Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Ráðleggingar Varðandi Ráðsmennsku

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Kafla 60—Synd Ananíasar

    Hjörtu Ananíasar og konu hans voru knúin af Heilögum anda til að helga Guði eignir sínar eins og trúbræður þeirra höfðu gert. En eftir að þau höfðu gefið loforð sín, drógu þau sig til baka og ákváðu að efna það ekki. Þau héldu eftir hluta af verðinu en sögðust gefa allt. Þau höfðu haft blekkingu við Guð í frammi, þau höfðu logið að Heilögum anda, og syndar þeirra var vitjað með skyndilegum og hræðilegum dómi. Þau týndu ekki aðeins yfirstandandi lífi, heldur einnig eilífu lífi.RR 159.2

    Drottinn sá að þörf var á að hann sýndi réttlæti sitt á þennan greinilega hátt til að forða öðrum frá að baka sér sömu sekt. Það bar vitni um, að menn geta ekki blekkt Guð, að hann veit um leyndar syndir hjartans og að hann lætur ekki að sér hæða. Þetta var hugsað sem viðvörun til hins unga safnaðar, til að fá hann til að rannsaka tilgang sinn, að varast að láta eftir sér eigingirni og hégóma, að varast að ræna Guð.RR 159.3

    í tilfelli Ananíasar var skjótlega komið auga á synd blekking- ar gagnvart Guði og hegnt fyrir hana. Þetta dæmi um dóm Guðs átti að vera hættumerki fyrir allar kynslóðir framtíðarinnar. Sama syndin var oft endurtekin í síðari sögu safnaðarins, og hún er drýgð af mörgum á okkar tímum. En þó að henni fylgi ekki sýnilegur vottur um vanþóknun Guðs, er hún ekki síður andstyggileg í augum hans nú en á dögum postulanna. Viðvörunin hefur veirð gefin, Guð hefur greinilega sýnt andstyggð sína á þessari synd, að þeir eru að tortíma sinni eigin sál . . .RR 159.4

    Satan ræðst á þau með freistingu sína: “Þú varst heimskur að lofa þessum peningum; þú þarft á þeim að halda til að fjárfesta í viðskiptum þínum, og þú munt verða fyrir tapi ef þú greiðir samkvæmt loforðinu.”RR 160.1

    Nú draga þeir sig til baka; þeir mögla, þeir kvarta yfir boðskapnum og sendiboðum hans . . .RR 160.2

    Þau töluðu eins og sú dýrmæta blessun sem þau höfðu hlotið væri afleiðing blekkingar sem presturinn hefði haft í frammi við þau til að tryggja fjármuni. Þau skiptu um skoðun og álíta það ekki skyldu sína að standa við loforð sín við Guð. Hræðilegt rán á sér stað gagnvart Guði, og fánýtar afsakanir eru bornar fram til að standa gegn og neita Heilögum anda. Sumir bera við óþægindum; þeir segja að þeir þurfi peningana - til að gera hvað? Til að grafa þá í húsog landeignir, eða í eitthvert gróðafyrirtæki. Vegna þess að loforðið var gert í trúarlegum tilgangi, halda þeir að ekki sé hægt að framfylgja því með lögum, og fégirndin á svo sterk ítök í þeim að þeir blekkja sína eigin sál, og ætla að ræna Guð. Við marga þeirra mætti segja: “Þú ferð ekki eins illa að nokkrum öðrum vini.”RR 160.3

    Fjöldi þeirra sem drýgja synd Ananíasar og Saffíru fer vaxandi. Menn ljúga ekki að mönnum, heldur að Guði með því að skeyta engu um loforðin sem Andi hans blés þeim í brjóst að gefa. Vegna þess að dómur yfir illum verkum er ekki, eins og í tilfelli Ananíasar og Saffíru, framkvæmdur skjótt, eru hjörtu mannanna staðráðin í að gjöra illt, að vinna gegn Anda Guðs. Hvernig mun þessum mönnum reiða af í dóminum? - R&H 23. maí 1893. RR 160.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents