził z Jezusem, ucząc się od Niego i karmiąc się Jego słowami. (...) W święty dzień sabatu zmartwychwstały Zbawiciel objawił się Janowi, a świadectwo, które otrzymał Jan, zostało przekazane także nam. Bóg pragnie, byśmy badali Pismo Święte w celu poznania tego, co stanie się w ostatnich dniach historii ziemi. (...)TC 311.4

[Cytat z Objawienia 1]. Jest to najmocniejsze świadectwo, ale jego prawdziwe znaczenie jest pojmowane w niewielkim stopniu. Niechaj każdy, kto studiuje Pismo Święte, starannie wczyta się w każde słowo pierwszego rozdziału Księgi Objawienia, gdyż każde zdanie i każde słowo mają tam ogromne znaczenie.TC 311.5

Ukazanie się Chrystusa Janowi powinno być dla wszystkich, wierzących i niewierzących, dowodem, że Chrystus zmartwychwstał. Powinno dodać żywotnej mocy Kościołowi. Czasem ciemne chmury otaczają lud Boży. Wydaje się, że ucisk i prześladowania zniszczą go. Jednak w takich chwilach wierni otrzymują najcenniejsze nauki. Jak w ciemną noc światło gwiazd jest najwyraźniejsze, tak najcenniejsze promienie Bożej chwały ukazują się w największych ciemnościach. Im ciemniejsze niebo, tym wyraźniej i mocniej widoczne są promienie Słońca Sprawiedliwości, zmartwychwstałego Zbawiciela. — Manuscript 106, 1897.TC 311.6