Czy nasza wiara wytrzyma próbę? — 20 luty

“I uczynił Noe wszystko tak, jak mu rozkazał Pan”. 1 Mojżeszowa 7,5.TC 57.1

Bóg powiedział Noemu, że wraz z żoną, synami i synowymi ma wejść do arki. Oto jak niewielu ludzi uwierzyło poselstwu z nieba, Słowu Bożemu, i ocalało z wód potopu. Skutki przestępstwa prawa Bożego uwidoczniły się w ludzkości na całej ziemi. Okrucieństwo i zepsucie panoszyły się wszędzie.TC 57.2

Jednak nadszedł czas, gdy mieszkańcy przedpotopowego świata ujrzeli zdumiewające zjawisko. Ci, którzy śmiali się, kpili i szydzili z Noego, zobaczyli, że dzieje się coś niezwykłego. Ze wszystkich stron, z lasów i pól, zwierzęta podążały parami do arki. Dzikie zwierzęta były posłuszne Bożemu przykazaniu, którym wzgardzili ludzie. Potem na niebie ukazała się ciemna chmura. To ptactwo zleciało się do arki. Na chwilę umysły ludzi zostały poruszone tym niecodziennym widokiem. Jednak gdy ludzie zaczęli rozmawiać ze sobą o tym, co zobaczyli, ich niewiara i zepsucie wzięły górę nad rodzącymi się obawami.TC 57.3

Następnie Noe i jego rodzina otrzymali polecenie wejścia do arki. Czas próby dla mieszkańców przedpotopowego świata zakończył się. Noe wszedł do arki, a następnie oczom ludzi ukazał się oślepiający blask — to anioł z nieba przybył, by zamknąć potężne drzwi arki. (...) Noe i jego rodzina zostali zamknięci w arce, podczas gdy niesprawiedliwi pozostali na zewnątrz. Miłosierdzie Boże zostało odjęte skażonej i zepsutej ludzkości. (...)TC 57.4

To co nastało później, było ciężką próbą dla Noego i jego rodziny. Przez siedem dni siedzieli zamknięci w arce, podczas gdy na zewnątrz nie pojawiła się żadna oznaka zapowiedzianego deszczu. Docinki, szyderstwa i triumfalne okrzyki wrogów nie ustawały. Jednak gdy upłynęło siedem dni, na niebie zaczęły się gromadzić ciemne, ciężkie chmury, jakich nikt wcześniej nie widział. Chmury ciemniały coraz bardziej, aż wreszcie zaczął z nich padać deszcz.TC 57.5

Dotychczas nigdy deszcz nie padał, jedynie mgła opadała i nawadniała glebę. Ludzie nie wierzyli Noemu, więc triumfowali, gdy zapowiadany przez niego deszcz nie pojawiał się przez tydzień. Jednak gdy zaczął padać i nie ustawał, niektórzy zrozumieli, że Noe mówił prawdę. Aby odepchnąć od siebie te niespokojne myśli, nadal brnęli w bezprawiu i wyglądali chwili, kiedy chmury się rozpierzchną. Nie doczekali się jednak tego. Deszcz wzmagał się z godziny na godzinę, aż zmienił się w gwałtowną ulewę. — Manuscript 86, 1886.TC 57.6