Κεφάλαιο 42—Η Επαναληψη του Νομου
(Βασίζεται στο βιβλίο Δευτερονόμιον, κεφ. 4: - 6:, 28:)ΠΠ 449.1
Ο Κύριος ανήγγειλε στο Μωυσή ότι ο προκαθορισμένος καιρός για την κατάκτηση της Χαναάν πλησίαζε. Καθώς ο γηραιός προφήτης έστεκε στα υψώματα που δέσποζαν στον Ιορδάνη ποταμό και στην υποσχόμενη γη, έστρεψε το βλέμμα με βαθύ ενδιαφέρον επάνω στην κληρονομιά του λαού του. Ήταν μήπως δυνατόν η καταδίκη που του είχε επιβληθεί για το αμάρτημά του στην Κάδης να είχε ανακληθεί; Βαθιά συγκινημένος ικέτευσε:ΠΠ 449.2
«Κύριε Θεέ, Συ ήρχισας να δεικνύης εις τον δούλον Σου την μεγαλωσύνην Σου και την κραταιάν Σου χείρα. Διότι τίς Θεός είναι εν τω ουρανώ και εν τη γη όστις δύναται να κάμη κατά τα έργα Σου και κατά την δύναμίν Σου; Ας διαβώ, δέομαι, και ας ίδω την γην την αγαθήν, την πέραν του Ιορδάνου, εκείνο το όρος το αγαθόν, και τον Λίβανον.» (Δευτ. 3:24,25).ΠΠ 449.3
Η απάντηση ήταν:ΠΠ 449.4
«Αρκεί εις σε, μη λαλήσης πλέον προς Εμέ περί τούτου. Ανάβα εις την κορυφήν του Φασγά και ύψωσον τους οφθαλμούς σου προς δυσμάς, και βορράν, και μεσημβρίαν, και ανατολάς, και θεώρησον διά των οφθαλμών σου, διότι δεν θέλεις διαβή τον Ιορδάνην τούτον.» (Δευτ. 3:26,27).ΠΠ 449.5
Χωρίς να παραπονεθεί ο Μωυσής, υποτάχθηκε στην απόφαση του Θεού. Τώρα η μεγάλη του έγνοια ήταν για τον λαό του Ισραήλ. Ποιος θα έδειχνε για αυτούς το ενδιαφέρον που αυτός είχε αισθανθεί; Με βαριά καρδιά απεύθυνε την ακόλουθη προσευχή:ΠΠ 449.6
«Κύριος, ο Θεός των πνευμάτων πάσης σαρκός, ας διορίση άνθρωπον εις την συναγωγήν, όστις να εξέλθη έμπροσθεν αυτών και όστις να εισέλθη έμπροσθεν αυτών, και όστις να εξάγη αυτούς και όστις να εισάγη αυτούς, ώστε να μη ήναι η συναγωγή του Κυρίου ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.» (Αρ.27: 16,17).ΠΠ 449.7
Ο Κύριος εισάκουσε την προσευχή του δούλου Του και η απάντηση ήρθε:ΠΠ 450.1
«Λάβε μετά σου τον Γησούν το υιόν του Ναυή, άνθρωπον εις τον οποίον είναι το Πνεύμα, και επίθες την χείρα σου επ’αυτόν, και παράστησον αυτόν ενώπιον Ελεάζαρ του ιερέως, και ενώπιον πάσης της συναγωγής, και δος εις αυτόν διαταγάς ενώπιον αυτών. Και θέλεις επιθέσει επ’αυτόν από της δόξης σου, διά να υπακούωσιν εις αυτόν πάσα η συναγωγή των υιών Ισραήλ.» (Αρ. 27:18-20).ΠΠ 450.2
Ο Ιησούς είχε υπηρετήσει πολύν καιρό το Μωυσή. Επειδή ήταν άνθρωπος προικισμένος με σοφία, ικανότητα και πίστη, αυτός είχε επιλεγεί για να τον διαδεχτεί.ΠΠ 450.3
Αφού ο Μωυσής χειροτόνησε τον Ιησού και στη συνέχεια του έκανε μια εντυπωσιακή σύσταση των καθηκόντων του, ο Ιησούς ανακηρύχθηκε αρχηγός του λαού. Παράλληλα, του ανατέθηκε το ανάλογο μέρος της διακυβέρνησης. Τα λόγια του Κυρίου σχετικά με τον Ιησού μεταδόθηκαν στη συναγωγή μέσω του Μωυσή.ΠΠ 450.4
«Και θέλει παρασταθή ενώπιον Ελεάζαρ του ιερέως, όστις θέλει ερωτήσει περί αυτόν, κατά την κρίσιν του Ουρίμ ενώπιον του Κυρίου. Κατά τον λόγον αυτού θέλουσιν εξέρχεσθαι και κατά τον λόγον αυτού θέλουσιν εισέρχεσθαι, αυτός και πάντες οι υιοί Ισραήλ μετ’αυτού, πάσα η συναγωγή.» (Αρ. 27:21).ΠΠ 450.5
Πριν αποσυρθεί από τη θέση του ως ορατού αρχηγού του Ισραήλ, ο Μωυσής έλαβε την οδηγία να επαναλάβει την ιστορία της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο και των περιπλανήσεών τους στην έρημο. Επίσης, έπρεπε να ανακεφαλαιώσει το νόμο που εκφωνήθηκε στο Σινά. Την εποχή που είχε δοθεί ο νόμος, ελάχιστοι από την παρούσα γενιά ήταν σε ηλικία που μπορούσαν να καταλάβουν τη φοβερή επισημότητα της συγκεκριμένης περίστασης. Έτοιμοι να διαβούν τον Ιορδάνη και να κατακτήσουν τη Γη της Επαγγελίας, ο Θεός θα τους παρουσίαζε τις απαιτήσεις του νόμου Του και θα υπέβαλλε την υπακοή του νόμου ως όρο για την ευημερία τους.ΠΠ 450.6
Ο Μωυσής στάθηκε μπροστά στο λαό για να επαναλάβει τα τελευταία μηνύματα και τις παραινέσεις του. Το πρόσωπό του έλαμπε από ένα άγιο φως. Τα μαλλιά του είχαν ασπρίσει από τα χρόνια. Η κορμοστασιά του όμως ήταν στητή, η όψη του φανέρωνε την αμείωτη ικμάδα της υγείας και το βλέμμα του ήταν καθάριο και φωτεινό. Αυτή ήταν μια εξαιρετική περίπτωση και με συγκίνηση απεικόνιζε την αγάπη και την ευσπλαχνία του παντοδύναμου Προστάτη τους:ΠΠ 450.7
«Ερώτησον τώρα περί των προτέρων ημερών, αίτινες υπήρξαν πρότερόν σου, αφ’ης ημέρας εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον επί της γης, και ερώτησον από άκρου του ουρανού έως άκρου του ουρανού, αν εστάθη τι ως το μέγα τούτο πράγμα, ή αν ηκούσθη όμοιον αυτού. Ήκουσε ποτέ λαός την φωνήν του Θεού λαλούντος εκ μέσου του πυρός, καθώς συ ήκουσας και έζησας; Ή εδοκίμασεν ο Θεός να έλθη να λάβη εις εαυτόν έθνος εκ μέσου άλλου έθνους, με δοκιμασίας, με σημεία, με θαύματα και με πόλεμον, και με κραταιάν χείρα, και με εξηπλωμένον βραχίονα, και με μεγάλα τέρατα, κατά πάντα όσα ο Κύριος ο Θεός σας έκαμε διά σας εν Αιγύπτω ενώπιον των οφθαλμών σου; Εις σε εδείχθη τούτο, διά να γνωρίσης ότι Κύριος ο Θεός Αυτός είναι ο Θεός. Δεν είναι άλλος εκτός Αυτού.»ΠΠ 451.1
