Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Πατριάρχες και Προφήτες

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Κεφάλαιο 9—Μετα τον Κατακλυσμο

    (Βασίζεται στο βιβλίο Γένεσις, κεφ. 7:20 - 9:17)ΠΠ 87.1

    Τα νερά είχαν υψωθεί δεκαπέντε πήχες πάνω από τα ψηλότερα βουνά. Πολλές φορές η οικογένεια μέσα στην κιβωτό νόμιζε ότι κινδύνευε να χαθεί, καθώς επί πέντε ατέλειωτους μήνες κλυδωνιζόταν φαινομενικά αφημένη στο έλεος των ανέμων και των κυμάτων. Αυτή ήταν μια σκληρή δοκιμασία, αλλά η πίστη του Νώε δεν κλονίσθηκε, επειδή ήταν βέβαιος ότι το θεϊκό χέρι κρατούσε το τιμόνι. Όταν τα νερά άρχισαν να υποχωρούν, ο Κύριος έκανε την κιβωτό να προσαράξει σε ένα σημείο προστατευμένο από ένα ορεινό συγκρότημα που είχε διαφυλαχτεί με τη δύναμή Του. Τα βουνά αυτά βρίσκονταν σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο, και η κιβωτός μπήκε στο ήσυχο αυτό λιμάνι χωρίς πια να περιφέρεται επάνω στον αχανή ωκεανό. Αυτό πρόσφερε ανακούφιση στους ταλαιπωρημένους και ανεμοδαρμένους ταξιδιώτες.ΠΠ 87.2

    Ο Νώε και η οικογένειά του περίμεναν ανυπόμονα να κατεβούν τα νερά, επειδή λαχταρούσαν να ξαναπατήσουν στη Γη. Σαράντα μέρες μετά την εμφάνιση των κορυφών των βουνών έστειλαν ένα κοράκι, ένα ταχύπτερο πουλί, για να ανακαλύψουν αν είχε στεγνώσει η Γη. Το πουλί αυτό μη συναντώντας τίποτε άλλο εκτός από νερό, εξακολουθούσε να πηγαινοέρχεται στην κιβωτό. Επτά μέρες αργότερα ένα περιστέρι εξαπολύθηκε, αλλά και αυτό μη βρίσκοντας μέρος να πατήσει, επέστρεψε στην κιβωτό. Ο Νώε περίμενε άλλες επτά μέρες πριν να ξαναστείλει το περιστέρι. Όταν αυτό επέστρεψε το δειλινό κρατώντας ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος του, η χαρά που προξένησε, ήταν μεγάλη. Αργότερα «εσήκωσεν ο Νώε την στέγην της κιβωτού, και είδε, και ιδού, εξέλειπε το ύδωρ από προσώπου της γης.» Εξακολούθησε όμως να περιμένει καρτερικά μέσα στην κιβωτό. Όπως είχε μπει σε αυτή με την εντολή του Θεού, έτσι περίμενε την ιδιαίτερη καθοδήγηση για να βγει από αυτή.ΠΠ 87.3

    Τελικά ένας άγγελος κατέβηκε από τον ουρανό, άνοιξε τη βαριά πόρτα και είπε να βγουν ο πατριάρχης και η οικογένειά του στη Γη, παίρνοντας όλα τα ζώα μαζί τους. Μέσα στη μεγάλη του χαρά για την απελευθέρωσή τους, ο Νώε δε λησμόνησε Εκείνον με τη στοργική φροντίδα του οποίου είχε διαφυλαχθεί η ζωή τους. Το πρώτο μέλημά του, μόλις βγήκαν από την κιβωτό, ήταν να κατασκευάσει ένα θυσιαστήριο. Εκεί πρόσφερε θυσία από όλων των ειδών τα καθαρά ζώα και πτηνά, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την ευγνωμοσύνη του στο Θεό για την απελευθέρωσή τους, καθώς και την πίστη του στο Χριστό, τη μεγάλη Θυσία. Η θυσία εκείνη του Νώε ευχαρίστησε τον Κύριο και είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο την ευλογία που δόθηκε στον πατριάρχη και την οικογένειά του, αλλά και σε όλους που έμελλαν να κατοικήσουν στη Γη.ΠΠ 88.1

    «Και οσφράνθη Κύριος οσμήν ευωδίας, και είπε Κύριος εν τη καρδία Αυτού, Δεν θέλω καταρασθή πλέον την γην εξ αιτίας του ανθρώπου . . . Ενόσω μένει η γη, σπορά και θερισμός, και ψύχος και καύμα, και θέρος και χειμών, και ημέρα και νυξ, δεν θέλουσι παύσει.»ΠΠ 88.2

    Αυτό ήταν ένα μάθημα για όλες τις μελλοντικές γενεές. Ο Νώε βρέθηκε σε μια πανέρημη Γη, αλλά πριν να κτίσει ένα σπίτι για τον εαυτό του, κατασκεύασε το θυσιαστήριο για το Θεό. Το απόθεμα των ζώων του ήταν λιγοστό και είχε διατηρηθεί με μεγάλη δυσκολία. Και όμως, ο Νώε με χαρά πρόσφερε ένα μέρος από το απόθεμα στο Θεό σε αναγνώριση ότι τα πάντα ήταν δικά Του. Έτσι και το δικό μας πρώτιστο μέλημα είναι να δώσουμε τις αυτοπροαίρετες προσφορές μας στο Θεό. Κάθε ένδειξη της ευσπλαχνίας και της αγάπης Του για μας πρέπει να αναγνωρίζεται με ευγνωμοσύνη, τόσο με πράξεις καθιέρωσης όσο και με δώρα για το έργο Του.ΠΠ 88.3

    Για να μη γεμίζουν οι καρδιές των ανθρώπων με συνεχή φόβο για νέο κατακλυσμό κάθε φορά που θα συγκεντρώνονταν τα σύννεφα και θα έπεφτε βροχή, ο Θεός καθησύχασε την οικογένεια του Νώε με την υπόσχεση:ΠΠ 88.4

    «Στήνω την διαθήκην Μου προς εσάς . . . ουδέ θέλει είσθαι πλέον κατακλυσμός διά να φθείρη την γην . . . Θέτω το τόξον Μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ Εμού και της γης. Και όταν συννεφώσω νεφέλην επί της γης, θέλει φανή το τόξον εν τη νεφέλη ... και θέλω βλέπει αυτό, διά να ενθυμούμαι την παντοτεινήν διαθήκην την μεταξύ Θεού και παντός εμψύχου ζώου.»ΠΠ 88.5

    Πόσο μεγάλη είναι η συγκαταβατικότητα και η ευσπλαχνία του Θεού για τα αμαρτωλά πλάσματά Του, τοποθετώντας το ουράνιο τόξο στα σύννεφα σε ένδειξη της συνθήκης Του με τους ανθρώπους! Ο Κύριος δηλώνει ότι κάθε φορά που θα βλέπει το τόξο, θα θυμάται τη διαθήκη Του. Με αυτό δεν εξυπακούεται ότι ενδέχεται ποτέ να λησμονήσει. Απλώς μεταχειρίζεται, όταν μας μιλάει, τις δικές μας ανθρώπινες εκφράσεις για να μπορούμε να Τον καταλαβαίνουμε καλύτερα. Ο σκοπός του Θεού ήταν όταν οι άνθρωποι των επερχόμενων γενεών θα ρωτούσαν για τη σημασία της μεγαλόπρεπης αψίδας που εκτείνεται από τη μια ως την άλλη άκρη του ουρανού, να επαναλαμβάνουν οι γονείς την ιστορία του κατα-κλυσμού και να τους λένε ότι ο Ύψιστος Θεός διαμόρφωσε το τόξο σε καμπύλη και το τοποθέτησε στα σύννεφα σαν διαβεβαίωση ότι τα νερά δε θα πλημμύριζαν ποτέ ξανά τη Γη. Με τον τρόπο αυτό θα δινόταν η μαρτυρία της θεϊκής αγάπης προς τον άνθρωπο και θα αυξανόταν περισσότερο η εμπιστοσύνη του στο Θεό.ΠΠ 88.6

    Στον ουρανό ένα ομοίωμα τόξου της ίριδας περιβάλλει το θεϊκό θρόνο σχηματίζοντας αψίδα επάνω από το κεφάλι του Χριστού. Ο προφήτης λέει: «Ως η θέα του τόξου, του γινομένου εν τη νεφέλη εν ημέρα βροχής, ούτως ήτο η θέα της λάμψεως κύκλω. Αύτη ήτο η θέα του ομοιώματος της δόξης του Κυρίου.» Ο Ιωάννης δηλώνει: «Ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος ... και ήτο ίρις κύκλω του θρόνου, ομοία την θέαν με σμάραγδον.» (Ιεζ. 1:28, Αποκ. 4:2,3). Όταν οι άνθρωποι με τη μεγάλη παρανομία τους προκαλούν τη θεία δίκη, ο Σωτήρας, μεσιτεύοντας στον Πατέρα για το καλό του ανθρώπου, δείχνει το τόξο της ίριδας που περιβάλλει το θρόνο, ακριβώς επάνω από το κεφάλι Του, σαν δείγμα της ευσπλαχνίας του Θεού προς το μετανοούντα αμαρτωλό.ΠΠ 89.1

