Κεφάλαιο 39—Η Κατακτηση τησ Βασαν
(Βασίζεται στο βιβλίο Δευτερονόμιον, κεφ. 2:, 3:1-11)ΠΠ 419.1
Αφού πέρασαν τα νότια μέρη της χώρας του Εδώμ, οι Ισραηλίτες στράφηκαν βόρεια με τα πρόσωπά τους να βλέπουν τη Γη της Επαγγελίας. Ο δρόμος τους τώρα τους έφερνε μέσα από ένα απέραντο υψίπεδο που το χάιδευαν απαλά οι δροσερές ελαφριές αύρες από τους γύρω λόφους. Αυτή ήταν μια ευχάριστη αλλαγή ύστερα από την πυρωμένη κοιλάδα που είχαν διαβεί ταξιδεύοντας. Προχωρούσαν πλέον αισιόδοξοι και γεμάτοι ελπίδα.ΠΠ 419.2
Όταν πέρασαν το χείμαρρο Ζαρέδ, προχώρησαν ανατολικά από τη γη Μωάβ, επειδή τους είχε δοθεί η εντολή, «Μη ενοχλήσητε τους Μωαβίτας, μηδέ έλθητε εις μάχην μετ’αυτών, διότι δεν θέλω δώσει εις εσάς εκ της γης αυτών διά κληρονομιάν, επειδή εις τους υιούς του Λωτ έδωκα την Αρ κληρονομιάν.» Η ίδια καθοδήγηση τους είχε επαναληφθεί αναφορικά με τους Αμμωνίτες, που και αυτοί ήταν απόγονοι του Λωτ.ΠΠ 419.3
Προχωρώντας πάντοτε προς βορρά, τα ισραηλινά στρατεύματα έφθασαν σε λίγο στη χώρα των Αμορραίων. Ο ισχυρός και πολεμοχαρής αυτός λαός αρχικά ήταν εγκαταστημένος στο νότιο μέρος της γης Χαναάν. Καθώς όμως αυξάνονταν σε πληθυσμό, πέρασαν τον Ιορδάνη ποταμό, πολέμησαν με τους Μωαβίτες και έκαναν κατοχή ενός τμήματος του εδάφους τους. Αφού εγκαταστάθηκαν στο μέρος αυτό, απέκτησαν απόλυτη εξουσία σε ολόκληρη την περιοχή που εκτεινόταν από τον ποταμό Αρνών μέχρι τον Ιαββόκ προς βορρά.ΠΠ 419.4
Ο δρόμος για τον Ιορδάνη που ήθελαν να ακολουθήσουν οι Ισραηλίτες, περνούσε κατευθείαν από τα εδάφη αυτά. Ο Μωυσής έστειλε στην πρωτεύουσα του κράτους ένα φιλικό μήνυμα στο Σηών, τον Αμορραίο βασιλιά:ΠΠ 419.5
«Ας περάσω διά της γης σου. Κατ’ευθείαν διά της οδού θέλω περάσει, δεν θέλω κλίνει δεξιά ή αριστερά, θέλεις πωλήσει εις εμέ τροφάς δι’αργυρίου διά να φάγω, και δι’αργυρίου θέλεις δώσει εις εμέ ύδωρ διά να πίω. Μόνον θέλω περάσει με τους πόδας μου.»ΠΠ 420.1
Η απάντηση ήταν μια κατηγορηματική άρνηση και όλα τα στρατεύματα των Αμορραίων κλήθηκαν για να εμποδίσουν την προέλαση των εισβολέων. Αυτή η καταπληκτική στρατιά τρομοκράτησε τους Ισραηλίτες που δεν ήταν προετοιμασμένοι να συγκρουστούν με τέλεια εξοπλισμένες και πειθαρχημένες στρατιωτικές δυνάμεις. Όσον αφορά την πολεμική τέχνη, οι εχθροί τους είχαν την υπεροχή. Κρίνοντας από κάθε ανθρώπινη άποψη, οι Ισραηλίτες γρήγορα θα εξολοθρεύονταν.ΠΠ 420.2