«Δεν προετίμησεν εσάς ο Κύριος, ουδέ έκλεξεν εσάς διότι είσθε πολυπληθέστεροι παρά πάντα τα έθνη, επειδή σεις είσθε οι πλέον ολογάριθμοι παρά πάντα τα έθνη. Αλλ’επειδή ο Κύριος σας ηγάπησε και διά να φυλάξη τον όρκον προς τους πατέρας σας, σας εξήγαγεν ο Κύριος εν χειρί κραταιά, και σας ελύτρωσεν εκ του οίκου της δουλείας, εκ χειρός Φαραώ, βασιλέως της Αιγύπτου. Γνώρισον λοιπόν, ότι Κύριος ο Θεός σου, Αυτός είναι ο Θεός, ο Θεός ο πιστός, ο φυλάττων την διαθήκην και το έλεος προς τους αγαπώντας Αυτόν και φυλάττοντας τας εντολάς Αυτού, εις χιλίας γενεάς.» (Δευτ. 7:7-9).ΠΠ 451.2
Άλλοτε οι Ισραηλίτες ήταν πρόθυμοι να καταλογίσουν όλα τους τα βάσανα στο Μωυσή. Τώρα όμως οι υποψίες τους ότι αυτός κινείτο από περηφάνια, φιλοδοξία και εγωισμό εξαφανίστηκαν και άκουγαν με εμπιστοσύνη τα λόγια του. Ο Μωυσής εξέθεσε με ακρίβεια τα σφάλματά τους και τις παραβάσεις των πατέρων τους. Πολλές φορές είχαν χάσει την υπομονή τους και επαναστάτησαν εξαιτίας της μακρόχρονης περιπλάνησής τους στην έρημο. Την υπαιτιότητα όμως για την καθυστέρηση της κατάκτησης της Χαναάν δεν την έφερε ο Θεός. Εκείνος λυπόταν περισσότερο από αυτούς επειδή δεν μπορούσε να τους κάνει να κατακτήσουν αμέσως τη γη της υπόσχεσής Του. Ο Θεός ήθελε να δείξει με αυτό σε όλα τα έθνη τη μεγάλη Του δύναμη για την απολύτρωση του λαού Του.ΠΠ 451.3
Με την έλλειψη εμπιστοσύνης που έδειξαν στο Θεό, με την περηφάνια και την απιστία τους, δεν ήταν προετοιμασμένοι να εισέλθουν στη Χαναάν. Δε θα μπορούσαν με κανένα τρόπο να παρουσιαστούν σαν τον λαό εκείνο του οποίου Θεός είναι ο Κύριος, επειδή δεν αντανακλούσαν την αγιότητα, τη χρηστότητα και την καλοκαγαθία του χαρακτήρα Του. Αν οι πατέρες τους υποτάσσονταν με πίστη στην καθοδήγηση του Θεού ακολουθώντας τις κρίσεις Του και βαδίζοντας σύμφωνα με τα διατάγματά Του, πριν από πολύ θα είχαν εγκατασταθεί στη Χαναάν ως λαός άγιος, πλούσιος και ευτυχής. Η αργοπορία της εισόδου τους στην αγαθή γη στέρησε την τιμή του Θεού και μείωσε τη δόξα Του στα μάτια των γειτονικών εθνών.ΠΠ 451.4
Ο Μωυσής που γνώριζε την υφή και την αξία του νόμου του Θεού, διαβεβαίωσε το λαό ότι κανένα άλλο έθνος δεν είχε τόσο συνετούς, δίκαιους και σπλαχνικούς κανονισμούς σαν εκείνους που είχαν παραδοθεί στους Εβραίους. Τους είπε:ΠΠ 452.1
«Ιδού, εγώ σας εδίδαξα διατάγματα και κρίσεις, καθώς προσέταξεν εις εμέ Κύριος ο Θεός μου, διά να κάμνητε ούτως εν τη γη εις την οποίαν εισέρχεσθε διά να κληρονομήσητε αυτήν. Φυλάττετε λοιπόν και κάμνετε αυτά, διότι αύτη είναι η σοφία σας, και η σύνεσίς σας ενώπιον των εθνών, τα οποία θέλουσιν ακούσει πάντα τα διατάγματα ταύτα, και θέλουσιν ειπεί, Ιδού λαός σοφός και συνετός είναι το μέγα τούτο έθνος.»ΠΠ 452.2