    Δίνοντας στο Νώε τη διαβεβαίωση αναφορικά με τον κατακλυσμό, ο ίδιος ο Θεός τη συνέδεσε με μια από τις πολυτιμότερες υποσχέσεις της σπλαχνικότατος Του: «Καθώς ώμοσα ότι τα ύδατα του Νώε δεν θέλουσιν επέλθει πλέον επί την γην, ούτως ώμοσα ότι δεν θέλω θυμωθή πλέον κατά σου, ουδέ σε ελέγξει.» (Ησ. 54:9).ΠΠ 89.2

    Βλέποντας ο Νώε τα μεγάλα αρπακτικά θηρία που έβγαιναν από την κιβωτό, φοβήθηκε ότι η οικογένειά του που αριθμούσε μόλις οκτώ άτομα, κινδύνευε να εξαλειφθεί από αυτά. Ο Θεός όμως έστειλε στο δούλο Του έναν άγγελο με τη διαβεβαίωση: «Ο φόβος σας και ο τρόμος σας θέλει είσθαι επί πάντα τα ζώα της γης, και επί πάντα τα πτηνά του ουρανού, επί παν ό,τι έρπει επί της γης, και επί πάντας τους ιχθύας της θαλάσσης. Εις τας χείρας σας εδόθησαν. Παν κινούμενον το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις εσάς προς τροφήν, ως τον χλωρόν χόρτον έδωκα τα πάντα εις εσάς.» Πριν από την εποχή αυτή ο Θεός δεν είχε δώσει στον άνθρωπο την άδεια να τρώει κρέας. Ο σκοπός Του ήταν η ανθρώπινη φυλή να συντηρείται αποκλειστικά από τα προϊόντα της Γης. Τώρα που η βλάστηση είχε καταστραφεί, τους επέτρεψε να τρώνε το κρέας των καθαρών ζώων τα οποία είχαν διαφυλαχθεί μέσα στην κιβωτό.ΠΠ 89.3

    Ολόκληρη η επιφάνεια της Γης άλλαξε μετά τον κατακλυσμό. Μια τρίτη φοβερή κατάρα τη βάραινε τώρα εξαιτίας της αμαρτίας. Καθώς τα νερά άρχισαν να υποχωρούν, οι λόφοι και τα βουνά περιβάλλονταν από μια πελώρια, ταραγμένη θάλασσα. Παντού ήταν σκορπισμένα τα πτώματα ανθρώπων και ζώων. Ο Θεός δεν μπορούσε να αφήσει να αποσυντεθούν αυτά και να μολύνουν την ατμόσφαιρα. Για αυτό έκανε τη Γη ένα τεράστιο νεκροταφείο. Ένας βίαιος άνεμος που έπνευσε με σκοπό να στεγνώσει τα νερά, μαζί με αυτά έσπρωξε με δύναμη και τα πτώματα, παρασύροντας κά-ποτε και τις κορυφές των βουνών, στοιβάζοντας δένδρα, βράχια, χώματα πάνω στα νεκρά σώματα. Με τον ίδιο τρόπο το ασήμι και το χρυσάφι, οι πολύτιμες πέτρες και τα εκλεκτά ξύλα που είχαν πλουτίσει και στολίσει τον κόσμο πριν από τον κατακλυσμό και που οι άνθρωποι τα είχαν κάνει είδωλά τους, κρύφτηκαν από τη θέα των ανθρώπων. Η ορμητική κίνηση των υδάτων σώριασε χώματα και βράχους επάνω από τους θησαυρούς αυτούς και σε ορισμένες περιπτώσεις, σχημάτισε ολόκληρα βουνά από πάνω τους. Ο Θεός είδε πως όσο περισσότερο χάριζε πλούτη και ευμάρεια στους αμαρτωλούς ανθρώπους, τόσο περισσότερο διαφθειρόταν η συμπεριφορά τους απέναντι Του. Ενώ οι θησαυροί έπρεπε να τους οδηγήσουν στη λατρεία του γενναιόδωρου Δότη, αυτοί έγιναν αντικείμενα λατρείας και ο Θεός περιφρονήθηκε.ΠΠ 90.1