Ο Μωυσής όμως προσήλωσε το βλέμμα του στη στήλη της νεφέλης και ενθάρρυνε το λαό δίνοντας την εγγύηση ότι η παρουσία του Θεού ήταν μαζί τους. Ταυτόχρονα τους έδωσε οδηγίες να κάνουν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να ετοιμαστούν για πόλεμο. Οι εχθροί τους ανυπομονούσαν για τη μάχη, βέβαιοι ότι θα εξαφάνιζαν από το πρόσωπο της γης τους ανέτοιμους Ισραηλίτες. Αλλά από τον Κτήτορα όλης της Γης ήρθε η διαταγή προς τον αρχηγό του Ισραήλ:ΠΠ 420.3
«Σηκώθητε, αναχωρήσατε και διάβητε τον ποταμόν Αρνών. Ιδού, παρέδωκα εις χείρας σου τον Σηών τον Αμορραίον, βασιλέα της Εσεβών, και την γην αυτού. Άρχισον να κυριεύης αυτήν και πολέμησον μετ’αυτού. Σήμερον θέλω αρχίσει να εμβάλω τον τρόμον σου εις πάντα τα έθνη τα υποκάτω παντός του ουρανού, τα οποία όταν ακούσωσι το όνομά σου, θέλουσι τρομάξει, και θέλουσι πέσει εις αγωνίαν εξ αιτίας σου.»ΠΠ 420.4
Τα γειτονικά με τη Χαναάν έθνη θα μπορούσαν να είχαν εξαιρεθεί αν δεν είχαν ορθωθεί καταφρονώντας το λόγο του Θεού και εμποδίζοντας την προέλαση του Ισραήλ. Ο Θεός φανέρωσε τη μακροθυμία Του, τη μεγάλη Του αγαθότητα και την τρυφερή ευσπλαχνία Του ακόμη και σε αυτούς τους ειδωλολατρικούς λαούς. Όταν ο Αβραάμ είδε σε όραμα ότι το σπέρμα του, τα παιδιά του Ισραήλ, θα ζούσαν τετρακόσια χρόνια σε ξένη χώρα, ο Κύριος του έδωσε την υπόσχεση: «Εν τη τετάρτη γενεά θέλουσιν επιστρέψει εδώ.» (Γέν. 15:16).ΠΠ 420.5
Παρόλο που οι Αμορραίοι ήταν ειδωλολάτρες και εξαιτίας της διαφθοράς τους δεν είχαν δικαίωμα ζωής, ο Θεός τους διατήρησε τετρακόσια χρόνια για να τους χορηγήσει αναντίρρητη απόδειξη ότι Αυτός ήταν ο μόνος Θεός, ο Δημιουργός του Ουρανού και της Γης. Όλα Του τα θαύματα τους ήταν γνωστά όταν οδήγησε τον λαό του Ισραήλ έξω από την Αίγυπτο. Είχε δοθεί αρκετή απόδειξη. Έπρεπε να γνωρίσουν την αλήθεια αν ήθελαν να απορρίψουν την ειδωλολατρία τους και την ακολασία τους. Αυτοί όμως απέρριψαν το φως και προσκολλήθηκαν στα είδωλά τους.ΠΠ 420.6
Όταν τη δεύτερη φορά ο Κύριος έφερε το λαό Του στα σύνορα της Χαναάν, δόθηκε πρόσθετη ένδειξη της δύναμής Του στα ειδωλολατρικά έθνη. Είδαν ότι ο Θεός ήταν με τον λαό του Ισραήλ στη νίκη εναντίον του βασιλιά Αράδ και των Χαναναίων, καθώς και το θαύμα για τη σωτηρία όσων πέθαιναν από το δάγκωμα των φιδιών. Αν και είχαν αρνηθεί στους Ισραηλίτες την άδεια να περάσουν από τη γη του Εδώμ αναγκάζοντάς τους έτσι να ακολουθήσουν το μακρινό και δύσκολο δρόμο της Ερυθράς Θάλασσας, σε όλα τα ταξίδια και τις κατασκηνώσεις τους στη χώρα του Εδωμ, του Μωάβ και του Αμμών δεν έδειξαν εχθρότητα ούτε έβλαψαν τους κατοίκους και τα υπάρχοντά τους.ΠΠ 421.1
