“HET IS VOLBRACHT”

Jezus legde Zijn leven niet af, dan nadat Hij het werk, waartoe Hij gekomen was, had voleindigd en met Zijn laatste ademtocht kon uitroepen: “Het is volbracht.” Johannes 19:30. Satan was toen verslagen. Hij wist, dat zijn koninkrijk verloren was. Engelen verheugden zich, toen de woorden “Het is volbracht” werden gesproken. Het grote verlossingsplan, dat afhing van de dood van Christus, was tot hier toe in vervulling gegaan. En er was vreugde in de hemel, dat de zonen Adams, door een leven van gehoorzaamheid, uiteindelijk tot de troon van God verheven konden worden. O, welk een liefde! Welk een wonderlijke liefde! die de Zone Gods naar deze aarde bracht om zonde voor ons te worden, opdat wij met God zouden verzoend worden om dan eenmaal met Hem in heerlijkheid te kunnen leven in Zijn woningen. O, wat is de mens, dat voor zijn verlossing zo ', n prijs betaald moest worden!USG1 236.2

Wanneer mannen en vrouwen meer ten volle de omvang kunnen begrijpen van het grote offer, gebracht door de Majesteit des hemels door in ‘s mensen plaats te sterven, zal het plan der verlossing verheerlijkt worden en weerkaatsingen van Golgotha zullen in het hart van de Christen tedere, geheiligde en dankbare gevoelens opwekken. Lofzangen ter ere van God en het Lam zullen in hun hart en op hun lippen zijn. Hovaardij en zelfver-heerlijking kunnen niet bloeien in de harten, waarin de tonelen van Golgotha nog helder staan gegrift. Deze wereld zal van bitter weinig waarde zijn voor hen, die de ontzaglijke prijs van ‘s mensen verlossing, het dierbare bloed van Gods geliefde Zoon, waarderen. Al de schatten der wereld zijn niet toereikend om een verloren ziel te redden. Wie kan de liefde van Christus voor een verloren wereld meten, toen Hij aan het kruis hing, lijdende voor de zonden van schuldige mensen? Deze liefde was onmeetbaar, oneindig.USG1 237.1