Ο Μωυσής επέστησε την προσοχή τους στην «ημέραν καθ’ην εστάθης ενώπιον Κυρίου του Θεού σου εν Χωρήβ.» Προσκάλεσε τα εβραϊκά πλήθη με το ερώτημα: «Ποίον έθνος είναι τόσον μέγα, εις το οποίον ο Θεός είναι ούτω πλησίον αυτού, καθώς Κύριος ο Θεός ημών είναι εις πάντα όσα επικαλούμεθα Αυτόν; Και ποίον έθνος είναι τόσον μέγα, το οποίον να έχη διατάγματα και κρίσεις ούτω δικαίας, καθώς πας ο νόμος ούτος, τον οποίον θέτω ενώπιόν σας σήμερον;»ΠΠ 452.3
Στις ημέρες μας, η πρόκληση προς τον Ισραήλ μπορεί να επαναληφθεί. Οι νόμοι τους οποίους ο Θεός έδωσε στον αρχαίο λαό Του ήταν συνετότεροι, ανώτεροι και ανθρωπινότεροι από τους νόμους των πιο πολιτισμένων εθνών της Γης. Η εθνική νομοθεσία φέρνει τα σημάδια των αδυναμιών και των παθών της μη αναγεννημένης καρδιάς. Η νομοθεσία του Θεού όμως φέρνει τη σφραγίδα του θεϊκού.ΠΠ 452.4
Ο Μωυσής δήλωσε: «Εσάς έλαβεν ο Κύριος και σας εξήγαγεν εκ της καμίνου της σιδηράς, διά να ήσθε εις Αυτόν λαός κληρονομιάς, ως την ημέραν ταύτην.» Έπειτα περιέγραψε τη χώρα στην οποία θα έμπαιναν σε λίγο και η οποία θα γινόταν δική τους με τον όρο ότι θα έμεναν υπάκουοι στο νόμο του Θεού. Πόσο θα είχαν συγκινηθεί οι καρδιές των Ισραηλιτών καθώς αναλογίζονταν ότι εκείνος που τόσο περίλαμπρα απεικόνισε τις ευλογίες της αγαθής γης, εξαιτίας της αμαρτίας τους θα είχε αποκλεισθεί από την κληρονομιά του λαού του!ΠΠ 452.5
«Κύριος ο Θεός σου σε φέρει εις γην αγαθήν» η οποία «δεν είναι ως η γη της Αιγύπτου εκ της οποίας εξήλθετε, όπου έσπειρες τον σπόρον σου, και επότιζες διά του ποδός σου, ως κήπον λαχάνων. Αλλ’η γη εις την οποίαν διαβαίνετε διά να κληρονομήσητε αυτήν, γη ορέων και κοιλάδων, από της βροχής του ουρανού πίνει ύδωρ», «γην ποταμών υδάτων, πηγών και αβύσσων, αίτινες αναβλύζουσιν από κοιλάδων και ορέων. Γην σίτου και κριθής, και αμπέλων, και σύκων, και ροδίων, γην ελαιών και μέλιτος, γην επί της οποίας θέλεις τρώγει άρτον ουχί μετ’ενδείας, δεν θέλεις στερείσθαι ουδενός επ’ αυτής. Γην της οποίας οι λίθοι είναι σίδηρος, και εκ των ορέων της οποίας θέλεις μεταλλεύει χαλκόν», «γην την οποίαν Κύριος ο Θεός σου επιβλέπει πάντοτε, οι οφθαλμοί Κυρίου του Θεού σου είναι επ’αυτή, από της αρχής του έτους έως το τέλος του έτους.» (Δευτ. 8:7-9, 11: 10-12).ΠΠ 453.1