Φθάνοντας στα σύνορα των Αμορραίων, ο λαός του Ισραήλ ζήτησε μόνο την άδεια να περάσει κατευθείαν από τη χώρα, δίνοντας την υπό-σχεση ότι θα τηρούσε τους ίδιους κανόνες που ρύθμισαν τις σχέσεις τους με τα άλλα έθνη. Όταν ο Αμορραίος βασιλιάς αρνήθηκε το ευγενικό αυτό αίτημα και συγκέντρωσε τα στρατεύματά του για μάχη, το ποτήρι της ανομίας τους ξεχείλισε και ο Θεός θα ασκούσε τότε τη δύναμή Του για να τους καταστρέψει.ΠΠ 421.2
ΟΙ Ισραηλίτες πέρασαν τον ποταμό Αρνών και βάδισαν εναντίον του εχθρού. Έγινε μια νικηφόρα συμπλοκή για τα ισραηλινά στρατεύματα τα οποία, επωφελούμενα από το κερδισμένο έδαφος, σύντομα έγιναν κάτοχοι ολόκληρης της χώρας των Αμορραίων. Ο Αρχηγός των στρατευμάτων του Κυρίου ήταν Εκείνος που κατατρόπωσε τους εχθρούς του λαού Του. Το ίδιο θα είχε κάνει πριν τριάντα οκτώ χρόνια αν το Ισραήλ Του, Τον εμπιστευόταν.ΠΠ 421.3
Γεμάτος ελπίδα και θάρρος, ο ισραηλινός στρατός προχώρησε με ενθουσιασμό και κατευθυνόμενος πάντοτε προς βορρά, έφθασε σε μια χώρα που έμελλε να δοκιμαστεί το κουράγιο τους και η πίστη τους στο Θεό. Βρέθηκαν μπροστά στο ισχυρό και πυκνοκατοικημένο βασίλειο της Βασάν, γεμάτο με μεγάλες οχυρωμένες πόλεις που προκαλούν ακόμη και σήμερα το θαυμασμό του κόσμου - «εξήντα πόλεις οχυρωμένοι με τείχη υψηλά, με πύλας και μοχλούς.» (Δευτ. 8:1-11). Τα σπίτια ήταν κτισμένα από πελώριες μαύρες πέτρες σε τέτοιο καταπληκτικό μέγεθος που καθιστούσαν την οικοδομή εντελώς απροσπέλαστη από την επίθεση οποιοσδήποτε διαθέσιμη δύναμη της εποχής εκείνης. Ήταν μια χώρα γεμά- τη άγρια σπήλαια, απότομους γκρεμούς, χάσκοντα βάραθρα και βρόχινα προπύργια. Οι κάτοικοι της χώρας, απόγονοι μιας φυλής γιγάντων ήταν και αυτοί οι ίδιοι καταπληκτικού μεγέθους και καταπληκτικής δύναμης. Διακρίνονταν τόσο πολύ για τη βία και τη σκληρότητά τους που έγιναν το φόβητρο όλων των όμορων εθνών. Ο βασιλιάς του έθνους, Ωγ, είχε υπερβολικά μεγάλο ανάστημα και ανδρεία, ακόμη και για αυτή τη χώρα των γιγάντων.ΠΠ 421.4
Η στήλη της νεφέλης προχωρούσε προς τα εμπρός και ακολουθώντας την οδηγία της τα εβραϊκά στρατεύματα βάδιζαν στο Εδρεΐ. Εκεί περίμενε να πλησιάσουν ο γίγαντας βασιλιάς με τα στρατεύματά του. Ο Ωγ είχε διαλέξει με δεξιοτεχνία την τοποθεσία της μάχης. Η πόλη του Εδρεΐ βρισκόταν πλάι σε ένα οροπέδιο που υψωνόταν απότομα από την πεδιάδα και καλυπτόταν από οδοντωτούς ηφαιστιογενείς βράχους. Πρόσβαση υπήρχε μόνο από στενά, απόκρημνα και δύσβατα μονοπάτια. Σε περίπτωση ήττας οι δυνάμεις του θα κατέφευγαν σε αυτό τον πέτρινο αγριότοπο, όπου ξένοι ήταν αδύνατον να τους καταδιώξουν.ΠΠ 422.1