    Είναι απερίγραπτη η όψη της σύγχυσης και της ερήμωσης που παρουσίαζε η Γη. Τα βουνά, τα τόσο όμορφα μέχρι τότε με την τέλεια συμμετρία τους, παρουσιάζονταν τώρα ανώμαλα και με απότομες ρωγμές. Πέτρες, κρημνοί και γυμνοί βράχοι βρίσκονταν τώρα σκορπισμένοι στην επιφάνεια της Γης. Σε πολλά μέρη οι λόφοι και τα βουνά εξαφανίστηκαν, χωρίς να αφήσουν ίχνη στον τόπο όπου υπήρχαν άλλοτε. Στη θέση των πεδιάδων σχηματίσθηκαν οροσειρές. Οι μεταλλαγές αυτές σε ορισμένα μέρη ήταν περισσότερο εμφανείς από ότι σε άλλα. Εκεί όπου άλλοτε υπήρχαν οι πολυτιμότεροι θησαυροί από χρυσό, ασήμι και πολύτιμες πέτρες εμφανί-στηκαν τα βαρύτερα σημάδια της κατάρας, ενώ σε μέρη ακατοίκητα μέχρι τότε καθώς και σε μέρη που έδειχναν περιορισμένη εγκληματικότητα, η κατάρα παρουσιαζόταν ελαφρότερη.ΠΠ 90.2

    Απέραντα δάση θάφτηκαν την εποχή εκείνη. Από τότε μετατρά πηκαν σε κάρβουνο σχηματίζοντας τα εκτεταμένα γαιανθρακικά κοιτάσματα που έχουμε σήμερα, και αποδίδουν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου. Οι άνθρακες συχνά αναφλέγονται με το πετρέλαιο και καίγονται κάτω από την επιφάνεια της Γης. Έτσι, θερμαίνονται οι βράχοι, φλέγονται οι ασβεστόλιθοι και ο σίδηρος λιώνει. Η ενέργεια του νερού επάνω στο υδροξείδιο του ασβεστίου επιδρά με σφοδρότητα όταν η ζέστη είναι έντονη και δημιουργεί τα ηφαίστεια, τους σεισμούς και τις διάπυρες εκροές. Όταν η φωτιά και το νερό έρχονται σε επαφή με τα λίθινα περιζώματα και μεταλλεύματα, τότε προκαλούνται μεγάλες εκρήξεις του υπεδάφους, οι οποίες ακούγονται όπως ο ήχος μιας πνιγμένης βροντής. Η ατμόσφαιρα γίνεται ζεστή, αποπνικτική. Ακολουθούν εκρήξεις ηφαιστείων οι οποίες πολλές φορές δεν είναι αρκετές για να δώσουν διέξοδο στα καυτά στοιχεία,. Τότε η Γη δονείται, το έδαφος κλονίζεται και φουσκώνει σαν τα κύματα της θάλασσας. Σχηματίζονται μεγάλες σχισμές στο έδαφος, και κάποτε χωριά, πόλεις, καιόμενα βουνά καταπίνονται ολότελα! Αυτά τα καταπληκτικά γεγονότα θα συμβαίνουν σε διαρκώς μεγαλύτερη συχνότητα και δριμύτητα ακριβώς πριν από τη δευτέρα παρουσία του Χριστού και το τέλος του κόσμου σαν σημεία της επικείμενης καταστροφής του.ΠΠ 90.3

    Τα σπλάχνα της Γης είναι το οπλοστάσιο του Κυρίου από όπου προήλθαν τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν για την καταστροφή του τότε κόσμου. Αναβλύζοντα, ορμητικά νερά από τα βάθη της Γης ενώθηκαν με τα προερχόμενα από τον ουρανό νερά για να εκτελέσουν το εξολοθρευτικό έργο τους. Μετά τον κατακλυσμό, ο Θεός χρησιμοποίησε επίσης τη φωτιά αντί του νερού, ως μέσον εξολόθρευσης υπερβολικά αμαρτωλών πόλεων. Οι τιμωρίες αυτές έχουν σκοπό να κάνουν αυτούς που δε σέβονται το νόμο του Θεού και προσβάλλουν την εξουσία Του, να φοβηθούν τη δύναμή Του και να ομολογήσουν τη δίκαιη κυριαρχία Του. Όταν οι άνθρωποι αντικρίζουν τα φλεγόμενα όρη να εκπέμπουν φλόγες και χείμαρρους από λιωμένη λάβα, ξηραίνοντας ποταμούς, κατακλύζοντας πυκνοκατοικημένες πόλεις και σκορπίζοντας παντού την καταστροφή και την ερήμωση, τότε και η πιο ατρόμητη καρδιά γεμίζει από φόβο. Οι άπιστοι και βλάσφημοι άνθρωποι αναγκάζονται να ομολογήσουν την απέραντη δύναμη του Θεού.ΠΠ 91.1