«Όταν Κύριος ο Θεός σε φέρη εις την γην την οποίαν ώμοσε προς τους πατέρας σου, προς τον Αβραάμ, και προς τον Ισαάκ, και προς τον Ιακώβ, διά να δώση εις σε πόλεις μεγάλας και καλάς, τας οποίας δεν έκτισας, και οικίας πλήρεις πάντων των αγαθών τας οποίας δεν εγέμισας, και φρέατα ηνοιγμένα τα οποία δεν ήνοιξας, αμπελώνας και ελαιώνας τους οποίους δεν εφύτευσας, αφού φάγης και χορτάσης, πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε λησμονήσης τον Κύριον. » «Προσέχετε εις εαυτούς μή ποτε λησμονήσητε την διαθήκην Κυρίου του Θεού σας . . . Διότι Κύριος ο Θεός σου είναι πυρ καταναλίσκον, Θεός ζηλότυπος.» Αν αμάρταναν ενώπιον του Κυρίου, τότε είπε ο Μωυσής, «εξάπαντος θέλετε απολεσθή από της γης, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδάνην διά να κυριεύσητε αυτήν.»ΠΠ 453.2
Μετά την επανάληψη του νόμου δημόσια, ο Μωυσής ολοκλήρωσε το γράψιμο όλων των νόμων, των εντολών και των κρίσεων που είχε λάβει από το Θεό, καθώς και όλων των διακανονισμών του τελετουργικού συστήματος. Το βιβλίο που περιείχε τα γραπτά αυτά, ανατέθηκε στη φροντίδα ειδικών αξιωματούχων. Για τη φύλαξη του τοποθετήθηκε στα πλάγια της κιβωτού. Παρόλα αυτά ο μεγάλος αρχηγός αισθανόταν ακόμη ισχυρό φόβο μήπως ο λαός απομακρυνθεί από το Θεό. Σε μια υπέροχη και συγκινητική προσφώνηση, τους εξέθεσε τις ευλογίες που θα γίνονταν δικές τους αν τηρούσαν τους όρους της υπακοής και τις κατάρες που θα επακο-λουθούσαν σε περίπτωση που θα τους παρέβαιναν.ΠΠ 453.3
«Εάν υπακούης επιμελώς εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να κάμνης πάσας τας εντολάς Αυτού, τας οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον», «ευλογημένος θέλεις είσθαι εν τη πόλει, και ευλογημένος θελεις είσθαι εν τω αγρώ. Ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, και ο καρπός της γης σου, και ο καρπός των κτηνών σου... Ευλογημένον το καλάθιόν σου και η σκάφη σου. Ευλογημένος θέλεις είσθαι όταν εισέρχησαι και ευλογημένος θέλεις είσθαι όταν εξέρχησαι. Τους εχθρούς σου τους επανισταμένους επί σε, ο Κύριος θέλει κάμει αυτούς να συντριφθώσιν έμπροσθέν σου. Ο Κύριος θέλει εξαποστείλει επί σε την ευλογίαν εις τας αποθήκας σου, και εις πάντα όσα επιβάλης την χείρα σου.»ΠΠ 453.4
