Κεφάλαιο 41—Η Αποστασια στον Ιορδανη

(Βασίζεται στο βιβλίο Αριθμοί, κεφ. 25:)ΠΠ 439.1

Με χαρούμενη καρδιά και ανανεωμένη πίστη στο Θεό, τα νικηφόρα ισραηλινά στρατεύματα είχαν επιστρέφει από τη Βασάν. Είχαν ήδη κατακτήσει πολύτιμα εδάφη και ήταν σίγουροι για την άνετη κατάκτηση της Χαναάν. Μόνο ο Ιορδάνης ποταμός τους χώριζε από τη Γη της Επαγγελίας. Ακριβώς απέναντι από τον ποταμό υπήρχε μια πλούσια, καταπράσινη πεδιάδα που ποτιζόταν από ρυάκια προερχόμενα από άφθονες πηγές και σκιαζόταν από πληθωρικά φοινικόδεντρα. Στα δυτικά άκρα της πεδιάδας υψώνονταν οι πύργοι και τα παλάτια της Ιεριχώ, τόσο όμορφα φωλιασμένα ανάμεσα στα άλση των φοινικιών. Για αυτό και ονομαζόταν «η πόλις των φοινίκων» (Δευτ. 34:3).ΠΠ 439.2

Ανατολικά από τον Ιορδάνη, ανάμεσα στο ποτάμι και στο υψηλό οροπέδιο που οι είχαν διασχίσει Ισραηλίτες, υπήρχε μια άλλη αρκετά πλατιά πεδιάδα, που ένα τμήμα της επεκτεινόταν κατά μήκος του ποταμού. Αυτή η προστατευμένη κοιλάδα είχε τροπικό κλίμα. Εδώ ευδοκιμούσε το σιττίμ ή ακακία, που είχε προσδώσει στην κοιλάδα το όνομα “Κοιλάδα του Σιττίμ». Εδώ είχαν κατασκηνώσει οι Ισραηλίτες και ανάμεσα στα αλσύλλια των ακακιών στην ακροποταμιά είχαν βρει ένα ευχάριστο αναπαυτήριο.ΠΠ 439.3

Μέσα όμως στο ελκυστικό αυτό περιβάλλον επρόκειτο να αντι-μετωπίσουν ένα απροσδόκητο κακό, πολύ πιο θανατηφόρο από τα ισχυρά στρατεύματα των οπλισμένων ανδρών ή από τα άγρια θηρία της ερημιάς. Η χώρα εκείνη, τόσο πλούσια σε φυσικές ομορφιές, είχε διαφθαρεί από τους κατοίκους της. Κατά τη δημόσια λατρεία του Βάαλ - της πρυτανεύουσας θεότητας - διαδραματίζονταν οι πιο εξαχρειωτικές και κακοηθέστατες σκηνές. Παντού υπήρχαν μέρη γνωστά για την ειδωλολατρία και την ακολασία, μέρη που και αυτά ακόμητα ονόματά τους ακόμη μιλούσαν για την αισχρότητα και τη διαφθορά του λαού.ΠΠ 439.4

Το περιβάλλον αυτό ασκούσε μολύνουσα επιρροή στους Ισραηλίτες. Ο νους τους εξοικειώθηκε με τις κακές σκέψεις που το περιβάλλον τους δημιουργούσε συνεχώς. Η ζωή της καλοπέρασης και της νωχελικότητας έφερε τα καταστρεπτικά της αποτελέσματα και σχεδόν χωρίς να το καταλάβουν, άρχισαν να απομακρύνονται από το Θεό και να πλησιάζουν σε μια κατάσταση όπου θα έπεφταν εύκολη λεία στον πειρασμό.ΠΠ 440.1

Στο διάστημα της κατασκήνωσης πλάι στον Ιορδάνη, ο Μωυσής καταπιανόταν με τις προετοιμασίες για την κατάκτηση της Χαναάν. Στο έργο αυτό ο μεγάλος αρχηγός είχε επιδοθεί καθ’ολοκληρίαν. Για το λαό όμως ο καιρός αυτός της εκκρεμότητας και της προσδοκίας ήταν μεγάλη δοκιμασία και μετά από μερικές εβδομάδες, η ιστορία τους αμαυρώθηκε γιατί απομακρύνθηκαν φοβερά από την αρετή και την ακεραιότητα.ΠΠ 440.2