    Αναφερόμενοι σε καταστάσεις όπως αυτές, οι αρχαίοι προφήτες έλεγαν: «Είθε να έσχιζες τους ουρανούς, να κατέβαινες, να διελύοντο τα όρη εν τη παρουσία Σου, ως πυρ καίον θάμνους, ως πυρ κάμνον το ύδωρ να κοχλάζη, διά να γείνη το όνομά Σου γνωστόν εις τους εναντίον Σου, να λάβη τρόμος τα έθνη εν τη παρου- σία Σου! Ότε έκαμνες τρομερά πράγματα, οποία δεν επροσμέναμεν, κατέβης, και τα όρη διελύθησαν εν τη παρουσία Σου.» «Η οδός του Κυρίου είναι μετά ανεμοστροβίλου και θυέλλης, και νεφέλαι ο κονιορτός των ποδών Αυτού. Επιτιμά την θάλασσαν, και ξηραίνει αυτήν, και καταξηραίνει πάντας τους ποταμούς.» (Ησ. 64:1-3, Ναούμ 1: 3,4).ΠΠ 91.2

    Τρομακτικότερα περιστατικά από ότι είδε ποτέ ο κόσμος πρόκειται να συμβούν κατά τη δευτέρα παρουσία του Χριστού. «Τα όρη σειόνται απ’Αυτού, και οι λόφοι διαλύονται. Η δε γη τρέμει από της παρουσίας Αυτού, ναι, η οικουμένη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή. Τίς δύναται να ανθέξη ενώπιον της αγανακτήσεως Αυτού;» «Κύριε, κλίνον τους ουρανούς Σου, και κατάβηθι, έγγιξον τα όρη και θέλουσι καπνίσει. Άστραψον αστραπήν, και θέλεις διασκορπίσει αυτούς. Ρίψον τα βέλη Σου, και θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς.» (Ναούμ 1:5,6, Ψαλμ. 144:5,6).ΠΠ 92.1

    «Και θέλω δείξει τέρατα εν τω ουρανώ άνω, και σημεία επί της γης κάτω, αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού.» «Και έγειναν φωναί και βρονταί και αστραπαί, και έγεινε σεισμός μέγας, οποίος δεν έγεινεν αφού οι άνθρωποι υπήρξαν επί της γης, τόσον πολλά μεγάλος σεισμός ... Και πάσα νήσος έφυγε και τα όρη δεν ευρέθησαν. Και χάλαζα μεγάλη έως ενός ταλάντου κατέβαινεν εκ του ουρανού επί τους ανθρώπους.» (Πράξ. 2:19, Αποκ. 16:18-21).ΠΠ 92.2

    Όταν οι αστραπές του ουρανού σμίξουν με τη φωτιά της Γης, τα βουνά θα κατακαούν σαν κλίβανος, εκβράζοντας τρομακτικά ποτάμια από λάβα, κατακλύζοντας κήπους, αγρούς, χωριά και πόλεις. Κοχλάζουσα λιωμένη ύλη ριγμένη μέσα στους ποταμούς θα κάνει τα νερά να βράζουν, εκτοξεύοντας πελώριους βράχους με απερίγραπτη ορμή, σκορπώντας τα κομμάτια τους επάνω στη Γη. Οι ποταμοί θα ξεραθούν. Η Γη θα τρέμει. Παντού θα γίνονται φοβεροί σεισμοί και ηφαιστειακές εκρήξεις.ΠΠ 92.3

    Και έτσι θα καταστρέψει ο Θεός τους ασεβείς από το πρόσωπο της Γης. Οι δίκαιοι όμως θα διαφυλαχθούν από το σάλο αυτόν, όπως ο Νώε διαφυλάχθηκε στην κιβωτό. Το καταφύγιό τους θα είναι ο Θεός και κάτω από τα φτερά Του θα έχουν το θάρρος τους. Ο ψαλμωδός λέει: «Επειδή συ τον Κύριον, την ελπίδα μου, τον Ύψιστον έκαμες καταφύγιόν σου, δεν θέλει συμβή εις σε κακόν.» «Εν ημέρα συμφοράς θέλει με κρύψει εν τη σκηνή Αυτού, θέλει με κρύψει εν τω αποκρύφω της σκηνής Αυτού.» Ο Θεός υπόσχεται: «Επειδή έθεσεν εις Εμέ την αγάπην αυτού, διά τούτο θέλω λυτρώσει αυτόν, θέλω υψώσει αυτόν διότι εγνώρισε το όνομα Μου.» (Ψαλμ. 91:9,10,27:5, 91:14).ΠΠ 92.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents