GELOOF EN IJVER

Het geloof in de nabije komst van de Zoon des mensen op de wolken des hemels moet voor de ware Christen geen oorzaak zijn, dat hij tegenover zijn gewone dagelijkse bezigheden zorgeloos en onverschillig wordt. De wachtenden, die uitzien naar de spoedige verschijning van Christus, moeten in hun werk niet traag zijn, maar ze moeten juist flink aanpakken. Hun werk moet niet onverschillig of op oneerlijke wijze gedaan worden, maar op een prompte, trouwe, gedegen manier. Zij, die zich wijs maken dat een zorgeloze onverschilligheid ten aanzien van de dingen des levens een blijk is van hun goede geestelijke gesteldheid en van hun afscheiding van de wereld, misleiden zichzelven ten zeerste. Hun trouw, geloofwaardigheid en onkreukbaarheid worden getoetst aan en bewezen door de tijdelijke dingen. Indien zij in het minste trouw zijn, zullen ze dat ook zijn in hef grote.USG1 526.1

Mij werd getoond dat er juist op dit punt zo velen zijn, die de toets niet doorstaan. Zij ontwikkelen hun waar karakter in het beheer van hun tijdelijke aangelegenheden. In het zakelijke verkeer met hun medemensen leggen ze trouweloosheid, oneerlijkheid en intrige aan de dag. Ze zien niet in dat hun houvast op het toekomstige, eeuwige leven afhankelijk is van hun gedragingen in dit leven, en dat de strikste onkreukbaarheid ab-soluut nodig is voor de vorming van een rechtvaardig karakter. Door al onze rijen heen wordt oneerlijkheid beoefend, en dat is de oorzaak van de lauwheid bij velen, die belijden de waarheid te geloven. Zij zijn niet verbonden met Christus en misleiden hun eigen zielen. Het smart mij te moeten verklaren dat er een ontstellend gebrek aan eerlijkheid is, zelfs onder Sabbatvierders.USG1 526.2