Στην αρχή υπήρχε ελάχιστη επικοινωνία ανάμεσα στους Ισραηλίτες και στους ειδωλολάτρες γείτονες τους. Ύστερα από λίγο όμως οι Μαδιανίτισσες γυναίκες άρχισαν να μπαίνουν κρυφά στο στρατόπεδο. Η παρουσία τους δε δημιούργησε ανησυχία και τα σχέδιά τους κατευθύνονταν τόσο σιωπηλά που η υπόθεση αυτή δεν τράβηξε την προσοχή του Μωυσή. Ο σκοπός των σχέσεων των γυναικών αυτών με τους Εβραίους ήταν να τους δελεάσουν και να παραβούν το νόμο του Θεού. Στη συνέχεια θα έστρεφαν την προσοχή τους στα ειδωλολατρικό ήθη και έθιμα, παρασυρόμενοι έτσι στην ειδωλολατρία. Τα κίνητρα αυτά είχαν επιμελώς καλυφθεί κάτω από το ένδυμα της φιλίας, έτσι που δεν τα υποπτεύθηκαν ούτε οι αρχηγοί του λαού.ΠΠ 440.3

Με την προτροπή του Βαλαάμ διοργανώθηκε από το βασιλιά του Μωάβ μια μεγάλη γιορτή. Σε αυτή είχε προσχεδιασθεί κρυφά να παρακινήσει ο Βαλαάμ τους Ισραηλίτες να παρευρεθούν. Επειδή οι Ισραηλίτες τον θεωρούσαν προφήτη του Θεού, αυτός δε δυσκολεύθηκε να εκπληρώσει το σκοπό του. Πλήθη λαού ενώθηκαν μαζί του για να παρακολουθήσουν τις γιορταστικές εκδηλώσεις. Τόλμησαν να βαδίσουν επάνω σε απαγορευμένο έδαφος και πιάστηκαν στο δόκανο του Σατανά. Γοητευμένοι από τη μουσική και τους χορούς, δελεασμένοι από τις ειδωλολάτρισσες ιέρειες, αποτίναξαν την αφοσίωσή τους στον Κύριο. Ενώ συμμετείχαν στο κέφι και στο γλέντι, η χρήση του κρασιού σκότισε τις αισθήσεις τους και γκρέμισε τους φραγμούς του αυτοελέγχου. Τα πάθη κυριάρχησαν και έχοντας παραδώσει τη συνείδησή τους στην ακολασία, πείστηκαν να προσκυνήσουν τα είδωλα. Πρόσφεραν θυσίες επάνω στους ειδωλολατρικούς βωμούς και πήραν μέρος στις εξευτελιστικές ιεροτελεστίες.ΠΠ 440.4

Σε λίγο το δηλητήριο μεταδόθηκε σαν θανατηφόρο μίασμα σε ολόκληρο το στρατόπεδο του Ισραήλ. Αυτοί που θα νικούσαν τους εχθρούς τους στη μάχη, νικήθηκαν από τα θέλγητρα των ειδωλολατρών γυναικών. Ο λαός έμοιαζε μαγεμένος. Οι άρχοντες και οι ηγήτορες του λαού ήταν από τους πρώτους παραβάτες και ενοχοποιήθηκαν πολλοί από το λαό για αυτό. Οι παραβάτες ήταν τόσοι πολλοί που η αποστασία πήρε εθνικές διαστάσεις. «Και προσεκολλήθη ο Ισραήλ εις τον Βέελ-Φεγώρ.» Όταν ο Μωυσής αντιλήφθηκε το κακό, η σκευωρία των εχθρών είχε επιτύχει σε τέτοιο βαθμό, που όχι μόνο οι Ισραηλίτες έπαιρναν μέρος στην ακόλαστη λατρεία του Βέελ-Φεγώρ, αλλά οι ειδωλολατρικές ιεροπραξίες έφθασαν να γίνονται μέσα στο ίδιο το στρατόπεδο του Ισραήλ. Ο γηραιός ηγέτης αγανάκτησε και η οργή του Θεού ξέσπασε.ΠΠ 441.1

Οι κακοήθεις συνήθειες των εχθρών έκαναν στο λαό του Ισραήλ αυτό που όλες οι μαγείες του Βαλαάμ δεν μπόρεσαν να κάνουν, τους χώρισαν από το Θεό. Με τις τιμωρίες που ακολούθησαν αμέσως, ο λαός ξύπνησε και είδε το τεράστιο μέγεθος της αμαρτίας του. Μια τρομερά μολυσματική ασθένεια εμφανίστηκε στο στρατόπεδο προκαλώντας αυτοστιγμεί δεκάδες χιλιάδων θύματα. Ο Θεός πρόσταξε να θανατώσουν οι κριτές αυτούς που πρωτοστάτησαν στην αποστασία. Η προσταγή αυτή εκτελέστηκε αμέσως. Οι ένοχοι θανατώθηκαν και τα πτώματά τους κρεμάστηκαν στη θέα όλου του λαού του Ισραήλ, ώστε να δει όλη η συναγωγή τους αρχηγούς τιμωρημένους με τόση αυστηρότητα. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να καταλάβει πραγματικά πόσο αποκρουστική ήταν η αμαρτία τους στα μάτια του Θεού και να νιώσουν το φόβο της οργής Του εναντίον τους.ΠΠ 441.2

Όλοι κατάλαβαν ότι η τιμωρία ήταν δίκαιη. Ο λαός έτρεξε στο αγιαστήριο και με βαθιά συντριβή και με δάκρυα εξομολογήθηκαν την αμαρτία τους. Την ώρα που θρηνούσαν ενώπιον του Θεού στη θύρα του αγιαστηρίου, ενώ η πληγή συνέχιζε το θανατηφόρο έργο της και οι δικαστές εκτελούσαν τη μακάβρια αποστολή τους, ο Ζιμβρί, ένας από τους άρχοντες του Ισραήλ, μπήκε με θράσος στο στρατόπεδο συνοδευόμενος από μια Μαδιανίτισσα πόρνη, μια εκλεκτή απόγονο «εξ επισήμου οικογενείας εν Μαδιάμ» και την οδήγησε στη σκηνή του.ΠΠ 441.3

Ποτέ η αμαρτία δεν παρουσιάστηκε θρασύτερη και πιο πεισματική. Ξαναμμένος από το κρασί, ο Ζιμβρί, αποκαλώντας την αμαρτία του «αμαρτία των Σοδόμων» διασκέδαζε ξεδιάντροπα. Οι ιερείς και οι αρχηγοί του λαού είχαν πέσει μπρούμυτα με λύπη και ταπείνωση κλαίγοντας «μεταξύ της πύλης και του θυσιαστηρίου» και ικετεύοντας το Θεό να λυπηθεί το λαό Του, παρακαλώντας να μην αφήσει να γίνει όνειδος η κληρονομιά Του. Από την πλευρά του, ο άρχοντας του Ισραήλ, καμαρώνοντας για την αμαρτία του έκανε επίδειξή της μπροστά σε ολόκληρη τη συναγωγή του λαού, περιφρονώντας απροκάλυπτα την εκδίκηση του Θεού και ειρωνευόμενος τους κριτές του έθνους. Ο Φινεές, ο γιος του αρχιερέα Ελεάζαρ, σηκώθηκε από τη συναγωγή και αρπάζοντας ένα δόρυ «υπήγε κατόπιν του ανθρώπου του Ισραηλίτου εις την σκηνήν και διεπέρασεν αμφοτέρους.» Έτσι, σταμάτησε το κακό και ο ιερέας που είχε εκτελέσει τη θεϊκή τιμωρία τιμήθηκε μπροστά σε όλο τον Ισραήλ. Η ιεροσύνη στερεώθηκε παντοτινά για αυτόν και για την οικογένειά του.ΠΠ 441.4

«Ο Φινεές . . . απέστρεψε τον θυμόν Μου από των υιών Ισραήλ» ανήγγειλε ο Θεός, «διά τούτο ειπέ, Ιδού Εγώ δίδο; εις αυτόν την διαθήκην Μου της ειρήνης, και θέλει είσθαι εις αυτόν και εις το σπέρμα αυτού μετ’αυτού διαθήκη ιερατείας αιωνίου, διότι εστάθη ζηλωτής υπέρ του Θεού αυτού, και έκαμεν εξιλέωσιν υπέρ των υιών Ισραήλ.»ΠΠ 442.1

Η τιμωρία που υπέστη ο λαός του Ισραήλ για την αμαρτία του στο Σιττίμ, εξολόθρευσε όλους όσοι είχαν επιζήσει από τη μεγάλη λαϊκή σύναξη που σχεδόν σαράντα χρόνια πριν είχε προκαλέσει την καταδίκη, ότι «εξάπαντος θέλουσιν αποθάνει εν τη ερήμω». Η απαρίθμηση του λαού τον καιρό που ήταν κατασκηνωμένοι στις πεδιάδες του Ιορδάνη καθ’ υπόδειξη του Θεού, απέδειξε ότι «εκ των απαριθμηθέντων υπό του Μωυσέως και Ααρών του ιερέως ότε απηρίθμησαν τους υιούς Ισραήλ εν τη ερήμω Σινά . . . δεν εναπελήφθη εξ αυτών ουδείς, ει μη Χάλεβ ο υιός του Ιεφοννή, και ο Ιησούς ο υιός του Ναυή.» (Αρ. 26:64,65).ΠΠ 442.2

