Kiedy wszystko wydaje się beznadziejne, patrz na drabinę do nieba — 20 marzec

“A gdy Jakub się obudził ze snu, rzekł: Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem”. 1 Mojżeszowa 28,16.TC 86.1

Aniołowie Boży wstępowali i zstępowali po tajemniczej drabinie, a gdy Jakub obudził się, powiedział: “Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem”. Podobnie jest z nami. Gdyby nasze oczy zostały otworzone, ujrzelibyśmy wokół nas aniołów Bożych, a także aniołów zła, usiłujących nas zniszczyć, ale dobrzy aniołowie odpierają ich ataki.TC 86.2

Jakub sądził, że prawo pierworodztwa może zdobyć oszustwem, ale gorzko się rozczarował. Teraz był przekonany, iż utracił wszystko, więź z Bogiem, swoich bliskich i wszystko, z czym wiązał swoje życiowe plany. Był zrozpaczonym uciekinierem. A co uczynił Bóg? Widząc Jakuba w beznadziejnym położeniu i rozumiejąc jego głębokie rozczarowanie uznał, iż jest to człowiek, który właściwie ukształtowany w przyszłości przyniesie chwałę swemu Panu. Aby zaradzić poczuciu beznadziejności, jakie opanowało Jakuba, Bóg ukazał mu tajemniczą drabinę symbolizującą Jezusa Chrystusa. Oto człowiek, który utracił więź z niebem, ale Bóg Niebios patrzy na niego i zgadza się, by Chrystus położył most nad przepaścią, którą uczynił grzech.TC 86.3

Być może niektórzy z nas pragną nieba, ale nie wierzą, że się tam dostaną. Nie widzą żadnego sposobu. Tak właśnie czuł się Jakub, więc Bóg ukazał mu drabinę łączącą ziemię z niebem. Ta drabina symbolizuje Jezusa Chrystusa. Człowiek może bezpiecznie się po niej wspinać, gdyż stoi na ziemi, a jej szczyt sięga nieba. Dzięki tej drabinie człowiek może uciec od zwyczajów, praktyk i upodobań tego świata i zmierzać wprost do nieba. Światło i chwała Boża oświetlają każdy szczebel tej tajemniczej drabiny. Kto podtrzymuje ludzi zmierzających do nieba? Jezus Chrystus. Do kogo muszą przylgnąć z całych sił? Do Jezusa Chrystusa. Z kim muszą się zjednoczyć? Z Jezusem Chrystusem. (...)TC 86.4

Teraz wiemy, że cel może zostać osiągnięty. Bóg jest na szczycie drabiny i czeka z wyciągniętymi ramionami, by pomóc każdemu, kto wchodzi do wiecznego królestwa naszego Boga. Uwielbiajcie Jego święte imię! Wy, mieszkańcy ziemi, uwielbiajcie Go! Dlaczego? Bo Jezus Chrystus — który jednym ramieniem otacza ludzkość, a drugim trzyma się tronu Wszechmogącego — połączył brzegi przepaści własnym ciałem, dzięki czemu ten maleńki świat, który przez grzech odłączył się od kontynentu nieba i stał się wysepką, znowu został przywrócony, bo Chrystus zlikwidował przepaść, przerzucił nad nią most z samego siebie!TC 86.5

Oto dusza w niebezpieczeństwie. Bóg jest gotowy udzielić jej pomocy. Wszyscy niebiańscy aniołowie zostaną wysłani, by pomóc takiej duszy. — Manuscript 5, 1891.TC 86.6