«Αλλ’εάν δεν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να εκτελής πάσας τας εντολάς Αυτού, και τα διατάγματα Αυτού τα οποία εγώ προστάζω εις σε σήμερον, πάσαι αι κατάραι αύται θέλουσιν ελθεί επί σε», «και θέλεις γίνει εις θάμβος, εις παροιμίαν και εις γέλωτα μεταξύ πάντων των εθνών όπου σε φέρει ο Κύριος.» «Και θέλει σε διασπείρει ο Κύριος εις πάντα τα έθνη απ’άκρου της γης έως άκρου της γης. Και θέλετε λατρεύσει εκεί άλλους θεούς, τους οποίους δεν εγνώρισας, συ, ουδέ οι πατέρες σου, ξύλα και λίθους. Αλλά και εν τω μέσω των εθνών τούτων δεν θέλεις ευρεί ανάπαυσιν, ουδέ θέλει έχει στάσιν το ίχνος του ποδός σου, αλλά θέλει σοι δώσει εκεί ο Κύριος καρδίαν τρέμουσαν, και μαραινομένους οφθαλμούς, και τηκομένην ψυχήν. Και η ζωή σου θέλει είσθαι κρεμαμένη ενώπιόν σου, και θέλεις φοβείσθαι νύκτα και ημέραν, και θέλεις πιστεύει εις την ζωήν σου. Το πρωί θέλεις ειπεί, Είθε να ήτο εσπέρα! και την εσπέραν θέλεις ειπεί, Είθε να ήτο πρωί! διά τον φόβον της καρδίας σου, τον οποίον θέλεις φοβείσθαι, διά τα θεάματα των οφθαλμών σου, τα οποία θέλεις βλέπει.»ΠΠ 454.1
Φωτισμένος από τη θεοπνευστία και ατενίζοντας στο κύλισμα των αιώνων, ο Μωυσής αναπαρέστησε τις τρομακτικές σκηνές της τελικής ανατροπής του Ισραήλ ως έθνους από τα στρατεύματα της Ρώμης:ΠΠ 454.2
«Ο Κύριος θέλει φέρει έθνος επί σε από μακρόθεν, από άκρου της γης, ως με ορμήν αετού. Έθνος του οποίου την γλώσσαν δεν θελεις εννοεί, έθνος αγριοπρόσωπον το οποίον δεν θέλει σεβασθή το πρόσωπον του γέροντος ουδέ θέλει ελεήσει τον νέον.»ΠΠ 454.3
Η τέλεια απογύμνωση της χώρας και τα μαρτυρικά βάσανα του λαού κατά την πολιορκία της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο αιώνες αργότερα, περιγράφηκαν ζωηρότατα:ΠΠ 454.4
«Θέλει τρώγει τον καρπόν των κτηνών σου και τα γεννήματα της γης σου εωσού εξολοθρευθής ... Και θέλει σε πολιορκήσει εις πάσας τας πόλεις σου, εωσού πέσωσι τα υψηλά και οχυρά τείχη σου, εις τα οποία συ ήλπιζες, καθ’όλην την γην σου . . . Θέλεις φάγει τον καπόν της κοιλίας σου, τας σάρκας των υιών σου και των θυγατέρων σου, τους οποίους έδωκεν εις σε Κύριος ο Θεός σου, εν τη πολιορκία και εν τη καταθλίψει, με την οποίαν θέλει σε καταθλίψει ο εχθρός σου.» «Η απαλή και τρυφερά γυνή μεταξύ σου, της οποίας ο πους δεν εδοκίμασε να πατήση επί της γης διά την τρυφερότητα και απαλότητα, θέλει εμβλέψει με βλέμμα πονηρόν εις τον άνδρα του κόλπου αυτής ... και εις τα τέκνα τα οποία εγέννησε, διότι θέλει φάγει αυτά κρυφίως διά την έλλειψιν πάντων εν τη πολιορκία και εν τη καταθλίψει, με την οποίαν ο εχθρός σου θελει σε καταθλίψει εις τας πόλεις σου.»ΠΠ 455.1
Ο Μωυσής κατέληξε με αυτά τα εντυπωσιακά λόγια:ΠΠ 455.2
«Διαμαρτύρομαι προς εσάς σήμερον τον ουρανόν και την γην, ότι έθεσα ενώπιόν σας την ζωήν και τον θάνατον, την ευλογίαν και την κατάραν. Διά τούτο εκλέξατε την ζωήν διά να ζήσητε, σύ και το σπέρμα σου, διά να αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου, διά να υπακούης εις την φωνήν Αυτού, και διά να ήσαι προσηλωμένος εις Αυτόν. Διότι τούτο είναι η ζωή σου, και η μακρότης των ημερών σου, διά να κατοικής επί της γης την οποίαν ώμοσεν ο Κύριος προς τους πατέρας σου, προς τον Αβραάμ, προς τον Ισαάκ και προς τον Ιακώβ, να δώση εις αυτούς.» (Δευτ. 30:19,20).ΠΠ 455.3
Προκειμένου να αποτυπώσει βαθύτερα ακόμη στη σκέψη τους τις αλήθειες αυτές, ο μεγάλος αρχηγός τις ενσωμάτωσε σε ιερούς στίχους. Ο ύμνος δεν ήταν μόνο ιστορικός, αλλά και προφητικός. Ενώ εξιστορούσε τις θαυμάσιες δοσοληψίες του Θεού με το λαό Του στο παρελθόν, σκιαγραφούσε επίσης τα σοβαρά γεγονότα του μέλλοντος όταν ο Χριστός θα έρθει για δεύτερη φορά με δύναμη και δόξα. Στο λαό συστάθηκε να αποστηθίσουν την ποιητική αυτή αφήγηση και να τη διδάξουν στα παιδιά τους και στα παιδιά των παιδιών τους. Έπρεπε να ψάλλετε όταν συγκε-ντρώνονταν για τη λατρεία στη συναγωγή και να επαναλαμβάνεται από το λαό κατά την διάρκεια των καθημερινών ασχολιών τους. Οι γονείς είχαν καθήκον να τη χαράξουν στον ευαίσθητο νου των παιδιών τους, ώστε ποτέ να μη τη λησμονήσουν.ΠΠ 455.4
Επειδή οι Ισραηλίτες θα ήταν οι κατεξοχήν θεματοφύλακες και τηρητές του νόμου του Θεού, η έννοια των προσταγμάτων του και η σπουδαιότητα της υπακοής σε αυτά έπρεπε να εντυπωθούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο σε αυτούς. Μέσω αυτών θα εντυπωνόταν επίσης στα παιδιά τους και στα παιδιά των παιδιών τους. Σχετικά με τους νόμους Του ο Θεός πρόσταξε:ΠΠ 455.5
«Θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων και εγειρόμενος ... Και θέλεις γράψει αυτούς επί τους παραστάτας της οικίας σου, και επί τας πύλας σου.»ΠΠ 456.1
Όταν τα παιδιά τους θα ρωτούσαν στο μέλλον: «Τι δηλούσι τα μαρτύρια, και τα διατάγματα, και αι κρίσεις, τα οποία Κύριος ο Θεός ημών σας προσέταξε;» τότε οι γονείς έπρεπε να επαναλάβουν την ιστορία των ευσπλαχνικών διαπραγματεύσεών Του προς αυτούς - πώς δηλαδή ο Κύριος είχε εργαστεί για την απελευθέρωση τους ώστε να υπακούουν στο νόμο Του. Εν συνεχεία θα τους απαντήσουν: «Προσέταξεν εις ημάς ο Κύριος να κάμνωμεν πάντα τα διατάγματα ταύτα, να φοβώμεθα Κύριον τον Θεόν ημών, διά να ευημερώμεν πάντοτε, διά να φυλάπη ημάς ζώντας, καθώς την σήμερον ημέραν. Και θέλει είσθαι δικαιοσύνη εις ημάς, εάν προσέχωμεν να πράττωμεν πάσας τας εντολάς ταύτας ενώπιον Κυρίου του Θεού ημών, καθώς προσέταξεν εις ημάς.»ΠΠ 456.2