Ο Θεός τιμώρησε τον λαό του Ισραήλ επειδή παρασύρθηκε από τα απατηλά τεχνάσματα των Μαδιανιτών. Όμως, δεν επρόκειτο να γλιτώσουν από την οργή της θεϊκής δικαιοσύνης όσοι εξέθρεψαν τον πειρασμό. Οι Αμαληκίτες που είχαν επιτεθεί στον λαό του Ισραήλ στο Ραφιδείμ, ορμώντας κατά των αδυνάμων και αποκαμωμένων που βάδιζαν στο τέλος της στρατιάς, τιμωρήθηκαν πολύ αργότερα. Οι Μαδιανίτες που τους αποπλάνησαν στην αμαρτία, σύντομα γεύθηκαν την τιμωρία του Θεού, ως οι πιο επικίνδυνοι εχθροί. «Κάμε την εκδίκησιν των υιών Ισραήλ κατά των Μαδιανιτών», ήταν η εντολή του Θεού στο Μωυσή. «Έπειτα θέλεις προστεθή εις τον λαόν σου.» Η προσταγή αυτή εκτελέστηκε αμέσως. Χίλιοι άνδρες διαλέ- χθηκαν από κάθε φυλή και στάλθηκαν αμέσως κάτω από την ηγεσία του Φινεές.ΠΠ 442.3

«Και επολέμησαν εναντίον του Μαδιάμ, καθώς προσέταξεν ο Κύριος εις τον Μωυσήν ... Και εκτός των θανατωθέντων, και τους βασιλείς του Μαδιάμ εθανάτωσαν . . . πέντε βασιλείς του Μαδιάμ, και τον Βαλαάμ τον υιόν του Βεώρ εθανάτωσαν εν μαχαίρα.» (Αρ. 31:2,7,8). Κατά διαταγή του Μωυσή, και οι γυναίκες που ο επιτιθέμενος στρατός είχε συλλάβει αιχμάλωτες, θα-νατώθηκαν ως οι πλέον ένοχες και οι πιο επικίνδυνες από όλους τους εχθρούς του Ισραήλ.ΠΠ 443.1

Αυτό ήταν το τέλος εκείνων που επινοήθηκαν να μεταχειριστούν σκάνδαλα κατά του λαού του Θεού. Ο ψαλμωδός λέει:ΠΠ 443.2

«Τα έθνη κατεβιβάσθησαν εις τον λάκκον τον οποίον έκαμον. Εν τη παγίδι την οποίαν έκρυψαν, επιάσθη ο πους αυτών.» «Διότι δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν Αυτού, και την κληρονομιάν Αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει. Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέφει εις την δικαιοσύνην.» Όταν οι άνθρωποι «εφορμώσι κατά της ψυχής του δικαίου», «ο Κύριος θέλει επιστρέφει εις αυτούς την ανομίαν αυτών, και εν τη πονηρία αυτών θέλει αφανίσει αυτούς.» (Ψαλμ. 9:15, 94: 14,15,21,23).ΠΠ 443.3

Όταν κλήθηκε ο Βαλαάμ να καταραστεί τους Εβραίους, δεν μπορούσε με όλες του τις μαγείες να τους κάνει κακό, επειδή ο Κύριος «δεν εθεώρησεν ανομίαν εις τον Ιακώβ, ουδέ είδε διαστροφήν εις τον Ισραήλ.» (Αρ. 23:21,23). Όταν όμως, παρασυρόμενοι από τον πειρασμό, παρέβηκαν το νόμο του Θεού, η υπεράσπισή Του απομακρύνθηκε από αυτούς. Όταν ο λαός του Θεού παραμένει πιστός στις εντολές Του «ουδεμία γοητεία δεν ισχύει κατά του Ιακώβ, ουδεμία μαντεία κατά του Ισραήλ.» Για αυτό όλη η δύναμη και τα πονηρά τεχνάσματα του Σατανά ασκούνται για να τους σαγηνέψουν στην αμαρτία. Αν αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι οι θεματοφύλακες του νόμου του Θεού γίνονται παραβάτες των θεσπισμάτων του, τότε χωρίζονται από το Θεό και τους είναι αδύνατο να σταθούν μπροστά στους εχθρούς τους.ΠΠ 443.4

Οι Ισραηλίτες που δεν μπορούσαν να νικηθούν από τα όπλα ή τις γοητείες του Μαδιάμ, έπεσαν θύματα στις πόρνες του. Τέτοια είναι η δύναμη που έχει ασκήσει η παραδομένη στην υπηρεσία του Σατανά γυναίκα για να παγιδεύσει και να καταστρέψει ψυχές. «Πολλούς έκαμε να πέσωσι πεπληγωμένοι, και δυνατοί είναι οι φονευθέντες υπ’αυτής.» (Παρ. 7:26). Με τον τρόπο αυτό παραπλανήθηκαν «οι υιοί Σηθ» να ξεφύγουν από την ακεραιότητά τους, και το άγιο σπέρμα μολύνθηκε. Με τον ίδιο τρόπο ο πειρασμός παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ. Με τον τρόπο αυτό ο Σαμψών παρέδωσε τη δύναμή του και την υπεράσπιση του Ισραήλ, στα χέρια των Φιλισταίων. Στο σημείο αυτό σκόνταψε ο Δαβίδ. Ο Σολομών, ο σοφότερος από όλους τους βασιλείς, αυτός που τρεις φορές είχε ονομαστεί ο αγαπημένος του Θεού, έγινε σκλάβος του πάθους και θυσίασε την ακεραιότητά του στην ίδια σαγηνευτική δύναμη.ΠΠ 443.5

«Ταύτα δε πάντα εγένοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν. Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπη μη πέση.» (Α', Κορ. 10:11,12).ΠΠ 444.1

Ο Σατανάς γνωρίζει καλά το υλικό με το οποίο έχει να κάνει μέσα στην ανθρώπινη καρδιά. Ξέρει - επειδή χιλιάδες χρόνια έχει μελετήσει με δαιμονική σφοδρότητα - τα τρωτά σημεία του κάθε χαρακτήρα. Στις αλληλοδιαδεχόμενες γενεές προσπάθησε να ανατρέψει τους ισχυρότερους άνδρες, τους άρχοντες του Ισραήλ με τους ίδιους πειρασμούς που αποδείχτηκαν τόσο αποτελεσματικοί στην περίπτωση του Βέελ-Φεγώρ.ΠΠ 444.2

Πάντοτε, στο πέρασμα του χρόνου, υπήρξαν αποτυχημένα ναυάγια του χαρακτήρα, αραγμένα επάνω στους βράχους της αισθησιακής απόλαυσης. Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της ιστορίας του κόσμου και ο λαός του Θεού βρίσκεται στα σύνορα της επουράνιας Χαναάν, ο Σατανάς θα δι-πλασιάσει τις προσπάθειές του για να τους εμποδίσει να εισέλθουν στην ωραία γη, όπως έκανε και στο παρελθόν. Δεν είναι μόνο οι αμαθείς και οι ακαλλιέργητοι που πρέπει να προφυλαχθούν.ΠΠ 444.3

Θα προετοιμάσει τους πειρασμούς του και για αυτούς που κατέχουν τις υψηλότερες θέσεις, τα ύπατα ιερά αξιώματα. Αν κατορθώσει να κάνει αυτούς να μολύνουν την ψυχή τους, θα μπορέσει μεταχειριζόμενος αυτούς να καταστρέψει πολλούς. Χρησιμοποιεί σήμερα τα ίδια μέσα που χρησιμοποίησε πριν από 3.000 χρόνια. Με κοσμικές φιλίες, με τα θέλγητρά της ομορφιάς, με την αναζήτηση της διασκέδασης, με το κέφι, με το γλέντι, με το κρασοπότηρο, στέλνει τους πειρασμούς του για την παράβαση της έβδομης εντολής.ΠΠ 444.4

Ο Σατανάς αποπλάνησε τον λαό του Ισραήλ με την ακολασία, προτού να τους οδηγήσει στην ειδωλολατρία. Αυτοί που εξευτελίζουν την εικόνα του Θεού και μολύνουν το ναό του σώματός τους, δε θα διστάσουν μπροστά σε κανένα θεϊκό εξευτελισμό προκειμένου να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες της διαφθαρμένης καρδιάς τους. Οι αισθησιακές απολαύσεις εξασθενούν το νου και υποβιβάζουν την ψυχή. Οι ηθικές και πνευματικές δυνάμεις μουδιάζουν και παραλύουν με την ικανοποίηση των ζωωδών ενστίκτων. Αδύνατο είναι για το σκλάβο του πάθους να καταλάβει την ιερή υποχρέωση έναντι του νόμου του Θεού, να εκτιμήσει την εξιλαστική θυσία και να υπολογίσει την αξία της ψυχής.ΠΠ 444.5

Αγαθοσύνη, αγνότητα, αλήθεια, ευσέβεια και αγάπη για τα θεία - όλα αυτά τα ιερά αισθήματα και οι ευγενικοί πόθοι που συνδέουν τον άνθρωπο με τον επουράνιο κόσμο — αιχμαλωτίζονται μέσα στις φλόγες των σαρκικών επιθυμιών. Η ψυχή καταντάει ένας σκοτεινός, καταθλιπτικός ερημότοπος, «κατοικητήριον δαιμόνιων και φυλακή παντός ορνέου ακαθάρτου και μισητού». Υπάρξεις δημιουργημένες κατά την εικόνα του Θεού, καταλήγουν στο ίδιο επίπεδο με τα κτήνη.ΠΠ 445.1

Με την επικοινωνία τους με τους ειδωλολάτρες και με τη συμμετοχή τους στους στις γιορταστικές εκδηλώσεις τους, οι Εβραίοι οδηγήθηκαν να παραβούν το νόμο του Θεού και να προκαλέσουν την τιμωρία Του επάνω στο έθνος. Έτσι και τώρα, οδηγώντας τους οπαδούς του Χριστού να επικοινωνούν με τους απίστους και να συμμετέχουν στις διασκεδάσεις τους, ο Σατανάς σημειώνει τη μεγαλύτερη επιτυχία, παραπλανώντας τους για να αμαρτήσουν. «Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, και μη εγγίσητε ακάθαρτον.» (Β', Κορ. 6:17). Σήμερα ο Θεός απαιτεί από το λαό Του να διαφέρει από τον κόσμο σε ήθη, έθιμα και σε αρχές όπως απαιτούσε από το Ισραήλ στην παλαιά εποχή. Αν αυτοί ακολουθούν πιστά τις διδαχές του λόγου Του, η διάκριση αυτή θα υπάρχει. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.ΠΠ 445.2

Οι προειδοποιήσεις που είχαν δοθεί στον λαό του Ισραήλ να μην επικοινωνούν με τους εθνικούς, δεν ήταν σαφέστερες ή αντικειμενικότερες από τις προειδοποιήσεις που απαγορεύουν στους Χριστιανούς να συμμορφώνονται με το πνεύμα και τις συνήθειες των απίστων. Ο Χριστός μάς λέει: «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ.» «Η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού. Όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» (ΑΊωάν. 2:15, Ιακ. 4:4). Οι οπαδοί του Χριστού οφείλουν να αποχωρίζονται από τους αμαρτωλούς, τη συνανα-στροφή των οποίων πρέπει να αναζητούν μόνο όταν τους παρουσιάζεται η ευκαιρία να τους κάνουν καλό. Δεν μπορούμε να θεωρηθούμε υπέρμετρα αποφασιστικοί, αποκλείοντας τη συντροφιά εκείνων που ασκούν επιρροή στο να μας απομακρύνουν από το Θεό. Ενώ προσευχόμαστε «Μη φέρης ημάς εις πειρασμόν», πρέπει να αποφεύγουμε τον πειρασμό όσο το δυνατό περισσότερο.ΠΠ 445.3

Συνέβη, όταν οι Ισραηλίτες βρίσκονταν σε μια φυσική ευμάρεια και ασφάλεια, να οδηγηθούν στην αμαρτία. Δεν είχαν πάντοτε το Θεό μπροστά στα μάτια τους, παραμέλησαν την προσευχή και υπέθαλπαν το πνεύμα της αυτοπεποίθησης. Η καλοπέραση και η τρυφηλότητα άφησαν το φρούριο της καρδιάς αφύλακτο και χαμερπείς σκέψεις βρήκαν την πόρτα ανοιχτή. Μέσα στα οχυρώματα που ανέτρεψαν τα προπύργια των ηθικών αρχών και πρόδωσαν το Ισραήλ στη δύναμη του Σατανά βρίσκονταν οι προδότες.ΠΠ 446.1