Βέβαιος για την επιτυχία του, ο βασιλιάς παρατάχθηκε με ένα πελώριο στράτευμα στην ανοιχτή πεδιάδα, ενώ προκλητικές κραυγές υψώνονταν από το οροπέδιο. Από εκεί διακρίνονταν οι λόγχες χιλιάδων στρατιωτών, έτοιμων για τη σύγκρουση. Όταν οι Εβραίοι είδαν το υπερβολικό ανάστημα εκείνου του γίγαντα των γιγάντων που εξείχε πάνω από τους πολεμιστές της στρατιάς του, όταν είδαν τα πλήθη που τον τριγύριζαν και όταν ατένισαν το φαινομενικά απόρθητο φρούριο πίσω από το οποίο είχαν ταμπουρωθεί χιλιάδες, πολλές καρδιές του λαού του Ισραήλ έτρεμαν από φόβο. Ο Μωυσής όμως ήταν ήρεμος και σταθερός. Για το βασιλιά της Βασάν ο Κύριος είχε πει: «Μη φοβηθής αυτόν, διότι εις την χείρα σου παρέδωκα αυτόν και πάντα τον λαόν αυτού και την γην αυτού, και θέλεις κάμει εις αυτόν ως έκαμες εις τον Σηών βασιλέα των Αμορραίων, όστις κατώκει εν Εσεβών.»ΠΠ 422.2
Η νηφάλια πίστη του αρχηγού τούς ενέπνευσε εμπιστοσύνη προς το Θεό. Εμπιστεύθηκαν τα πάντα στον παντοδύναμο βραχίονά Του και Εκείνος δεν τους απογοήτευσε. Ούτε ισχυροί γίγαντες, ούτε οχυρωμένες πόλεις, ούτε εξοπλισμένα στρατεύματα, ούτε πέτρινα φρούρια μπορούσαν να σταθούν μπροστά στον Αρχηγό των στρατευμάτων του Κυρίου. Ο Κύριος οδήγησε το στράτευμα, ο Κύριος κατατρόπωσε τον εχθρό. Ο Κύριος επέφερε τη νίκη του Ισραήλ. Ο γίγαντας βασιλιάς και ο στρατός του εξολοθρεύθηκαν και οι Ισραηλίτες κατέκτησαν σε λίγο ολόκληρη τη χώρα. Έτσι εξα- φανίστηκε από τη Γη ο παράξενος λαός που είχε παραδοθεί στην ανομία και στη βδελυρή ειδωλολατρία.ΠΠ 422.3
Με την κατάκτηση της Γαλαάδ και της Βασάν πολλοί ξαναθυμήθηκαν τα γεγονότα της Κάδης Βαρνή, όπου είχαν καταδικάσει τον λαό του Ισραήλ σε μακρόχρονη περιπλάνηση στην έρημο πριν σαράντα περίπου χρόνια. Είδαν ότι η αναφορά που είχαν δώσει οι κατάσκοποι για τη Γη της Επαγγελίας ήταν σε πολλά σημεία ακριβής. Οι πόλεις ήταν περιτειχισμένες και πολύ μεγάλες και τις κατοικούσαν γίγαντες που συγκριτικά με αυτούς οι Εβραίοι φαίνονταν νάνοι. Τώρα μπορούσαν να δουν ότι το μοιραίο λάθος των πατέρων τους ήταν η δυσπιστία τους στη δύναμη του Θεού. Αυτό και μόνο τους είχε εμποδίσει να εισέλθουν αμέσως στην αγαθή εκείνη γη.ΠΠ 423.1
Όταν την προηγούμενη φορά ετοιμάζονταν να εισέλθουν στη Χαναάν, το εγχείρημα ήταν πολύ ευκολότερο από ότι τώρα. Ο Θεός είχε υποσχεθεί στο λαό Του πως αν υπάκουαν στη φωνή Του, Εκείνος θα βάδιζε μπροστά τους και θα πολεμούσε για αυτούς. Θα έστελνε επίσης σφήκες για να διώξουν τους κατοίκους της χώρας. Γενικά, τα έθνη δεν είχαν καταληφθεί από φόβο και είχαν κάνει ελάχιστη προετοιμασία για να εμποδίσουν την προέλαση τους. Τώρα όμως που ο Κύριος πρόσταξε τον ισραηλινό λαό να προχωρήσουν, έπρεπε να βαδίσουν εναντίον άγρυπνων και ισχυρών εχθρών και να αγωνίζονται κατά μεγάλων και γυμνασμένων στρατευμάτων που είχαν προετοιμαστεί να αναχαιτίσουν την προέλασή τους.ΠΠ 423.2