Με τον ίδιο τρόπο εξακολουθεί και τώρα ο Σατανάς να μηχανεύεται την καταστροφή της ψυχής. Μια μακρόχρονη προκαταρκτική επεξεργασία, άγνωστη στους ανθρώπους, μεσολαβεί στην καρδιά πριν ο Χριστιανός διαπράξει φανερά την αμαρτία. Ο νους δεν υποβιβάζεται μονομιάς από την αγνότητα και την αγιότητα στην αχρειότητα, στη διαφθορά και στο έγκλημα. Παίρνει χρόνο για να ξεπέσουν αυτοί που έχουν πλαστεί κατά την εικόνα του Θεού, στο κτηνώδες και σατανικό επίπεδο. Με την παρατήρηση μεταβαλλόμαστε. Υποθάλποντας ακάθαρτες σκέψεις, ο άνθρωπος γυμνάζει το νου του έτσι ώστε η αμαρτία, την οποία άλλοτε απεχθανόταν, να του προκαλεί ευχαρίστηση.ΠΠ 446.2

Ο Σατανάς μεταχειρίζεται κάθε μέσον για να κάνει το έγκλημα και το χαμερπές βίτσιο προσφιλές στο πλατύ κοινό. Δεν μπορούμε να βαδίσουμε στους δρόμους των πόλεών μας χωρίς να συναντήσουμε αστραφτερές ρεκλάμες εγκλημάτων που αναφέρονται σε κάποιο μυθιστόρημα ή που παίζονται σε κάποιο θέατρο. Ο νους εκπαιδεύεται να εξοικειώνεται με την αμαρτία. Η πορεία την οποία ακολουθεί καθετί το χυδαίο και αισχρό αιχμαλωτίζει την προσοχή των ανθρώπων μέσα από τον ημερήσιο τύπο. Καθετί που μπορεί να διεγείρει τα πάθη παρουσιάζεται στα μάτια τους σε ερεθιστικές αφηγήσεις. Ακούν ή διαβάζουν τόσα πολλά για τα εξευτελιστικά εγκλήματα ώστε η άλλοτε ευαίσθητη συνείδηση που θα φρίκιαζε με τέτοιες σκηνές, πλέον αμβλύνεται και παρακολουθούν τα πράγματα αυτά με αδηφάγο ενδιαφέρον.ΠΠ 446.3

Πολλές από τις προσφιλείς στο σημερινό κόσμο διασκεδάσεις και μεταξύ ακόμη των καλουμένων Χριστιανών, αποβλέπουν στον ίδιο σκοπό όπως οι διασκεδάσεις των ειδωλολατρών. Ελάχιστες είναι οι διασκεδάσεις αυτές που ο Σατανάς δεν στρέφει προς την καταστροφή των ψυχών. Ολόκληρους αιώνες χρησιμοποιεί το δράμα για να εξάψει τα πάθη και να εξυμνήσει το κακό. Την όπερα με τη θεαματική της επίδειξη και την καταπληκτική μουσική, τη μασκαράτα, το χορό, τα τραπουλόχαρτα, όλα τα χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να γκρεμίσει τους ηθικούς φραγμούς και να ανοίξει το δρόμο των αισ- θησιακών απολαύσεων. Σε κάθε διασκεδαστική συγκέντρωση που υποκινείται η περηφάνια και διεγείρεται η επιθυμία, οδηγούμαστε να λησμονήσουμε το Θεό και να χάσουμε από μπροστά του τα ουράνια ενδιαφέροντα. Τότε, ο Σατανάς σφίγγει τις αλυσίδες του γύρω από την ψυχή.ΠΠ 446.4

«Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου, διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.» «Καθώς φρονεί εν τη ψυχή αυτού (ο άνθρωπος), τοιούτος είναι.» Πρέπει η καρδιά να ανανεώνεται με τη χάρη του Θεού. Διαφορετικά είναι μάταιο να αναζητάει κανείς την αγνότητα της ζωής. Όποιος προσπαθεί να δημιουργήσει έναν ευγενικό, ενάρετο χαρακτήρα ανεξάρτητα από τη χάρη του Χριστού, οικοδομεί το σπίτι του επάνω σε ασταθή άμμο. Ανεμοδαρμένος από τους πειρασμούς, ασφαλώς θα καταρρεύσει. Η προσευχή του Δαβίδ θα πρέπει να γίνει η ικεσία κάθε ψυχής. «Καρδίαν καθαρόν κτίσον εν εμοί, Θεέ, και πνεύμα ευθές ανανέωσον εντός μου.» Αφού γίνουμε συμμέτοχοι της ουράνιας δωρεάς, οφείλουμε να προχωρήσουμε προς την τελειότητα, ενώ «με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως». (Παρ. 4:23, 23:7, Ψαλμ. 51:10, Α', Πέτρ. 1:5).ΠΠ 447.1