Στον αγώνα τους εναντίον του Ωγ και του Σηών ο λαός αντιμετώπισε την ίδια δοκιμασία στην οποία οι πατέρες τους απέτυχαν παταγωδώς. Η δοκιμασία όμως είχε γίνει τώρα κατά πολύ σκληρότερη από την εποχή που ο Θεός είχε προστάξει το Ισραήλ να προχωρήσει. Οι δυσκολίες τους στο δρόμο αυξήθηκαν πολύ σε σχέση με τότε που αρνήθηκαν να προχωρήσουν, όταν προστάχθηκαν να το κάνουν στο όνομα του Κυρίου.ΠΠ 423.3
Με τον ίδιο τρόπο ο Θεός εξακολουθεί να δοκιμάζει το λαό Του. Αν αποτύχουν να υποστούν τη δοκιμασία τους, τους ξαναφέρνει πάλι στο ίδιο σημείο και τη δεύτερη φορά η δοκιμασία έρχεται πλησιέστερα και είναι πολύ σκληρότερη από την προηγούμενη. Αυτό συνεχίζεται μέχρι να υποστούν τη δοκιμασία. Αν εξακολουθούν να αντιστέκονται, ο Θεός αποσύρει το φως Του και τους εγκαταλείπει στο σκότος.ΠΠ 423.4
Οι Εβραίοι θυμήθηκαν τώρα πως κάποτε στο παρελθόν, όταν οι δυνάμεις τους είχαν εμπλακεί σε μάχη, είχαν νικηθεί κατά κράτος και χιλιάδες είχαν φονευθεί. Είχαν πάει χωρίς το Μωυσή - τον ταγμένο από το Θεό αρχηγό τους, χωρίς τη στήλη της νεφέλης - το σύμβολο της θεϊκής παρουσίας και χωρίς την κιβωτό. Τώρα όμως ο Μωυσής ήταν μαζί τους, ενισχύοντας τις καρδιές τους με λόγια πίστης και ελπίδας. Ο Υιός του Θεού μέσα στη στήλη της νεφέλης έδειχνε το δρόμο και η ιερή κιβωτός ακολουθούσε το στράτευμα.ΠΠ 423.5
Η πείρα αυτή είναι μάθημα για μας. Ο ισχυρός Θεός του Ισραήλ είναι ο Θεός μας. Αυτόν πρέπει να εμπιστευόμαστε και να υπακούμε τις απαιτήσεις Του. Αυτός θα εργαστεί για μας κατά τον ίδιο περιφανή τρόπο που εργάστηκε για τον αρχαίο λαό Του. Καθένας που προσπαθεί να ακολουθήσει το μονοπάτι του καθήκοντος, θα δεχθεί κατά διαστήματα τις επιθέσεις της αμφιβολίας και της δυσπιστίας.ΠΠ 424.1
Μερικές φορές, ο δρόμος φαίνεται τόσο φραγμένος από φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια που μπορούν να αποκαρδιώσουν τους λιπόψυχους. Σε αυτούς όμως ο Θεός λέει: «Προχωρήστε!» Κάντε το καθήκον σας αδιάφορα με τι στοιχίζει αυτό. Οι δυσκολίες που φαίνονται τόσο τρομακτικές, που γεμίζουν με φόβο την καρδιά σας, θα εξαφανιστούν καθώς προχωρείτε προς τα εμπρός στο δρόμο της υπακοής, εμπιστευόμενοι με ταπεινοφροσύνη το Θεό.»ΠΠ 424.2