Έχουμε να κάνουμε κάποιο έργο προκειμένου να αντισταθούμε στον πονηρό. Αυτοί που δε θέλουν να πέσουν θύματα στις πλεκτάνες του Σατανά, πρέπει να φυλάξουν προσεκτικά τις διόδους προς την ψυχή. Πρέπει να αποφεύγουν να διαβάζουν, να βλέπουν και να ακούν οτιδήποτε δημιουργεί ακάθαρτες σκέψεις. Ο νους δεν πρέπει να αφήνεται να πλανάται στην τύχη γύρω από κάθε θέμα που μπορεί να προτείνει ο εχθρός των ψυχών.ΠΠ 447.2

Ο απόστολος Πέτρος λέει: «Αναζωσθέντες τας οσφύας της διανοίας σας, εγκρατεύεσθε, ... μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας ... εν αγνοία υμών, αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πόση διαγωγή.» Και ο Παύλος λέει: «Όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε.» (Α', Πέτρ. 1:13-15, Φιλιπ. 4:8).ΠΠ 447.3

Αυτό απαιτεί ένθερμη προσευχή και συνεχή αγρυπνία. Χρειαζόμαστε τη βοήθεια της ενοικούσας επιρροής του Αγίου Πνεύματος η οποία έλκει τη σκέψη στο Θεό και συνηθίζει να εμμένει σε πράγματα αγνά και ιερά. Πρέπει ακόμη να αφιερώσουμε προσεκτική μελέτη στο λόγο του Θεού.ΠΠ 447.4

«Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους Σου.» «Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια Σου, διά να μη αμαρτάνω εις Σε» λέει ο ψαλμωδός. (Ψαλμ. 119:9,11).ΠΠ 447.5

Η αμαρτία του Ισραήλ στο Βέελ-Φεγώρ προκάλεσε την τιμωρία του Θεού επάνω στο έθνος. Παρόλο ότι οι αμαρτίες δεν τιμωρούνται σήμερα αμέσως, είναι όμως εξίσου βέβαιο ότι θα λάβουν την ανταπόδοσή τους. «Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός.» Η φύση έχει προσαρτήσει τρομερές ποινές για αυτού του είδους τα αμαρτήματα - ποινές που αργά ή γρήγορα θα επιβληθούν στον κάθε παραβάτη. Αυτές οι αμαρτίες ευθύνονται πάνω από κάθε άλλο για τον εκφυλισμό και για το βάρος της αρρώστιας και της μιζέριας - τις κατάρες αυτές που μαστίζουν τον κόσμο. Μπορεί οι άνθρωποι να κατορθώνουν να κρύβουν τις παρανομίες τους από τους συνανθρώπους τους, αλλά θα υποστούν με βεβαιότητα τις συνέπειες με τη μορφή του πόνου, της αρρώστιας, της ηλιθιότητας και του θανάτου. Πέρα από τη ζωή αυτή, εναπόκειται το δικαστήριο της κρίσης με μισθό την αιώνια τιμωρία. «Οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει», αλλά μαζί με το Σατανά και τους πονηρούς αγγέ-λους του θα έχουν το μέρος τους «εις την λίμνην του πυρός», η οποία είναι «ο δεύτερος θάνατος.» (Α', Κορ. 3:17, Γαλ. 5:21, Αποκ. 20:14).ΠΠ 448.1

«Τα χείλη της αλλοτρίας γυναικός στάζουσιν ως κηρήθρα μέλιτος, και ο ουρανίσκος αυτής είναι μαλακώτερος ελαίου, το τέλος όμως αυτής είναι πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως μάχαιρα δίστομος.» «Απομάκρυνον την οδόν σου απ’αυτής, και μη πλησιάσης εις την θύραν του οίκου αυτής, διά να μη δώσης την τιμήν σου εις άλλους, και τα έτη σου εις ανελεήμονας. Διά να μη χορτασθώσι ξένοι από της περιουσίας σου, και οι κόποι σου έλθωσιν εις οίκον αλλοτρίου, και συ στενάζης εις τα έσχατά σου, όταν η σαρξ σου και το σώμα σου καταναλωθώσι.» «Ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις θάνατον.» «Πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσι.» «Εις τα βάθη του άδου οι κεκλημένοι αυτής.» (Παρ. 5:3,4,8-11, 2:18,19, 9:18).ΠΠ 448.2